[Alexander Cullen]

[2]

Lex musiał wstać dzisiaj przed ósmą, co oznaczało, że ten dzień był spisany na straty. Rano miał rozmowę na zoomie z jednym z klientów, któremu przedstawiał projekt reklamy jego najnowszego produktu. Jak zwykle pokłócił się ze swoim szefem, bo ten stary dureń był przeciwny wszelkim innowacjom, ale ku jego udręce, klient był zachwycony propozycją Cullena i poprosił, by od teraz to wyłącznie on zajmował się jego firmą. Z jednej strony mu to schlebiało, z drugiej - nie on jeden go o to prosił i biedny trochę już zaczynał się gubić w tym komu i co miał reklamować. Musiał chyba zacząć to gdzieś zapisywać, bo jego pamięć bywała zawodna. Śniadanie zjadł dopiero około godziny dziesiątej i oczywiście nie posprzątał. Dopóki talerze nie zaczną wychodzić ze zmywarki, to sobie o nich nie przypomni. A i tak leżało ich tam już sporo. Uznał, że dopóki nie wprowadzi się tutaj krasnal, może żyć tak jak do tej pory. Później przez kilka dni będzie udawał przykładnego współlokatora, a dopiero potem stopniowo wróci do starych nawyków. Po tym jak rozplanował sobie kolejną kampanię reklamową (nawet jeśli był leniwy, to do pracy się przykładał), uznał, że czas uciąć sobie drzemkę. Cullen był trochę jak przedszkolak pod tym względem i bez leżakowania nie było mowy o prawidłowym funkcjonowaniu. Jego błogą drzemkę przerwała wiadomość od Jaemina. Naprawdę prosił go, żeby po niego przyjechał? Miał aż tyle rzeczy, że nie zmieściłyby się do taksówki? Już miał mu zaproponować, żeby sobie zamówił ich tyle, ile potrzebuje, a on mu za to wszystko zapłaci, bo tak bardzo nie chciało mu się ruszać z łóżka. Jednak to byłoby już zbyt chamskie, nawet jak na niego. Dlatego zgodził się przyjechać, szczególnie, że pogoda nie była najlepsza. Oczywiście, gdy zbierał się do wyjścia zadzwoniła do niego jego dziewczyna, z którą zdążył się pokłócić. Znowu wymyślała kolejną wymówkę, byleby tylko tu nie przyjechać. Może i był z nią już dwa lata, może i myślał o niej poważnie, ale najwyraźniej ona nie myślała tak o nim i ostatnio nieustannie dawała tego dowody. Niestety teraz nie miał czasu by jej cokolwiek tłumaczyć, więc zwyczajnie się rozłączył.
Pomógł Jaeminowi spakować jego rzeczy do samochodu i całe szczęście, że pomyślał by wziąć vana rodziców, a nie swoje auto, bo wbrew wcześniejszym zapewnieniom chłopaka - kartonów było sporo.
- Czy ty zabierasz ze sobą czyjeś zwłoki? Nie podoba mi się to. Takich niechcianych lokatorów trudno się pozbyć - burknął, niosąc do samochodu kolejny ciężki karton. Przez całą drogę sobie marudził, zagłuszając tym radio i marudził nadal, kiedy pomagał chłopakowi wnosić kartony do domu. Na początku robił to, bo był wkurzony, że musiał się ruszyć, ale gdy zauważył jak Jaeminowi zaczyna pulsować żyłka, robił to by zobaczyć jak szybko ten go wyjaśni.

Jaemin Seo

[Jaemin Cullen]

