[Astrid Rosenthal]

Astrid była średnią fanką hucznego świętowania Dnia Niepodległości, przez to że u nich w rodzinie, niestety, nigdy nie było ono jakoś super celebrowane. Prawdę mówiąc to nie pamiętała żadnej radości z tego dnia… no chyba że tata się wyjątkowo wcześnie schlał i padł na kanapie, tak że ona i Michelle mogły sobie siedzieć przy oknie i obserwować fajerwerki z mamą. Ta zwykle miała już kiepski humor, więc lepiej było owinąć się kocem i nie nawiązywać jakichś większych rozmów, czy czegokolwiek. Co prawda odkąd Astrid podrosła, dużo osób zapraszało ją na różne grille i inne formy świętowania, ale zawsze miała gdzieś w tyle głowy taki… no smutek, ze względu na te wszystkie nieudane lata. W tym roku miała nadzieje, że nie będzie musiała nigdzie iść, no ale niestety, jej siostra postawiła ją pod ścianą. Dlatego przełamała się i zgodziła iść na grilla A że nie wypada iść tak o pustych rękach, poprosiła o kontakt osoby odpowiedzialnej za jedzenie. I kiedy tylko dostała numer, zadzwoniła. - Cześć, Audrey prawda? Jestem siostrą Mickey i wysłała mi informacje, że to organizujesz jedzenie na tym grillu z okazji Dnia Niepodległości, więc… no więc chciałam zapytać, czego najbardziej brakuje i potrzeba? - zapytała, czując się trochę głupio, że nawet jej nie znała… a może znała? Czasami ludzie gdzieś tam się mijali, na jakichś imprezach, grillach właśnie. Może nawet widziały się u tej sąsiadki? Astrid miała bardziej pamięć do twarzy, niż do imion.... a jednak imię Audrey było całkiem popularne! Więc no, nie wiedziała czy ją zna.

[Audrey Willoughby]

#21

Prowadzenie własnej kawiarnii i bycie lokalnym mistrzem wypieków wiązało się zwykle z tym, że wszyscy znajomi wiecznie ubierali cię w przygotowywanie jedzenia. Jedyny oddech jaki czuła czasem, to gdy spotykała się z Leah, bo jednak tytuł Masterchefa do czegoś zobowiązuje i przynajmniej do niej nie musiała dymać obładowana półmiskami jak wół juczny. Tak czy siak, dała się zaprosić na grilla do znajomych, niby każdy miał coś przynieść, a jednak i tak ostatecznie organizatorka zadzwoniła do niej, prosząc aby zajęła się organizacją jedzenia... no i co Audrey miała zrobić?
Dlatego też gdy odebrała telefon z nieznanego numeru, nie zdzwiła się nawet zbytnio, że chodziło o grilla.
- Cześć... siostro Mickey? - przywitała ją, bo jednak asem w pamiętaniu imion rodzeństwa swoich znajomych to raczej nie była, a Astrid się inaczej nie przedstawiła, więc co biedna miała zrobić. - Tak, to ja się tym zajmuje... w sumie, to praaawie wszystko już mamy zorganizowane, kończę właśnie desery ale daj mi chwilę - wcisnęła telefon między policzek i ramię po czym przeszła do drugiego pomieszczenia, gdzie spokojnie czekały sobie wszystkie pyszności na grilla z okazji Dnia Niepodległości. - Wiesz co, tak patrzę i mamy chyba mały deficyt na polu sałatek i krakersów. Dałabyś radę zorganizować coś takiego? Krakersy to myślę nie problem, a sałatkę... może coś mało dietetycznego z dużą ilością majonezu? Ale co ja ci będę narzucać, masz jakąś specjalność? - zapytała, bo może Astrid specjalizuje się chociażby w sałatkach z brokułów, fety i z migdałami (polecam, jest naprawdę pyszna!), a Audrey jeszcze na to nie wpadła?

