[Marcy Shumway]

#1

Praca z dziećmi potrafiła być prawdziwym wyzwaniem, a Marcy należała do osób, które chętnie je podejmowało. Nawet jeśli dzieci były nadpobudliwe, złośliwe i skomplikowane, zawsze starała się znaleźć jakieś rozwiązanie z trudnych sytuacji, tak żeby nikt nie został pokrzywdzony po drodze. Sztuki kompromisów i innych sztuczek działających na dzieci uczyła się często z książek o wychowywaniu i podejściu do dzieci, których prawdę mówiąc miała w swojej kolekcji już dość sporo. Niestety nawet one nie są w stanie przewidzieć absolutnie każdej możliwej sytuacji. Świat się zmienia codziennie, a razem z nim pojawiają się nowe problemy, z którymi trzeba sobie radzić. Jak na przykład dzieci, które nie rozumieją pewnych granic, dla większości (chociaż skłamałaby stwierdzając, że dla wszystkich ludzi) są normalnością. Na przykład granice cielesności. Dlatego kiedy dzisiaj Marcy wróciła do mieszkania i ściągnęła płaszcz, na jej białej, ślicznej koszulce można było zobaczyć odciśniętą na zielono rączkę jednego z jej podopiecznych. - Heeeej - zawołała na przywitanie, ściągając buty i rozglądając się za swoją współlokatorką. A jak ją znalazła, uśmiechnęła się krzywo - zobacz, chyba mój podopieczny mnie podrywa. Uważasz, że zielona farba to mój kolor? - zapytała i wywróciła oczami, idąc zaraz potem do kuchni żeby wyjąć szklankę i nalać sobie wody. A jak się napiła, oparła się tyłkiem o blat i spojrzała na Franky z niechęcią. - Powinnam się zacząć martwić, że ostatnio podrywają mnie tylko faceci z jedną cyferką w polu 'wiek'? - dodała, niby poważnie, ale po chwili prychnęła cicho i się zaśmiała. Trzeba mieć dystans do swojej sytuacji, zwłaszcza życiowej.

[Franky Goldman]

#1 outfits

Dla Franky najbardziej męczące dni w pracy to te, w których nikt jakoś super nie miał ochoty spróbować się utopić. Wtedy było po prostu nudno, a ona tak siedziała gapiąc się w wodę i nic tylko siku jej się chciało. To było najgorsze! Przeczytała też pół książki, raz czy dwa wypłynęła łódką żeby chociaż posiedzieć sobie na wodzie i się trochę rozerwać. Takie dni były po prostu najgorsze, co tu dużo mówić. Zmiana ciągnęła się w nieskończoność i człowiek się nudził. Całe szczęście jakoś to przeżyła. Wróciła do domu, wzięła szybki prysznic i rozłożyła się na kanapie przed telewizorem. Nie żeby się jakoś przemęczyła w pracy, ale z drugiej strony cały dzień była na słońcu, a to trochę wyciągało z człowieka energię, tak samo jak woda. Dzięki temu mogła się przynajmniej dość ładnie opalić i teraz mogła się chwalić na prawo i lewo ładnie brązowiutkim ciałkiem.
Oczywiście chyba świat, by się załapał gdyby do jej siedzenia na kanapie nie dołączyły się wszystkie trzy koty. Dwa zresztą ułożyły się na jej wyciągniętych nogach, a trzeci leżał obok i wystawiał główkę do głaskania. Jak mogłaby mu odmówić!! Nie byłaby w stanie. Właśnie zaczynał się kolejny odcinek HIMYM gdy drzwi od mieszkania się otworzyły. - Siemanko - odpowiedziała, a koty od razu zwęszyły nową parę rąk do głaskania i też poszły się przywitać. - Zdecydowanie... ale powiedz mi, że musi trochę wyżej łapać, bo inaczej to bez sensu - trzeba dzieci edukować od najmłodszych lat, gdzie są cycki, wagina, penis i inne super istotne sprawy ze sfer damsko-męskich. Franky była jak najbardziej za. - Ciesz się, że jacykolwiek Cię podrywają - rzuciła rozbawiona- takiego sobie możesz jeszcze wychować - dodała stopując serial i obróciła się na kanapie tak, by spojrzeć na koleżankę. - Ciężki dzień? - no może lubiła jak ją dzieciaki macały łapami z farbek! Nigdy nie wiadomo.