dwa

Nie zrozumcie go źle, on w żadnych stopniu nie zamierzał wchodzić w stosunku przyjacielskie ze swoim przyszłym(w zasadzie już) współlokatorem. I naprawdę, naprawdę zajęło mu to przynajmniej godzinę żeby zebrać się i napisać do niego o pomoc. Serio, wolałby żeby przejechał go samochód albo żeby dildo które spoczywało na dnie jego plecaka utknęło mu w dupie i trzeba było wyciągać je operacyjnie aniżeli miałby się prosić Cullena o pomoc. Cóż, tak mówił sobie godzinę temu bo aktualnie wystukiwał do kolesia już drugą wiadomość będąc nad wyraz milutkim. Ostry cringe.
— Ale że teraz muszę przyjechać? Nie, przyjedź kurwa jutro jełopie. — Przedrzeźniając go swoim głupiutkim tonem, agresywnie wystukiwał kolejne słowa na klawiaturze, rzucając pod nosem jakieś magiczne zaklęcia przeciwko chłopakowi. Może któreś z nich zadziała, kto wie?
Prawie haftując dalej niż widział po swojej ostatniej wiadomości, rzucił telefon na pościel, zasuwając do końca swoją walizkę. Jego albumy były najważniejsze, więc nie mógł pozwolić sobie na wpakowanie ich do pudeł, co to to nie, miały specjalnie miejsce. Rzuciwszy spojrzeniem na zegarek stojący obok łóżka, przełknął ślinę w duchu modląc się by chłopakowi nie zajęło dużo czasu na przyjazd. Kuzyn zapewne wróciłby z pracy w przeciągu pół godziny, a naprawdę, naprawdę nie miał ochoty aktualnie się z nim widzieć. Nie po wczorajszej sprzeczce którą mieli. Zresztą odkąd oznajmił mu o przeprowadzce nie było dnia by nie doszło między nimi do kłótni. Jak trudno było pojąć to, że nie zamierzał rezygnować z wynajmowania pokoju i nie zamierzał również rezygnować z pracy. Lepszej by nie dostał.
Prychając pod nosem, rzucił na łóżko swoje ostatnie pieniądze, nie było ich wiele, ale zawsze w jakiś sposób mógł odpłacić się kuzynowi, który swoją drogą gdyby tu był to zapewne doszłoby między nimi do kłótni o właśnie wspomniane pieniądze. Ale, skoro go tutaj nie ma to nic tylko korzystać.
Słysząc podjeżdżające pod dom auto, ostatni raz rozejrzał się po pomieszczeniu, przygryzając policzek od wewnątrz. Nie ma co, przywiązał się do tego pomieszczenia i może w innej sytuacji zostałby tutaj, ale na tę chwilę musiał pożegnać się z tym miejscem, więc zabierając walizki wyszedł przed dom, przewracając oczami na widok Cullena.
Czy mieliście kiedyś tak, że na sam widok kogoś świerzbiła was dłoń?
W międzyczasie pakowania pudeł do auta nie rozmawiali zbyt wiele, jedynie słychać było stękanie Cullena, jakby co najmniej ktoś kazał mu cokolwiek robić.
— Zawsze jesteś taki marudny? Jak wytrzymują z tobą w pracy skoro przeniesienie kilku pudełek tak cię wykańcza. Poza tym nikt nie prosił cię o jakiekolwiek ich dźwiganie. — Wzruszył ramionami, stając obok chłopaka, który władował ostatnie pudło do samochodu. — Kto wie? Może w środku rzeczywiście znajduje się odsączone z krwi ciało? Myślisz, że dlaczego mój kuzyn nie mógł mnie zawieźć? — Uśmiechając się łobuzersko, puścił mu oko, wsiadając do samochodu. — A jeśli nie przestaniesz narzekać to będziesz następnym, który wyląduje w jednym z tych pudeł.
Alexander Cullen

[Alexander Cullen]