[Astrid Rosenthal]

Astrid nie miała takich wybitnych umiejętności… właściwie spokojnie można było powiedzieć, że źle gotuje Na pewno gotowała o wiele lepiej, niż jej starsza siostra, ale no, generalnie grill akurat należał do takich okazji, które bardzo ale to bardzo trudno było zepsuć. Bo jednak co to za filozofia pokroić kurczaka i nabić je na kijki, albo kupić kiełbaski? Nie mówiąc o chlebie, czy po prostu pokrojeniu warzyw i wrzuceniu ich do miski, żeby zrobić sałatkę. Do tego na pewno znajdzie się jakiś gotowy sos, który będzie super pasować. Nie można też zapominać o tym, że na grillu leje się alkohol strumieniami, więc nikt nie zwraca aż tak dużej uwagi na to, co tam akurat je. Astrid najwyraźniej też totalnie przegapiła fakt, że się zapomniała przedstawić.
- A tak, matko, jestem Astrid. Wydaje mi się, że gdzieś się już poznałyśmy, ale nie mogę sobie kompletnie przypomnieć gdzie… - przyznała, zawstydzona trochę. No i była po dość poważnym urazie mózgu, miała prawo trochę rzeczy zapominać.
- To świetnie, desery ani trochę nie są moją mocną stroną - przyznała i zaśmiałą się cicho, a potem poczekała cierpliwie, aż ta sobie tam wszystko posprawdza.
- Ooo, krakersy zdecydowanie mogę wpisać na swoją listę zadań. Jak już będę w sklepie, wziąć też jakieś czosnkowe pieczywo? - zapytała jeszcze, a potem musiała się poważnie zastanowić, czy wie jak zrobić jakąś bardziej skomplikowaną sałatkę. - A z sałatką jasne, poszukam czegoś fajnego, może z jakimś makaronem albo czymś. Nie ma problemu - zdecydowała, bo specjalności nie miała, ani trochę! I ja nie wiem co to za sałatka, ale totalnie musisz mi podrzucić przepis. - Okej, czyli krakersy i sałatka. A z innych, suchych przekąsek, jakieś niezdrowe życzenia? - dopytała, bo do piwa czipsiki niektórym były niezbędne. Astrid nie znała zbyt wiele osób tam, więc nie wiedziała jakie są gusta.

[Audrey Willoughby]

Taki grill to nie z Willougby, bo ona już dawno zadbała o to, żeby zamiast pierwszych lepszych kiełbasek na ogniu piekły się same cudownie zamarynowane i przyprawione smakołyki no i żeby oczywiście nie zabrakło niczego dla tych, co mięcha to nie jedzą.
- W takim razie, miło cię poznać, Astrid? - zaśmiała się niepewnie, bo chyba nie było sensu, żeby i ona się przedstawiała, w końcu Rosenthal chyba wiedziała do kogo dzwoniła. No i już zwróciła się do niej po imieniu. Także całe szczęście, że pora była jeszcze wczesna, a Audrey jako tako ogarniała i żadnej gafy nie popełniła. - To małe miasteczko, więc prawie napewno tak, ale... przyznam się, że nie mam pamięci ani do twarzy, ani do imion, więc doskonale cię rozumiem - i w żadnym wypadku nie miała jej tego za złe.
- Haha, no widzisz, moją akurat wręcz przeciwnie. Polecam babeczki z karmelem, tak swoją drogą - zdradziła jej sekret, żeby wiedziała za które z przygotowanych przez nią łakoci łapać się w pierwszej kolejności. A to duża podpowiedź, bo wszystkie zwykle wyglądały smakowicie.
- Jeśli możesz to byłoby super... i może jeszcze jakieś wafle ryżowe, bo z pewnością trafią się jakieś fit świrusy? - zaproponowała, bo skoro już Astrid obiecała się zająć tematem, to można ją mocniej wykorzystać. - Sałatka z makaronem to zawsze dobry pomysł. Jak chcesz to mogę podesłać ci kilka sprawdzonych przepisów - bo Audrey już z tym się nie wyrobi, nie ma szans. Zwłaszcza z rocznym dzieckiem na głowie. - Jeśli masz na coś ochotę to pewnie, zawsze mile widziane - Audrey akurat nie zawracała sobie główki czipsikami bo do piwka przygotowała inne, zdrowsze zagryzki no bo musiała się w końcu popisać.