[Marcy Shumway]

Marcy nie nadawałaby się do takiej samej pracy, co Franky. Sama co prawda miała równie odpowiedzialną pracę, bo też musiała pilnować żeby dzieci się niczym nie zakrztusiły, nie utopiły w zupie, nie wyskoczyły przez okno, nie wspinały się na meble... i też musiała w razie czego wiedzieć, w jaki sposób udzielić im pierwszej pomocy, od resuscytacji, chwytu Heimlicha, po szybkie reakcje w przypadku alergii pokarmowych dzieci. To ostatnie chyba najbardziej ją przerażało, ale na szczęście w placówce znajdowała się też pielęgniarka, którą można było wezwać i liczyć, że ona sobie z tym lepiej poradzi. I chociaż takie wydarzenia, w których ktoś potrzebował pomocy podnosiły adrenalinę, zdecydowanie za nimi nie tęskniła. Najlepsze dla niej były dni, kiedy dzieci się grzecznie bawiły, ślicznie rysowały i nikt nikogo nie próbował uderzyć koparką w oko. Wtedy wracała do domu zadowolona, bez bólu głowy i z milionem pomysłów co by tu robić przez resztę dnia. A dni, kiedy wracała ubabrana farbą przez swoich podopiecznych... no martwiła się, że farba się nie spierze, ale nie była z tego powodu wkurzona. Najwyżej zafarbuje ją na zielono całą, czy coś, trzeba być kreatywnym w życiu. I pomijać fakt, że przedszkolak ją zmolestował...
- Fuj - podsumowała jej radę i zaśmiała się, kucając żeby pogłaskać kota pod jej nogami, Freddy akurat przyszła powiedzieć cześć. A potem wyprostowała się i poszła usiąść na sofie, a kot którego głaskała od razu do niej dołączył.
- Czy nasze życie jest żałosne? Trzy koty, zero randek? - zapytała, przechylając lekko głowę w bok - może powinnyśmy... nie wiem, iść do baru, poznać ludzi. Gdzie się teraz szuka randek, bary wciąż są modne? - zapytała, marszcząc brwi, bo nawet nie wiedziała! A potem pokręciła powoli głową.
- Nie powiedziałabym, że ciężki... ale dziwna. Zaginęła nasza złota rybka, tak... no wiesz, z akwarium. I żaden dzieciak nie chce się przyznać, czy ma coś z tym wspólnego... - zmrużyła delikatnie oczy, sprawa typu podejrzana!

[Franky Goldman]

