[Hailee Burkhart]

021

5 grudnia, 2020 roku.
Ten dzień na długo zostanie w pamięci. A dlaczego? Dzisiaj oficjalnie Hailee Burkhart się… spóźniła. Tak, pierwszy raz. Była umówiona z Grace na prace w ogrodzie. Miała mieć dzień wolnego, ale koleżanka poprosiła ją, czy nie może przyjść za nią na kilka godzin, żeby mogła pójść z synem do dentysty. Na początku nie chciała się zgodzić, bo rzadko miała dzień wolnego, który w pełni mogła wykorzystać na spędzenie czasu z przyjaciółką. Dlatego poprosiła o dzień na zastanowienie się. W tym tygodniu i tak miała wiele godzin, a jeśli Cyrus dowie się, że wiedziała nadgodziny, może być zły. Ostatnio nawet na dworze nie mogła zbyt długo siedzieć, bo bał się, że się przeziębi.
Oficjalnie i tak się zgodziła. Właśnie wychodziła ze szpitala, przebrana w zwykłe spodnie i koszulkę. W samochodzie miała przygotowaną torbę, a w niej przygotowane ubrania do pracy w ogrodzie.
Przed wyjazdem do Hope Valley podjechała do ulubionej cukierni po babeczki i maślane ciasteczka, które będą idealne do kawy, które teraz obie musiały ograniczyć.
Nie przewidziała, że w drodze między Cape Coral a Hope Valley stanie w korku. Aplikacja podpowiada jej, że był wypadek samochodowy. Miała jeszcze trochę czasu, ale w tym tempie nie dojedzie na czas. No cóż… zawsze musi być ten pierwszy raz. Do miasta dojechała z prawie 20 minutowym opóźnieniem. Mimo iż uprzedziła Grace pisząc wiadomość i tak było jej głupio.
- Grace… przepraszam, był wypadek i i stałam w korku. - Nie było żadnego cześć, ani hej. Od razu zaczęła przepraszać. Zawsze była na czas i teraz czuła się nieswojo. Z torbą na ramieniu i reklamówką pełną ciastek, weszła do ich domu i dopiero, gdy odłożyła na bok rzeczy, mogła przytulić ją delikatnie, uważając na coraz większy brzuszek.
- Tym razem poszłam na łatwiznę. - Odsunęła się i zaczęła wyciągać słodycze z papierowej torby. - Kupiłam dla nas czekoladowe babeczki i maślane ciasteczka do kawy albo herbaty, bo nie wiem, czy dzisiaj piłaś już kawę. - Zerknęła na nią przez ramię, wciąż wyciągając pudełka z torby. - Ale to na deser. Najpierw praca. Mam ze sobą ciuchy na przebranie. - Odwróciła się pokazując na swoją torbę. - Chyba, że… najpierw deser, a potem praca? - Uniosła brew sama się wahając. Już miała ochotę wgryźć się w babeczkę, ale jeszcze większą na filiżankę czarnej kawy.

Grace Warren

[Grace Warren]