Lexa nie można było zaliczyć do złych osób, ale nie zawsze miał ochotę komuś pomagać; zwłaszcza w pogodę taką jak ta. Zdecydowanie nie musiał tego robić, szczególnie, że został poproszony tylko o podwózkę, ale widząc jak te chuchro dźwiga samo wszystkie swoje walizki, postanowił mu pomóc. No takie miał dobre serce, szkoda tylko, że Jaemin nie potrafił tego doceniać i dostrzegał tylko jego złe strony.
- Pracuję w kostnicy, zmarli nie muszą ze mną wytrzymywać - powiedział, wzruszając ramionami. Raz podczas jednych zajęć na studiach prowadził kampanię marketingową dla domu pogrzebowego, to chyba nie było takie wielkie kłamstwo? Zaśmiał się na te jego groźby. Przypominał mu trochę szczeniaka jego ciotki. Niby agresywny, niby próbował cię zagryźć kiedy ruszałeś jego zabawki, a tak naprawdę był zwyczajnie słodki i do zagłaskania na śmierć z tymi wielkimi oczkami. Nie był pewien czy myślał nadal o tym psie czy już może o Jaeminie.
- Jakbyś potrzebował piły, żeby mnie rozczłonkować, to jedna jest w garażu - mruknął, zajmując siedzenie kierowcy. Odpalił samochód i ruszył z podjazdu z piskiem opon. Po drodze wstąpili jeszcze do sklepu, bo przecież jego lodówka świeciła pustkami, jako że ostatnio żył głównie dzięki jedzeniu na dowóz, a głupio było by nowy lokator nie miał czego zjeść. Oczywiście doszło między nimi do sprzeczki przy płaceniu, ale ostatecznie to Cullen szybciej przyłożył swoją kartę do czytnika i uśmiechnął się triumfalnie. Nie obyło się bez kolejnego narzekania, gdy pomagał wnosić krasnalowi jego rzeczy na górę.
- Mówiłeś, że nie masz tego dużo… Może potrzebujesz jednak większego pokoju? - zapytał, odstawiając kolejne pudło na podłogę. Z jednego z nich, którego pokrywa lekko się odsunęła, wystawało czyjeś oko. Lex raczej nie grzebał ludziom w rzeczach, ale to go zaciekawiło. Co jeśli faktycznie miał w tych pudłach swojego kuzyna? Wtedy musiałby pobierać podwójną opłatę. - Co to? - zapytał, sięgając po wspomniane oko, które okazało się być jakimś… zdjęciem? Gazetą? Trudno stwierdzić. - To twój chłopak? - dodał, przyglądając się zdjęciu jakiegoś faceta z wisienką. Coś mu tutaj nie pasowało, ale nie wiedział jeszcze co. Gdyby tylko wiedział kogo przyjął pod swój dach, biedny zastanowiłby się kilka razy czy to zrobić.

Jaemin Seo

[Jaemin Cullen]

Jeśli Jaeminowi jeszcze kiedykolwiek przyjdzie do głowy prosić Cullena o pomoc to chyba tylko wtedy jak będzie totalnie pijany. Przez dziesięć minut jego pomocy usłyszał więcej stęknięć i jęków niż przy pornosie. Chwała Bogu, że to już ostatnie pudełko i w końcu zapanuje cisza w samochodzie.
Jednak jak to mówią nadzieja matką głupich.
— Dam sobie rękę uciąć, że pewnego dnia których z twoich klientów obudzi się tylko po to by powiedzieć ci żebyś przestał narzekać bo nie może w spoczywać spokojnie.
Nie rozumiał z czego ten chłopak się śmiał kiedy Jaemin wyraźnie groził mu, że za chwilę poćwiartuje go na kawałki? Dziwny chłopak, naprawdę.
— Oh, dziękuję za użyczenie mi swojej broni, ale poradzę sobie bez niej. — Puścił mu oko, chwytając skórę jego ramienia w palce, mocno ściskając. — Przestań się ze mnie nabijać albo naprawdę wylądujesz w mojej walizce. — Mruknął, przenosząc spojrzenie na widok za oknem, który zdecydowanie był ciekawszy od oglądania tej nieznośniej, przystojnej, ale nieznośnej twarzy. Czy to dobry moment by już teraz zacząć żałować tej przeprowadzki?
Oh świetnie, od dzisiaj również będą chodzić na przyjacielskie, współlokatorskie zakupy? Yay!
Krzywiąc się, wysiadł z samochodu, idąc, a raczej biegnąc z jego krótkimi nogami, ugh.
Wspaniale, nawet przy płaceniu musiało dojść między nimi do sprzeczki. Czy on wiedział, że u Seo krucho z pieniędzmi i postanowił pobawić się w dobroczyńcę?
— Uduszę cię przez sen jeżeli nie przestaniesz marudzić. Albo wyjmę eribonga i trzasnę cię nim w łeb. — Przewracając oczami, zabrał od niego jeden z jego ukochanych albumów, chowając go ponownie do pudełka. — Może chłopak, może nie? — Krzyżując ręce na piersi, spojrzał na niego z politowaniem. — To album, album którego twoje dłonie nie powinny nawet dotykać, więc lepiej trzymaj się od nich z daleka. I to nie jest dużo. Pomieści się na jedną shelfie dla twojej informacji.
Alexander Cullen