- Od tego tam jesteś, żeby te biedne dzieci edukować - powiedziała uśmiechając się głupkowato do przyjaciółki. Goldman chciała wierzyć w potęgę edukacji i, że za kilka lat na ulicach będą sami dżentelmeni szanujący prawa kobiet i rozumiejących, że "nie", znaczy nie, a nie tak. Wiadomo o co chodzi w tym zdaniu. - Ej, mi tam jest bardzo dobrze z trzema kotami i zerem randek - przyznała, bo nie miała wcale jakiegoś parcia na poznawanie ludzi i związki. Przejechała się na tym i na razie wolała trzymać się od tego z daleka. - Hmmm myślę, że bary to może... ale tylko wtedy jak chcesz mieć jakiś marny one night stand z podpitym facetem - bo co innego mogłoby wyjść ze spotkania po alkoholu? W jej mniemaniu niewiele dobrego. Sama nie wiedziała gdzie się teraz poznaje ludzi, ona miała ich bardzo dużo w pracy i może dlatego miała dość. - Jest taki facet, który próbuje mnie chyba poderwać... łazi za mną jak jestem w pracy. Męczący jest trochę. - Przyznała się Marcy i westchnęła. Troy należał do typów, które gdyby mogły to przeruchałyby pół miasta jednej nocy, tak go widziała Franky, a ona tego nie pochwalała. Nie chciała być jedną z wielu naiwnych dziewczyn, które się dały nabrać na miłe teksty i dobre ciało. Nie z nią te numery!
- Myślisz, że ktoś ją zjadł? - zapytała robią wielkie oczy, bo słyszała kiedyś, że takie rzeczy sie zdarzały. Okej, wiedziała to w serialach i filmach, ale może jakiś był wzorowany na prawdziwych wydarzeniach. - Aż zgłodniałam... jemy sushi? - zaproponowała wstając z kanapy żeby złapać za telefon. - I wino? - bo alkohol przecież często pomagał rozwiązać te sprawy typu podejrzane.

[Marcy Shumway]

- Jest to prawda - przytaknęła, robiąc minę bardzo poważnego myśliciela, a potem powoli pokiwała głową. - I uczymy ich, szacunku do siebie wzajemnie, równouprawnienia. Nie ma żadnych tekstów, że dziewczyny do sprzątania i gotowania, a chłopcy mogą się w tym czasie bawić, wszystkim tak samo pokazujemy jak ważne jest dbanie o siebie, a także o swój dom - pokiwała głową, bardzo dumna z siebie. Nie wychowywałaby małych seksistów. Chociaż nie jest łatwo, sporo buraków na dzieci i uczy ich potem toksycznych zachowań. Na szczęście większość denerwujących zachowań wychodzi dopiero później, jak są starsi, to klepanie dziewczyn po tyłkach, zabawy w wybieranie najładniejsze i kupowanie na dzień kobiet gąbek do zmywania naczyń. Okropność.
- Teraz tak mówisz, a zaraz się okaże że Twoje prysznice trwają coraz dłużej... - rzuciła i zarumieniła się, jak zwykle kiedy mówiła jakiś dwuznaczny żarcik. A potem napiła wody i zaśmiała cicho.
- Nie wiem jak działa one night stand, nigdy nie trafiłam na żadnego faceta, który stanąłby obok i tak po prostu zapytał, czy chce się z nim przespać - przyznała, całkiem szczerze - widuje to tylko w filmach. Może po prostu nie uważają mnie za materiał na ONS? - zapytała, z zaciekawienie. W końcu miała trzy koty, może pachniała z daleka jak stara panna, heh. No ale naprawdę, jeszcze jej się coś takiego nie trafiło, a w sumie to była nawet ciekawa.
- Męczący ale... fajny? - zapytała, z zaciekawieniem, bo oczywiście, chciała wiedzieć kto się kręci koło jej współlokatorki. Nie chodziło tylko o samą ciekawość, halo, przecież ta osoba mogła potencjalnie poznać ich koty, a one są jak wspólne dzieci, więc coś musiała o typie wiedzieć. A jak jest jakiś podejrzani i kripi, to tym bardziej, na wypadek gdyby któryś z kotów w tajemniczych okolicznościach zaginął...
- Mam nadzieje... że... nie - odpowiedziała, bardzo powoli, marszcząc brwi - chociaż to by wyjaśniało nagłe zniknięcie i brak podejrzanych - dodała, marszcząc brwi, trochę zagubiona. A potem spojrzała na dziewczynę zaskoczona - co? Ale jesteś okropna - rzuciła, ale oburzenie po chwili zmieniło się w rozbawieniem, bo to było trochę zabawne no, jedzenie rynki i chętka na sushi. Suche ale zabawne. - Okej, zamów. Weź mi piątkę - mruknęła, bo na pewno miały swoją ulubioną knajpę z super zestawami. - Okej, ale białe - tak, do ryby zawsze białe. Aż wstała, żeby sprawdzić czy mają.