Hailee Burkhart

W ciągu miesiąca, odkąd była na zwolnieniu lekarskim w związku z trzecim już trymestrem ciąży, Grace w końcu znalazła czas, aby zadbać o ogród. Z pomocą Josepha, ale również i profesjonalistów, udało się przekształcić kawałek zieleni na tyłach domu na japoński ogród, w którym pachniało jaśminem; kilka rodzajów drzewek oraz krzewów, okazało się kapryśnie reagować na klimat Florydy, nie poddawała się jednak i z uporem maniaka, pielęgnowała roślinność, wśród której brakowało jej już tylko jednego - grządki pełnej świeżych ziół oraz warzyw. Chciała mieć między innymi własne pomidory o różnych odmianach, to je miały dzisiaj sadzić z Hailee, która zaoferowała bez wahania swoją pomoc, kiedy usłyszała w toku rozmowy z Grace, że właśnie wypakowuje ze skrzynek małe krzewy sadzonek pomidorków koktajlowych i na dniach będzie musiała je wsadzić w ziemię.
Umówiła się z przyjaciółką po południu po jej krótkim dyżurze; rozpakowywała właśnie z folii doniczki z miętą, bazylią, kolendrą i innymi ziołami, kiedy usłyszała dzwonek do drzwi. Accio, szczekała radośnie, przytrzymała owczarka za obrożę, aby Hailee mogła wejść do środka bez ryzyka, że pierwsze co, to zderzy się z długim i mokrym językiem psa.
- Nic się nie stało. Przecież odpisałam Ci, że masz się nie stresować, bo na jednym wypadku się nie skończy... - puściwszy Accio, kiedy Burkhart była już gotowa, aby pochylić się nad owczarkiem i wyglaskać go po pysku, cmoknęła przyjaciółkę na dzień dobry w policzek i wzięła pod rękę, prowadząc do kuchni. Gestem, poprosiła, aby się rozgościła, a sama, pomogła jej z torbami, które przyniosła. Westchnęła ciężko na widok babeczek; podobnie jak Hailee, Grace również obawiała się, że ciężko będzie im się oprzeć, a ponieważ Burkhart kupiła ich co najmniej kilkanaście... Może, powtarzam może pojedyncze doczekają się powrotu Josepha z dwunastogodzinnego dyżuru.
- Ta łatwizna wygląda bardzo smakowicie. Możesz się na taką zdobywać częściej... W lodówce mam jeszcze kawałek ciasta orzechowego z masą z orzechami pekan, skusisz się? Wypiek Josepha - kusiła i kusiła z uśmiechem szelmy. Wyciągnęła z szafki nad blatami dwie filiżanki ze spodeczkami i nastawiwszy wodę na gaz, odpowiedź mogła być tylko jedna. - Kawa. Zdecydowanie najpierw kawa. Musimy mieć siłę, aby pielić grządki i wkopywać sadzonki, prawda? Rozsiądź się wygodnie, a ja już kroje ciasto...

[Hailee Burkhart]

Po pierwszym spotkaniu z Accio była już nieco przyzwyczajona do tego, że owczarek lizał wszystkich po dłoniach. Nie umknęło jej jednak, że cała się spięła, gdy tylko ją zobaczyła. Choć pies był przetrzymywany za obroże i tak przez chwilę bała się, że urwie się z uścisku Grace i na nią skoczy. Praktycznie od zawsze bała się dużych psów. Drżącą ręką pogłaskała Accio po głowie, drapiąc ją za uchem. Pozwoliła polizać się po dłoni, wiedząc że jej to też pozwoli oswoić się z jej obecnością tutaj.
- Mimo wszystko głupio mi, że się spóźniłam.
Grace była bezlitosna. Słuchając o cieście z orzechami napłynęła jej ślinka. Miała wielką ochotę zjeść to wszystko na raz, nawet jeśli groziło to późniejszym bólem brzucha.
- Kusisz i to okropnie.- Zaśmiała się kręcąc głową. Rozejrzała się i usiadła przy stole obserwując, jak przyjaciółka kręci się po kuchni. - Najpierw spróbuje tego, co upiekł Joseph. - Przesunęła powoli wzrokiem po ciele przyjaciółki. Uśmiechnęła się widząc już coraz to większy brzuszek. Przypomniała sobie zdjęcie, które dostała jakiś czas temu. Było piękne i zauważyła jeszcze jeden szczegół. Brzuch Grace był większy niż na zdjęciu. Mała Lily rosła jak na drożdżach. Przez moment jej spojrzenie nieco dłużej zagościło na brzuchu przyjaciółki. Dotarło do niej, że za kilka miesięcy sama będzie z takim chodzić. Dzisiaj musiała powiedzieć o ciąży i Cyrusie, chociaż sama jeszcze nie wiedziała, jak określić ich relacje. Nie miała pewności, czy może nazywać go swoim chłopakiem.
- Jak ogólnie się czujecie. Wszystko dobrze? - Zagadnęła gdy przyjaciółka stawiała na stół pokrojone już ciasto. Wyglądało apetycznie i szczerze nie mogła się doczekać aż się w nie wgryzie. zaraz obok postawiłą ciasteczka i babeczki, które kupiła. Zastanawiała się, czy będą w stanie to wszystko zjeść.
- Czy jak skończymy pracę w ogrodzie, to będziemy mogły jeszcze chwilę porozmawiać? Mam Ci coś do powiedzenia. - Nie była pewna, czy Joseph zdąży wrócić z pracy, ale była pewna, że przyjaciółka przekaże mężowi dobrą nowinę.
- Uprzedzę, że to dobra nowina. - Uniosła kąciki ust w delikatnym uśmiechu.