[Astrid Rosenthal]

I właśnie dlatego Astrid mogła kupować surowce, o ile potem ktoś je ładnie oprawił, zaprawił i doprawił. Okej, z doprawieniem na grillu nie ma aż takiego problemu, w końcu wszyscy zajadają się sosem BBQ, musztardą i ketchupem, więc zawsze można przykryć coś, co będzie bez smaku. Coś przesolonego też można wcisnąć w bułę i zasypać pomidorami…. a inne rzeczy, dosolić czy coś. Trzeba być kreatywnym, zawsze znajdzie się jakiś sposób!
- Tak tak, mi też miło - odpowiedziała, nieco rozbawiona. I przy okazji uznała, że może taka socjalizacja na grillu nie była wcale takim złym pomysłem i powinna się cieszyć, że Michelle ją do tego zmusza? Umówmy się no, ostatnio Astrid w swojej rekonwalescencji zmieniała się w małego dzikusa i odludka. Nawet wobec własnego narzeczonego…
- Wszystko nadrobimy czwartego - stwierdziła, uśmiechając się pod nosem. Na pewno głos Audrey był sympatyczny, więc chyba nie będzie aż tak źle! A jak będzie, będą desery na pocieszenie.
- Nie omieszkam spróbować - zapewniła ją, z uznaniem. O ile zdąży, bo dobre słodkości szybko znikają.
- Jasne, wafle też, zapisuje sobie wszystko - zapewniła ją, a potem zaśmiała się cicho - możemy im zaproponować trzy okrążenia wokół domu, przed kolacją. Trochę pobiegają i już bilans kaloryczny wyjdzie na zero - stwierdziła, chociaż kim ona jest żeby innym patrzeć do talerza? Niech sobie jedzą co chcą. A jak będą woleli wafle, więcej dobrego jedzonka dla nich!
- Jasne, czemu nie - skinęła lekko głową, odruchowo. A potem zastanowiła się przez chwilę - zdecyduję w sklepie - podsumowała, a potem zerknęła na swoją listę - okej, a jak z napojami? Co prawda sama nie mogę nosić ciężarów, ale najwyżej wykorzystam Chelle do noszenia - zaproponowała, bo skoro już będzie w sklepie, może wziąć czteropak coli, czy czegoś.

[Audrey Willoughby]

- Daj spokój, jakby im jeszcze tylko chodziło o bilans kaloryczny. Ostatnio się przy takiej odezwałam, to zostałam zalana wykładem na temat mikro i makro składników czy tam innych bzdur - parsknęła śmiechem Audrey, bo naprawdę z takimi fit-świrusami to nie da się pogadać. Myśli człowiek, że oto trafił na sensowną osobę, aż tu w końcu zawsze padnie na temat jedzenia i nagle wychodzi szydło z worka. Willoughby z zasady nikomu w talerz nie patrzyła: jak ktoś chciał jeść mięso to super, jak nie to też, jak po pracy przejeżdżał przez McDrive też nie jej sprawa. A tu takie rewelacje!
- W porządku, to podeślij mi potem smsem swojego maila, zobaczę co tam mam - zaoferowała brunetka, bo wszystkie przepisy miała pewnie zrzucone w pdfie na tableta, pewnie Rysio jej kupił, żeby nie łaziła wszędzie z kajecikiem, bo z rocznym dzieckiem na głowie to Audie w życiu by tyle hajsu nie wydała na żadne cuda techniki, a tym bardziej na smartfony XXL. Ale Rhys spał na forsie, to co zrobić? - A to nie miało być BYOB? - zapytała zdezorientowana, bo wydawało jej się, że Michelle powiedziała, że w alkohol każdy zaopatruje się we własnym zakresie. Ale przecież napoje to nie tylko kawa i wino, z czego zdała sobie sprawę dopiero po chwili i pewnie kolejna osoba właśnie sobie pomyślała, że jest krypto alkoholiczką.- A o inne to miała chyba Chelle zadbać, bo ja już bym się nie zabrała z jedzeniem i napojami, więc chyba najlepiej będzie jak ją zapytasz - dodała po chwili, jakby nigdy nic.