[Franky Goldman]

Zaśmiała się słysząc ten wybitny żarcik współlokatorki. - Stara... myślę, że szkoda na to wody, ale w sumie można się wybrać do odpowiedniego sklepu i sprawdzić wibratorki - powiedziała, oczywiście sobie żartując, bo po pierwsze, pewnie już jakiś miała, a po drugie wolała robić zakupy online. Nawet nie wiedziała czy tu jakiś sex shop jest, w sumie jeżeli nie, to byłaby jakaś luka w biznesie, którą można wypełnić. - Serio? - zapytała zdziwiona. - To zdecydowanie musimy się wybrać do baru, załatwię Ci takie pytanie, albo przynajmniej "może przeniesiemy się w bardziej ustronne miejsce..." bleh, faceci... - aż przeszedł po niej niemiły dreszcz. Takie podrywy po prostu sprawiały, że miała ochotę nigdy nie uprawiać seksu z mężczyznami. Baby zresztą też nie były lepsze, szczególnie podczas imprez dla lesbijek. Franky była na kilku i też czuła się dość nieswojo.
- Zależy co uważasz za "fajny" - odpowiedziała wzruszając ramionami. Z wyglądu nie był najgorszy, a z charakteru? Cóż, nie znała go dobrze, ale z tego co słyszała w opowieściach, to nie użyłaby tutaj słowa "fajny". - Nie ciekawą mnie faceci podrywający pół miasta, nie chcę sie niczym zarazić - dodała lekko się uśmiechając. No cóż, Goldman była romantyczką i chciała być one and only, a ludziom za bardzo nie ufała po tym jak zdradziła ją dziewczyna.
- Może ich tam źle karmicie - zaśmiała się - dziecko zgłodniało, a słyszało, ze w Azji jedzą żywe rybki i o... smacznego - dodała wciąż mocno rozbawiona, ale serio wcale nie zdziwiłoby ją to, gdyby właśnie tak cała sytuacja wyglądała. Dzieci były w końcu dziwne. - Dobra to piąteczka, ja chyba dzisiaj postawię na trójkę... - tak się zastanawiała aż w końcu zadzwoniła i zamówiła im to co chciały. - I co mamy jakieś, czy zostało już tylko to obrzydliwe piwo, które przywiozła moja matka? - Jej mama dużo podróżowała więc i różne rzeczy France przywoziła, niektóre dobre, inne mniej. Tym piwem miała zamiar poczęstować kogoś, kogo bardzo nie lubi.

[Marcy Shumway]