Grace Warren

[Grace Warren]

Hailee Burkhart

Ponieważ Accio była psem policyjnym, karnym i usłuchanym, nawet, jeśli sprawiała wrażenie wielce podekscytowanej oraz zafiksowanej na tym punkcie, wystarczyła jedna komenda, aby dyscyplina dała o sobie znak i owczarek w mgnieniu oka usiadł posłusznie. Domyślała się jednak, że swoimi gabarytami, pies takiej masy mógł budzić obawy, dlatego dla podtrzymania poczucia bezpieczeństwa, trzymała jej obrożę, którą puściła dopiero, gdy Hailee zdecydowała się wyciągnąć do suki swoją dłoń i pozwolić ją polizać.
Machnęła ręką. Nie było co roztrząsać, a już na pewno o co się gniewać. Jak tylko woda zawyła w czajniku, zdjęła go z gazu i uzupełniła wrzątkiem wywar z kawiarki. Ustawiła obie filiżanki na kuchennej wyspie, przy której usiadła na wyższym stołku Hailee i obróciwszy je uszkami do przyjaciółki, wyciągnęła z lodówki mleko bez laktozy, które po podgrzaniu i spienieniu, zaproponowała do dodania dla smaku; o ile komukolwiek może smakować kawa z mlekiem.
- W takim razie, ukroję kilka kawałków, na wypadek, gdybyś stwierdziła, że masz ochotę na dokładkę... - puściła Hailee perskie oczko, kontynuując to kuszenie do małych, nikomu nie szkodliwych grzeszków. Blaszka, wróciła do lodówki, z kolei przełożone na talerz ciasto, stanęło pośrodku wyspy. Dołożyła to, co przyniosła ze sobą przyjaciółka, oblizując palce z lukru.
- Nienajgorzej. Czasami, zależne chyba od dnia i pogody, bo logiki w tym nie widzę, po całym dniu zaczynają mi już dokuczać plecy, ale pocieszam się, że zawsze mogłam być już wielką bombką, a jak na razie chyba trzymam się nie najgorzej? - popatrzyła się na Hailee z uśmiechem, aby przypadkiem nie pomyślała, że jest to pytanie - pułapka. Usiadła obok, zgarniając ze spodeczka jedną z filiżanek z kawą z pianką. Upiwszy łyka, zabębniła o porcelanę.
- Oho! Czy musimy z tą wielką nowiną czekać do później? Jak już zaczęłaś, jemy dobre ciasto, pijemy smaczną kawą... No, Hailee! - wyszczerzyła się do niej. Zdążyła rozbudzić jej ciekawość. Naprawdę będzie kazać jej teraz czekać i siedzieć w ogrodzie jak na szpikach?