[Alexander Cullen]

- No popatrz, to właśnie straciłeś rękę, bo pracuję w marketingu - odparł, uśmiechając się trochę wrednie, ale przez te jego dołeczki, to efekt niestety nie był taki, jak zamierzony. Trudno było obawiać się kogoś, kto był taki malutki i słodki, zwłaszcza, gdy się denerwował. Coś mu mówiło, że granie na nerwach Jaemina będzie jego nowym hobby. Mimo swoich miniaturowych rozmiarów, szczypać to on potrafił. - Nie mów, że ci się to nie podoba. Gdyby było inaczej, nie dawałbyś się w to wciągać - nie zamierzał tak łatwo ustępować.
Może i Jaemin nie wyglądał na zadowolonego z ich kumpelskiego współlokatorskiego wypadu do osiedlowego marketu, ale to na pewno nie Cullen dorzucił do koszyka te chipsy. Tego smaku akurat nie lubił. Można było mu zarzucić wiele, ale nie bycie instytucją charytatywną. Zrobił to, bo w koszyku było więcej jego rzeczy. Co w tym dziwnego?
- Myślałem, że już ustaliliśmy, że duszenie sprawia mi przyjemność. I zaraz, wyjmiesz co? - w jego głowie zrodził się naprawdę dziwny obraz i aż nią potrząsnął, by się go z niej pozbyć. Żałował, że jego wyobraźnia nie miała granic. Zmarszczył czoło, gdy Jaemin zabrał mu z rąk tego ziomka z wisienką i zaczął gadać cos o jakichś shelfie. - Co to za albumy? Ale ty tutaj nie masz żadnej shelfie, to chyba będziesz musiał poukładać je sobie na floorie - mruknął, drapiąc się po głowie. W końcu ten pokój przez lata służył jako sypialnia gościnna i dopiero planował zapytać Jaemina jakich mebli potrzebuje, żeby nie zamawiać czegoś, co mu się nie przyda. - Masz tam więcej zdjęć takich chłopców? Ale są legalni? Lepiej żeby byli, wolę nie mieć policji na głowie - dodał, siadając na łóżku i wyglądał tak, jakby czekał na jakiś real-life binder tour, choć w rzeczywistości jeszcze nie wiedział co to wszystko dla tego domu oznaczało.

Jaemin Seo

[Jaemin Cullen]