A Marcy uśmiechnęła się bardzo szeroko (trochę nawet za bardzo, ale specjalnie to zrobiła), bo lubiła rozbawiać ludzi. To o wiele fajniejsze niż zasmucanie ich i denerwowanie, no kto by chciał robić takie rzeczy? Bez sensu kompletnie!
- Weź - rzuciła, czerwieniąc się, bo żarciki z użyciem dwuznaczności to jedno, a rozmowa o wibratorach wprost to coś innego i Shumway się speszyła w tym momencie! Uciekła nawet wzrokiem do swojej wody, której zaraz potem się napiła. Bo tak, o wodzie była mowa, wiadomo, logiczne, trzeba się napić.
- No... jakoś nie - odpowiedziała, nie do końca pewna, czy powinna sie teraz wstydzić. A potem wywróciła oczami i zaśmiała się cicho - ale nie będę musiała z nim nigdzie iść? - zapytała, z delikatną obawą, bo jednak cóż, nie była aż taka pewna siebie i aż taka hop do przodu żeby faktycznie takie rzeczy robić. Marcy to jednak Marcy, nigdy się nawet nie całowała na pierwszej randce. Tak, bliżej jej było faktycznie do starej panny z kotami, niż seksi dwudziestolatki żądnej przygód.
- No... że nie jest.... niefajny - wzruszyła delikatnie ramionami. Marcy nie była pustaczkiem, nie mówiła tylko o twarzy potencjalnego faceta, ale tak ogólnie, o nim jako o całości.
- Zawsze można go poprosić żeby się zbadał, zanim przejdziecie... do rzeczy - odpowiedziała, zanim pomyślała, że przecież nie powinna w ogóle tego komentować, bo nie po to Franky to powiedziała. Dlatego uśmiechnęła się przepraszająco. A potem ten uśmiech zmienił się w wyraz przerażenia.
- Ej... nie mów tak... - jęknęła bezradnie - na pewno... nie... myślisz że....? - uniosła brwi, bo w sumie... to był powód, żeby o tym nikomu nie mówić. To był też sposób na pozbycie się rybki bez śladu.... - dziecko by się chyba zakrztusiło... ryba jest.... przecież i w ogóle - no aż zaczęła gestykulować, że ryba jednak swój rozmiar ma, ale dzieci różne rzeczy próbowały zjeść... kripi. Dlatego potrzebowała alkoholu. Jedzenie też może ruszy, ale nie ma gwarancji, po takich wizjach...
- Jest piwo. I jest jakieś wino o bardzo dziwnej nazwie.... - zmarszczyła brwi i pokazała jej butelkę - nawet nie wiem jaki to język - przyznała szczerze, a potem postawiła butelkę i podeszła do lodówki. Potrzebowały lodu.

[Franky Goldman]

Uśmiechnęła się wesoło do współlokatorki i pokręciła głową. - Jeżeli Ci się nie będzie podobał, to nie. Spokojnie... - nikt przecież nikogo do niczego nie chciał zmuszać. Franky będzie ją w razie co ratować z opresji jak rasowa księżniczka na białym koniu. Niech się Marcy nie martwi, Goldman zaplanuje wszystko trzymając jednocześnie rękę na pulsie. No chyba, że się schleje... a to było dość prawdopodobne, bo na imprezach dawno nie była i zawrotnej ilości alko też nie spożywała. - Nie znam go za bardzo, ale raczej nie chcę poznawać - nie lubiła marnować swojego czasu na relacje, które skończą się zaraz po pierwszym stosunku. Okej,seks był spoko, ale jednak Goldman była trochę romantyczką i wolała gdy, za tym wszystkim idą jakieś uczucia, a nie tylko jednorazowa przygoda. - Jeśli nie chcesz mojej zguby test na Hiv zrób sobie luby - zaśmiała się, bo to nie był taki głupi pomysł. No ale jednak, nie koniecznie o choroby chodziło Franky w tym temacie. Wolała być jedną na milion niż jedną z miliona.
- No ja tam nie wiem, to tylko moje przypuszczenia... ale mogę z Tobą iść do tego przedszkola rano i zbadamy miejsce zbrodni. Później włączę swój zmysł Sherlocka i wszystko będzie jasne - uśmiechnęła się, bo zawsze służyła przecież pomocą i pomysłami, nawet jeżeli nie były najlepsze i do końca trafne. - Może akurat miało pojemne gardło, nie znam się na dzieciach - westchnęła, bo skoro bachory jadły kamienie, to co im tam rybka...
- Pokaż mi to - mruknęła i zabrała butelkę wina ze stołu przyglądając się temu co jest tam napisane - bułgarskie, to może być całkiem dobre - nie miała pojęcia skąd to się tutaj wzięło, ale o darmowy alkohol nigdy się nie wolno spierać, bo jeszcze przestanie być darmowy.