[Hailee Burkhart]

Jej niebieskie oczy śledziły każdy ruch przyjaciółki. Obserwowała gdy Warren kroiła ciasto i dokładała słodkości, które sama przyniosła. Jeśli chodziło o kawę to jeszcze nie była pewna ile może jej dziennie wypić. Na razie nie ryzykowała, ale całe szczęście była jeszcze kawa bezkofeinowa. Niezbyt dobra, ale zawsze coś! Dopiero za kilka dni miała mieć wizytę, gdzie lekarz szczegółowo odpowie na gnębiące ją pytania. Objęła dłońmi filiżankę, która przyjaciółka postawiła na blacie.
- Wyglądasz pięknie! - Uśmiechnęła się mówiąc całkowicie szczerze. Grace promieniała i śmiało można powiedzieć, że ciąża jej służy. Złapała palcem za ucho od filiżanki. Przez chwilę zastanawiała się, czy dolewać do niej mleka. Nigdy też nie słodziła kawy, ale herbatę już tak. Nie ma nic gorszego niż gorzka herbata. Babcia jej mówiła, że gorzka herbata jest dobra na mdłości, ale nawet gdy takowe ją męczyły, to nie próbowała jej pić. Postanowiła jednak zrobić tak samo, co Grace. Nalała mleka patrząc, jak na kawie tworzy się jakiś dziwny wzór z pianki mlecznej, coś jakby serduszko. Uśmiechnęła się widząc swoje dzieło.
- Wciąż pracujesz, czy już zrobiłaś sobie przerwę? - Zadała pytanie i sięgnęła po kawałek ciasta, które upiekł Joseph. Była ciekawa wypieków męża przyjaciółki. - Joseph w pracy? - Złapała za widelczyk i odkroiła kawałek, następnie spróbowała ciasta orzechowego i mruknęła z aprobatą. Zmrużyła oczy i przez chwilę przeżuwała ciasto w milczeniu. - Jeśli nie zdążę dzisiaj się z nim spotkać, przekaż mu proszę, że poproszę takie ciasto na święta, urodziny, imieniny i inne okazje. Jest pyszny!
Niestety, ale Grace będzie musiała jeszcze chwilę uzbroić się w cierpliwość. Nie chciała zaczynać tego tematu od razu, bo nigdy nie zabiorą się za prace w ogrodzie. Upiła nieco kawy i odstawiła filiżankę.
- Mamy najpierw popracować w Waszym ogrodzie. Masz już wszystko przygotowane? Ja zabrałam ze sobą ubrania na zmianę. Ogrodniczki, koszulkę i buty. - Rzuciła okiem na torbę, która postawiła pod ścianą. Spojrzała nawet na Accio posyłając jej uśmiech. Pies poruszył uszami i zamerdał ogonem. Mimo przerażających rozmiarów, była pięknym psem.
- Co w ogóle będziemy sadzić?

Grace Warren

[Grace Warren]