[Astrid Rosenthal]

Astrid uniosła brwi w górę, za bardzo nie wiedząc jak ma na to wszystko zareagować! - Szczerze mówiąc, sama ograniczam się tylko do sprawdzania ilości cukru i tłuszczu, nie wiem komu by się chciało analizować każdy element tych tabelek… a wafle w ogóle mają jakiekolwiek bogactwo wartości? Warzywo to to nie jest - pokręciła głową, rozczarowana bardzo - nigdy nie wierzyłam w żadne nawiedzone diety… wręcz przerażały mnie te niektóre sokowe głodówki albo to takie, co miało samo białko… dieta Duncana? Dukana? D...nie wiem, ale było to przerażające - pokiwała głową, Keto było jeszcze straszniejsze, żywić się samym tłuszczem? NO FUJKA. Wierzyła jedynie w bilans wszystkiego, z głową. I nie fast foody na co dzień, ale lepszy jest porządny burger, niż taki flapowaty MC.
- Okej, jasne - to mogła zrobić. A potem zaśmiała się cicho - nie wiem, ale Chell wie że ja nie piję, więc może dlatego w ogóle nic o tym nie mówiła - przyznała, z lekkim rozbawieniem - z powodów zdrowotnych nie piję, nie będę nikogo nawracać - uprzedziła jeszcze, z rozbawieniem. Nie będzie śpiewania kumbaja o szkodliwości alko. Po prostu musiała uważać.
- Okej, super. To jeszcze mi powiedz z takich rzeczy jak serwetki i kubki, to załatwia ktoś, czy każdy sobie? - dopytała, pewna że jednak jest pierwsza opcja. O wiele wygodniej kupić dla wszystkich, niż żeby każdy ze swoim przychodził, ale w ten delikatny sposób chciała sprawdzić, czy jest zapotrzebowanie. Taka z niej była subtelna niewiasta, co nie. I to też wina tego skrępowania, ale szybko mijało, bo z Audrey się bardzo dobrze rozmawiało.

[Audrey Willoughby]

O nie, chwila ciszy sprawiła, że Audrey zaczęła się zastanawiać czy przypadkiem Astrid nie jest taką fit nazistką, ale po chwili mogła odetchnąć, bo jednak podzielała jej zdanie! Chyba. - Dukana - przytaknęła. - A słyszałaś o tym nowym cudzie co to Adele stosowała? - ona jak poczytała to zamarła i nie chciała wiedzieć więcej, bo płynne jedzenie to nie jedzenie. Trzeba przeżuwać.
- O matko, współczucia! - wypaliła, zanim zdążyła się ugryźć w język, bo jednak wszyscy, którzy znali Audrey to wiedzieli, że Audry i wino to duet jeszcze bardziej nierozłączny niż Audrey i Rhys czy Audrey i Carol. A bliźniaczkami były, więc to dużo mówi! Niemniej, poczuła się w obowiązku, żeby jednak Astrid się jakoś wytłumaczyć, bo jeszcze naprawdę pomyśli, że na jakąś wariatkę trafiła. - Przez prawie dwa lata nie tknęłam alkoholu bo najpierw w ciąży nie piłam, a potem karmiłam, więc tym bardziej. Teraz to nadrabiam, także wiesz - zdecydowanie moment, kiedy odstawiła Josie od piersi kilka miesięcy temu był najlepszą chwilą w jej życiu i naprawdę nie potrafiła zrozumieć tych wszystkich matek wariatek co to karmią dwulatki albo i jeszcze starsze dzieci. No jakaś granica być musi!
- Tooo chyba kolejne pytanie do Michelle? Serio, ja się zajmuję tylko jedzeniem, ale z resztą zawsze się znajdzie ktoś taki, kto kiełbaskę będzie wcinął prosto z patyka - pewnie ktoś miał się tym zająć, ale akurat Willoughby nie została wtajemniczona w to kto dokładnie i czy ktoś w ogóle, więc akurat w tym temacie jej pomóc nie mogła. Michelle pewnie zajęła się tym, a nawet jeśli nie to najwyżej będzie zmywać po takim grillu do usranej śmierci.