[Marcy Shumway]

- Nie na to marudzę - zaśmiała się cicho, a potem... spoważniała - a może trochę na to... - przyznała po chwili, marszcząc brwi i przez kilka chwil się nad tym zastanawiając. - Po prostu... nie wiem, co jak jest jakimś prosiakiem? Oglądałaś ze mną HIMYM, co jeśli będzie takim Barney'em, który nagrywa kobiety bez pytania, a potem zamyka je w ścianie? - zapytała, marszcząc brwi. Nie chciała żeby jej biust wędrował gdzieś po świecie bez jej kontroli, okej. Nie była za akcją 'free the nipple', bo każdy 'nipple' ją bardzo rozpraszał, kobiecy jak i męski. Ale doceniała bojową postawę Frani, na pewno by super wyglądała w zbroi.
- Ahaa.... okej - skinęła lekko głową, jeśli nie chciała go poznawać to spoko, Marcy nie będzie nikogo zmuszać. - Ojej - wyrwało jej się, na tą rymowankę, bo nie wiedziała za bardzo jak inaczej zareagować. Więc zaklaskała. Jak ktoś śpiewa, powinno się klaskać i doceniać, co nie.
- Nie chce cię tak ciągać... po prostu się martwię, bo jeśli któreś dziecko zrobiło krzywdę rybce, nic nikomu o tym nie powiedziało i wyraźnie nie widzi w tym niczego złego, to mam problem - wyjaśniła w końcu, sedno całego problemu. - Nie chce żeby zaraz się okazało, że ktoś krzywdzi przedszkolaki. Albo no wiesz, mnie - wyjaśniła, bo czasem była ofiarą żarcików dzieci, a takie żarty z okrucieństwa... no to była poważniejsza sprawa.
- Fuj - skomentowała tylko tak kwestię gardła i pokręciła powoli głową - chyba nie chce już o tym rozmawiać - przyznała, z bezradnym uśmiechem. A potem podała jej winko i kiedy ta zaakceptowała, wrzuciła lód do kieliszków i podsunęła je pod nos Franky, która pewnie próbowała je teraz otworzyć.

[Franky Goldman]

Zaśmiała słysząc jej słowa o Barneyu. - To poproś o kopię - powiedziała uśmiechając się szeroko do przyjaciółki. Oczywiście sobie żartowała i dlatego po chwili cicho westchnęła, no cóż, na bank się jacyś ściemniacze pojawiali, ale wątpiła, by na taką skalę jak Barney Sttinson. - Wiesz co? Myślę, że te wszystkie laski Barneya, które dawały się nabrać na jego zagrania z Playbooka, nie były najmądrzejsze... no poza Robin, ale wtedy się jej oświadczył więc to się nie liczy. My jesteśmy mądre, więc na bank ogarniemy jak ktoś nam będzie taką ściemę walił - no była o tym przekonana! Uważała je za inteligentne dziewczyny i na bank się nie dadzą nabrać na takie patologiczne zagrania.
- Myślisz, że masz w przedszkolu jakiegoś małego socjopatę? - zapytała marszcząc nieco brwi, bo no tego to się nie spodziewała. - Uważaj na siebie, bo Cię jeszcze zaatakuje ołówkiem - i nie żartowała sobie, bo przecież to było możliwe -albo co gorsza nożyczkami - najpierw rybka, a później przedszkolanka. Wszystko było prawdopodobne w tych czasach, nie chciała jej straszyć, a jedynie przestrzec.
Franky w końcu zajęła się winem, bo zdecydowanie musiała wypić co nieco żeby zapomnieć o psychicznym dziecku z przedszkola Marcy. Trzeba też było zrobić jakiś podkład pod sushi więc otworzyła tego winiacza i nalała im go do szklanek, bo pewnie nie miały jeszcze lampek. Będa musiały sie wybrać do jakiegoś sklepu i dokupić potrzebne sprzęty. - Oglądamy coś? - zapytała głaszcząc kocura po grzbiecie.