Hailee Burkhart

- Zawodowo to właściwie już nie. Jestem pod telefonem, gdyby sprawa była pilna i ciężka, ale od pierwszego listopada nikt nie zadzwonił, więc chyba sobie radzą beze mnie... Kończę pracę habilitacyjną, ostatnie szlify i jeżeli recenzent da mi zielone światło, to komisja wyznaczy datę obrony. Najprawdopodobniej więc, oby, polecimy w styczniu do Oxfordu na oficjalną obronę... - uśmiechnęła się do Hailee znad filiżanki z kawą. Dwa miesiące przed porodem czekać ich będzie podróż do Europy. Co więc mogłoby pójść nie tak? Była pełna nadziei, tym bardziej, że przewód otworzyła już ładny szmat czasu temu i naprawdę chciałaby go zamknąć przed urodzeniem Lily z obawy, że łatwo może jej nie być wrócić do naukowej aktywności. Dom, praca, dzieci, mąż... Trochę się tego zacznie gromadzić na jej głowie, nie mniej, Grace wciąż żywiła nadzieję, że uda się jej odnaleźć w każdej roli bez straty dla którejkolwiek z nich.
- Przekażę na pewno, ale powinnaś sama móc. Joseph kończy za... - popatrzyła na zegarek i jego wskazówki. - ... już niespełna dwie godziny. Będzie więc w domu za powiedzmy trzy, a tyle to nam na pewno zejdzie w samym ogrodzie - zapewniła Hailee, nakładając sobie drugi kawałek ciasta. Niczego nie żałowała, jeden był w końcu dla niej i jeden dla Lily...
Cmoknęła. Nie była zadowolona z odpowiedzi przyjaciółki, podejrzewała jednak, że nie ma innego wyjścia niż zgodzić się na jej warunki.
- Warzywa. Pomidory, paprykę, mam też krzew z oliwkami, ale ten ma tyle wymogów do spełnienia, że zaczynam, wątpić, czy cokolwiek wyrośnie... Nie mniej! Przebierz się na spokojnie w łazience, a ja czekam na Ciebie na tarasie - wrzuciła filiżanki oraz talerzyki do zmywarki, słodycze zaś wyniosła z butelką mrożonej herbaty na dwór. Przesunęła skrzynki z sadzonkami na skraj drewnianych desek. Grządka, którą miały zagospodarować znajdowała się w pełnym słońcu po lewej stronie ogrodu. Najprawdopodobniej, na wiosnę stanie tutaj mała szklarnia, tymczasem jednak Grace chciała sprawdzić, czy cokolwiek wyrośnie na tej glebie i ile będzie ją to kosztować zachodu. Spod schodów, zaczęła wyciągać potrzebne akcesoria - łopaty, drabinki i podpory, nawóz...

[Hailee Burkhart]

Zazdrością Grace tego, że mogła przejść jako tako na pracę zdalną. Ona już wiedziała, że będzie musiała wcześniej przejść na zwolnienie. Wcale ją to nie cieszyło, bo to wiązało się z mniejszą kasą. Jeszcze nie była pewna jak jej się ułoży z Cyrusem, ale musiała wierzyć, że jej nie zostawi. Na wzmiankę o obronie pracy uśmiechnęła się.
- Będę trzymać za Ciebie kciuki. Obiecujesz, że dasz mi znać, jak tylko wyjdziesz z sali? - Znała Grace i wiedziała, że przyjaciółka świetnie sobie poradzi, ale trzymać kciuki zawsze będzie. Nigdy nie zaszkodzi. Myślę, że i ona sama będzie się lepiej czuć, wiedząc, że jest ktoś, kto pamięta i życzy jej jak najlepiej. Nie tylko mąż, ale i przyjaciele. Jadła słodycze, gdy Grace liczyła za ile godzin przyjedzie Joseph. Musiała przełknąć nim ponownie się odezwała. Przecież nie chciała wyjść na niegrzeczną i mówić z pełną buzią.
- Och, to fajnie. - Zawsze lepiej jest pochwalić kogoś osobiście. Josepha też dawno nie widziała i zawsze miło będzie go zobaczyć. Zwłaszcza, że w końcu się zaprzyjaźnili i śmiało mogła nazwać go przyjacielem. Chciała, żeby on również wiedział o ciąży. Trochę bała się ich reakcji. Wiedzieli, że z nikim nie była w stałym związku. Jej ostatnia randka okazała się klapą, bo nagle pojawił się Cyrus, który okazał się bratem Harveya. Na szczęście wszystko się już wyjaśniło.
Trochę pracy miały, ale jak we dwie się za to wezmą to dadzą sobie radę. Burkhart nigdy nie pracowała w ogrodzie, tam gdzie mieszkała nie mogła mieć ogrodu, ale to chyba nie było nic trudnego, prawda? Poza tym liczyła, że Grace jej pomoże i w razie problemów wyjaśni co i jak.
- To bierzmy się do pracy. - Dopiła swoją kawę do ostatniej kropli, bo przecież teraz nie może pozwolić sobie na pozostawienie resztek. Teraz kawa była cenniejsza od czegokolwiek innego. Mruknęła coś o przebraniu i łapiąc za torebkę skierowała się do łazienki. Gdy wróciła Grace czekała na nią w ogrodzie wraz z smakołykami, które przyniosła i mrożona herbatą. Jak zwykle, Warren przygotowana na wszystko. Pomogła jej wyciągnąć wszystkie potrzebne narzędzia i podeszła do grządki, przy której miały pracować.
— Nigdy tego nie robiłam, więc będziesz musiała powiedzieć mi co i jak? To nie wydaje się trudne, a jeszcze nigdy żadna roślina przy mnie nie zwiędła, wiec to chyba dobry znak. — Uśmiechnęła się szeroko do przyjaciółki. Słońce niezłe dzisiaj grzało i poczuła jak promienie słońca łaskoczą ja w odsłonięty kark. Pochwali się w duchu za to, że postanowiła związać włosy w wysoki kok.
— Czy w trakcie pracy możemy też o czymś porozmawiać. ? chciałam pogadać o… Harveyu. W sensie powiedzieć, że między mną, a nim nic nie ma. Tak jakby… nie wyszło nam.