— Kłamiesz mnie. Nie udałoby ci się przekonać nikogo z tym aroganckim zachowaniem. Ile już tam pracujesz, hm? Dwa dni? — Uniósł brew, przechylając głowę w bok co miał w zwyczaju kiedy był czymś po prostu zainteresowany. Chociaż co mogło być tak interesującego w tym wrzodzie na dupie?
Westchnął, puszczając jego skórę. Skoro to na niego nie działało, mimo iż zobaczył odrobinę skrzywienia z bólu, tak już nie wiedział jak będzie musiał poradzić sobie z tym upierdliwcem od dzisiaj już codziennie. W co on się wplątał. Z tego wszystkiego rozbolała go głowa od nadmiaru myśli, które się do niej pchały.
— Nie daję się w nic wciągać. Po prostu ci odpowiadam na twoje zaczepki. Myślisz, że dam się gnoić tak łatwo? Może jestem niski, ale kopnąć potrafię. Zniżać się do ciosu w kroczę też zbytnio nie muszę, więc lepiej się pilnuj. Teraz to było jedynie uszczypnięcie.. — Uśmiechnął się wrednie, mierząc spojrzeniem jego długie nogi.[/b] — Potem może kosztować cię to jaj.[/b] — Oblizał wargi, śmiejąc się pod nosem.
A w sklepie? Tam można było po prostu rozdzielić produkty pomiędzy nich. Nie sięgnął jeszcze takiego dna. Jeszcze.
— Nie ustaliliśmy w jaki sposób będę cię dusił. Nie wydajesz się typem, który lubiłby dusić się mając coś głęboko w gardle. — Puścił mu oko. — Eribong. Lighstick? Taka lampka do machania na koncertach? — Ponownie włożył album tam gdzie jego miejsce, wzdychając na ilość zadawanych przez chłopaka pytań. — Albumy kpopowe. Może być i floorie. Shelfie dokupi się na dniach. I naprawdę, naprawdę nie radzę ci ich dotykać. — Mruknął, przewracając oczami. Niech go ktoś uratuje. Jest za młody żeby siedzieć za morderstwo. — Tak mam zdjęcia, tak są legalni, są starsi ode mnie, a jak już ustaliliśmy jestem dorosły. Jeszcze jakieś pytania? — Skrzyżował ręcę, śledząc go wzrokiem. Oh tak, chłopaczyna się zmęczyła, musiał odpocząć. Po raz tysięczny dzisiejszego dnia przewrócił oczami. — Na co tak patrzysz? Chyba nie sądzisz, że będę ci je pokazywał? Dobre sobie. Możesz pooglądać openingi na youtube.
Alexander Cullen

[Alexander Cullen]

Podczas ich krótkiej znajomości, ciągle wkręcał w coś biednego krasnala, więc czy mógł dziwić się, że mu nie uwierzył, gdy ten jeden raz powiedział prawdę? - Jeden. Dzisiaj mam wolne, jutro składam wypowiedzenie. Nie można się przemęczać - nie był kimś, kto lubił opowiadać o sobie. Zmyślanie to już zupełnie inna bajka, do której finalnie powrócił.
Lex był w stanie znieść wszystko, byleby tylko przetestować cierpliwość Jaemina. Był ciekaw kiedy ten maluch zacznie go kopać czy okładać pięściami. - Ale kto tutaj cię gnoi? Powiedz, co to za paskuda? Koniecznie trzeba ją wyjaśnić - no jak on miał się z niego nie nabijać, skoro sam mu się podkładał? Jak? Może w swojej głowie Jaemin był jakimś geniuszem zła, ale Cullen widział wyłącznie zaczepnego szczeniaka. - Słodko, nie mogę się doczekać. Pamiętaj tylko czyj to samochód, czyje rzeczy w nim są i kto może iść w deszczu do domu na pieszo, jeśli będzie niegrzeczny - dodał, uśmiechając się do niego uroczo. Kill them with kindness, czy jak to tam sobie śpiewała Selena Gomez.
- Za to ty sprawiasz wrażenie dokładnie takiego typu - odparł, a na jego usta wstąpił wredny uśmieszek. - Po co ci lampka na koncercie? - zapytał, marszcząc czoło. Bywał wcześniej na koncertach, ale jakoś nigdy nie zauważył by ktokolwiek miał ze sobą lampki, latarki czy cokolwiek innego poza telefonami. Dobra, raz widział gościa z popcornem, ale na pewno nie świecił. - Wartość sentymentalna czy rynkowa? Bo nie wiem czy dodać do rob listy - powiedział, z taką miną, jakby poważnie to rozważał. Tym razem to Cullen wywrócił oczami, bo nawet jak próbował być miły i zainteresować się czymś więcej niż czubek własnego nosa, to go atakowano. - Ale jesteś opryskliwy. Taka miła buzia, a taki paskudny charakterek. Pamiętaj, żeby zamykać drzwi, bo jak kot ci nasika na te twoje albumy to nie biorę za to odpowiedzialności - powiedział, wzruszając ramionami. To tyle z jego zainteresowania, bo podniósł się i poszedł do siebie, gdzie od razu rzucił się na łóżko i… mimo wszystko wygooglował słowo „eribong”. - Jak to jest dildo, w chuja mnie ten Jaemin robi- mruknął do siebie, kręcąc głową.

[zakończone]
Jaemin Seo