[Marcy Shumway]

Spojrzała na nią z udawanym oburzeniem, no i wiadomo, czerwonymi policzkami! - To nie jest zabawne - oburzyła się, chociaż kąciki jej ewidentnie drżały, kiedy próbowała zachować powagę w tym momencie i nie roześmiać się. Halo, próbowała coś udowodnić, co nie Musiała być twarda.
- Nie mów tak brzydko o innych kobietach - zaczęła, a potem wywróciła oczami - nie wiem jakim cudem takie znajdywał, ale ten podryw z ugryzieniem przez kosmicznego węża, z udawaniem pierwszego człowieka na księżycu i te wszystkie z producentem filmowym... - i westchnęła sobie, patrząc na nią wymownie. - I te wszystkie kobiety jakimś magicznym trafem akurat przychodzą do tego samego baru - dodała, unosząc brwi. A potem je zmarszczyła. - Ale niektóre z nich naprawdę były obrzydliwe, jak z tymi nianiami na przykład... - dodała ciszej i wzdrygnęła się, bo cóż. Dziwne że Barney nie leczył się co miesiąc w klinice na jakieś wenerki, skoro mówił często o ssaniu, lizaniu i tak dalej. A jednak miał kilka fałszywych alarmów w ciągu całego serialu.
- Mam nadzieje, że nie... - przyznała, cicho. A potem pokręciła powoli głową. - Nie wiem, najbardziej martwię się o biedną rybkę. Nie wiem jakie są szanse, że wciąż żyje... ale no, wolałabym żeby żadne dziecko jej nie znalazło - przyznała, bo to jednak trochę trauma, jak taka zdechła rybka nagle wypadnie z zabawek.
- Nożyczki dla dzieci są plastikowe - przypomniała jej - dzieci mogą sobie przyciąć palca albo no, próbować robić fryzury... - dodała, z rozbawionym uśmiechem. Skłamałaby mówiąc, że nigdy nie było wpadek włosowych na jej zajęciach.
- Taaak, na Netflix wleciał cały Potter, co ty na to żeby sobie zrobić maraton i wyłączyć pół godziny przed śmiercią Syriusza? - zaproponowała, z lekkim uśmieszkiem. A potem napiła się winka.

[Franky Goldman]

- Może w Nowym Jorku jest dużo łatwych panienek i głupiutkich - no nie było się co oszukiwać. Jak ktoś ma coś w głowie, to raczej się nie da nabrać na gościa od tajnej misji, albo typa co leci na księżyc, szczególnie, że takie akcje jak wyloty z Ziemi są dość głośno pokazywane przez media. Nie żyli przecież w świecie bez wiadomości, wystarczy się trochę zainteresować. - Z drugiej strony to tylko serial, nie wiem czy w normalności coś takiego, by przeszło - miała przynajmniej taką nadzieję, bo inaczej byłaby bardzo smutna, że należy do płci, która daje się nabrać na takie debilne teksty.
- Ostrzegałaś ich żeby oddali więc wiesz, teraz zbierają tego konsekwencję, nie ma się co aż tak obawiać. Macie tam chyba sprzątaczki nie? Niech sprawdzą wszystkie kąty - powiedziała wzruszając ramionami, bo dla niej akurat problemy psychologiczne dzieci były bardzo mało istotne. Własnych nie miała, a do cudzych nie czuła jakiejś wielkiej empatii.
- UUU Harry... możemy tak zrobić, to przygotujmy sobie wszystko ładnie, żeby nam było wygodnie i zaczniemy jak nam przyniosą jedzenie co? Żeby sie nie rozpraszać - zaproponowała i napiła się wina, bo akurat na to była zawsze pora. Zdecydowanie była za tym żeby wyłączyć przed śmiercią Syriusza, bo to było zbyt bolesne żeby to przechodzić po raz kolejny. - Zmienię im jeszcze kuwety, możesz im coś wrzucić na miski, bo pewnie za chwilę będą biadolić - wywróciła oczami, bo te kotki już tak miały, ze jak poczuły relaks swoich opiekunek to musiały zacząć wariować i chcieć im zawracać tyłki. Franky jak powiedziała tak zrobiła i poszła powyciągać siuśki i gówienka ze wszystkich kuwet, bo pewnie ich miały minimum trzy rozłożone w różnych częściach mieszkania.