Grace Warren

[Grace Warren]

Hailee Burkhart

- Oczywiście - obiecała przyjaciółce. Tego dnia, najprawdopodobniej, będzie w dużych emocjach oraz nerwach, ale przecież miał jej towarzyszyć Joseph i jeżeli sam nie będzie tego wszystkiego przeżywać bardziej niż ona, mogła liczyć na męża, który przypomni jej, aby pamiątkowe zdjęcie w todze i czepku - prawie, ale tylko prawie, gdyż jednak detale różniły się od tego stroju, który zakładało się na dzień rozdania dyplomów po ukończonych studiach - rozesłała do najbliższych mogąc się już podpisać higher doctorates; gdyby zgodnie z namową swoich przełożonych, rozpoczęła karierę naukową, najprawdopodobniej mogłaby pominąć ten etap w hierarchii, ale ponieważ Grace nie kwapiła się do stałej współpracy z żadną uczelnią, dla podkreślenia swojego dorobku, otworzyła przewód i zamierzała obronić wyższy doktorat nadawany właśnie tym doktorom, którzy nie zdecydowali się na karierę naukową pod skrzydłami konkretnej uczelni, gdzie tytuły przyznawane były zgodnie z zajmowanym stanowiskiem.
Czekała na Hailee na zewnątrz i jak słusznie zauważyła przyjaciółka, zadbała o ich komfort pracy. Podała Burkhart to, co niezbędne, a gdy ta założyła rękawiczki i przykucnęły przed pierwszą grządką, Grace przyciągnęła do nich skrzynkę z sadzonkami.
- Też nie mam dużego doświadczenia, prawdę mówiąc to żadnego, więc potraktujmy naszą pracę trochę jak eksperyment - puściła Hailee perskie oczko, po czym wyjaśniła wszystko, praktycznie przekalkowując słowa pracownika sklep ogrodniczego; jak głęboki zrobić kopczyk, co włożyć do środka, jak obsypać sadzonkę i czym nawieźć; po zapełnieniu całej grządki, przejdą się i podwiążą listki, które już będą wystawać nad powierzchnie gleby o tyczkę. Zadanie, było więc dość odtwórcze, ale o dziwo Grace odnajdywała się w nim całkiem nieźle, rozgarniając ziemię na boki.
- Pewnie, mów - odparła, zanim Hailee napomknęła, że chciałaby porozmawiać o Harvey'u. Uniósłszy brew, popatrzyła się uważnie na przyjaciółkę. Na moment, jej dłonie zastygły blisko, ale jednak nad roślinką, tak ze praktycznie jej nie dotykała.
- Żałujesz? W sensie, miałaś nadzieję, że jednak Wam się uda? - przed oczyma, stanęły jej wspomnienia z rejsu, do którego ostatecznie nie doszło, ale szybko odsunęła od siebie te myśli.