[Astrid Rosenthal]

Mogła na taką wyglądać, bo była przecież chuda… ale jednak nie tak chuda jak Audrey, więc z tej dwójki to jednak Willoughby bardziej wyglądała na kogos, kto przejmuje się swoją wagą. Ale no, cyferki nie są najważniejsze, nie są dobrym wyznacznikiem. Nie tak dobrym jak lustro i ubrania, w których wygląda się super, albo nie do końca. I to “nie do końca” wcale nie dotyczy tłuszczu! Często ludziom bardziej pasuje, jak jednak mają trochę krągłości, niż jak zostają same kości. To sprawa niesłychanie indywidualna po prostu.
- Coś mi mignęło… tam chyba też same soki, chyba tysiąc kalorii? - zapytała, a potem pokręciła głową - to głupie, tyle to sam mózg potrzebuje. Te wszystkie głodówki i detoksy to tylko nabijanie kasy - westchnęła ciężko. I herbaty odchudzające, największa bzdura. Najgorzej, że wiele z tego po prostu narażało ludzkie życie.
- To nic, pewnie i tak po jednym kieliszku bym padła - przyznała, z rozbawieniem lekkim. Pewnie nie byłoby tak źle, ale wolała nie ryzykować. Nie spieszyło jej się do szpitala, a jednak alkohol rozrzedza krew. - Ojej, no to faktycznie powinnaś się delektować. Ja czekam na zielone światło od lekarza, miałam mały wypadek na służbie dwa miesiące temu - wyjaśniła, trochę zmieszana. Przez wspomnienie o dziecku. Sama poroniła w trakcie postrzału… i wciąż tego nie przepracowała. Dlatego wolała szybko uciec od tego tematu.
- Dobra, nie ma problemu. To w takim razie chyba już wszystko wiem, prześlę ci jeszcze tego emaila i czekam na te genialne przepisy - odpowiedziała, bo w sumie jak się spotkają, to pogadają sobie więcej. 4 Lipca nie świętuje się w ciszy, heh!

[Audrey Willoughby]

- Tak, na początku to same soki z jarmużu, fuj, i chyba jeden posiłek. Nie wiem jak można się tak katować - westchnęła ciężko, bo jakby miała przejść na taką dietę sirtfood, to chyba by po drodze zjadła Rhysa. Tylko gdzie potem kości zakopać? - Też tak uważam, milion razy lepiej pójść na grilla na Święto Niepodległości - zażartowała sobie, bo chyba mogła bezpiecznie powiedzieć, ża żadna z nich nie zamierzała zamieniać karkówki i babeczek na koktajl z jarmużu i ogórka. Czy innych cudownych produktów.
- To akurat bardzo ekonomicznie - zauważyła, bo ludzie, którzy się szybciej upijają, mniej wydają na alkohol. Chociaż w niektórych przypadkach może się to rzeczywiście okazać dosyć problematyczne. - Ojejku, naprawdę mi przykro. Mam nadzieję, że już wszystko w porządku - zorientowała się, że Astrid nie chce ciągnąć tematu, więc postanowiła się szybciutko z niego wyplątać. Niemniej, nie mogła wiedzieć o poronieniu, bo wtedy to już byłoby jej naprawdę mega głupio, że przy niej nawijała o swoim dziecku.
- Świetnie, postaram się za chwilę wysłać. Jakbyś nie dostała do wieczora, to przypomnij mi jeszcze proszę smsem, dobrze? Pamięć mam dobrą, ale krótką, a jak mi się czasem dziecko rozryczy to już wszystko z dniej wypada - zaśmiała się, bo jednak nie chciała wyjść na taką, co to obiecuje, a potem słowa nie dotrzymuje. No bo nigdy nie robiła tego specjalnie, w porządku? - W takim razie, wielkie dzięki za pomoc i do zobaczenia czwartego lipca? - pożegnała się ładnie z Astrid po czym rozłączyła się, bo jednak to jedzonko na grilla to samo się nie przygotuje, prawda?

ztx2