[Jaemin Jung]

Nareszcie chwila relaksu w wannie pełnej piany i lampki wina w dłoni. Rozkoszując się zapachem truskawkowego płynu do kąpieli, oparł się wygodnie plecami o chłodną wannę, przymykając na chwilę powieki.
Powinien częściej rozważać podrzucanie dzieci przyjaciółce, która wcale nie stawiała oporów przed zajmowaniem się Jisungiem. A wręcz przeciwnie. Czasami naprawdę był cholernie szczęśliwy, że jego dziecko zdobywało serca większości jego znajomych przez co mógł od czasu do czasu podrzucać ich do nich. Każdy potrzebował chwili dla siebie i właśnie dzisiaj nadeszła kolej Jaemina.
Chociaż ile można było siedzieć bezczynnie w wannie w której woda zaczynała powoli stygnąć przez co na jego skórze pojawiała się gęsia skórka, nie wspominając już, że był pomarszczony jak jakaś śliwka, a każdy kto zna Jaemina wiedział jaki był wyczulony na punkcie swojego wyglądu i każdą zmarszczkę, zmienę skórną przeżywał dokładnie tak samo, dlatego szybko wyoutował się z wanny, opatulając ciepłym szlafrokiem.
Spoglądając na zegarek, zmarszczył brwi, zapominając totalnie o dziennych rozmowach z jego najlepszym psiapsi. Nie mogło się obyć bez dawki największych plotek, nawet jeśli zazwyczaj to Jung mówił, a Burreau słuchał.
- No halo ptysiu. Tęskniłeś? - Zaśmiał się do słuchawki, upijając łyk z kieliszka. Rozsiadł się wygodnie na kanapie, czekając na jakikolwiek odzew po drugiej stronie słuchawki.
- Co moje najulubieńsze robiło dzisiaj, hm?

Kieran Burreau

[Kieran Burreau]

Kieran miał ograniczoną liczbę przyjaciół, jak również osób, którym ufał. Nie tak łatwo było zyskać sobie jego sympatię, a nawet jeśli już się to udało, nie znaczyło od razu, że chłopak będzie się zwierzał z każdego, nawet najskrytszego sekretu. Nie był człowiekiem, który lubił o sobie mówić, chociaż zdarzały się wyjątki. Jakimś cudem na ziemi znajdowały się osoby, które umiały z niego pewne informacje wyciągnąć. Właśnie ich nazywał przyjaciółmi.
Jedną z takich osób zdecydowanie był Jaemin, który chociaż bywał momentami dziwny i trochę niereformowalny, miał w sobie coś, co sprawiło, że się zaprzyjaźnili już podczas pierwszego spotkania. Może to ta różnica, która była widoczna pomiędzy nimi?
Niemniej młody Azjata był jednym z naprawdę nielicznych, którzy mogli do niego dzwonić mając pewność, że Flynn odbierze o każdej porze dnia i nocy. Nawet teraz, pod wieczór, kiedy powinien zająć się innymi sprawami.
Niemniej widząc na wyświetlaczu telefonu kto właściwie dzwonił, usiadł na fotelu w salonie, przyciszając włączony telewizor i odebrał.W słuchawce od razu usłyszał znajomy głos, który ostatnim razem rozbrzmiał w jego uszach zapewne wczoraj. Jaemin zawsze do niego dzwonił, chociażby, aby pochwalić się swoimi kolejnymi podbojami, na których to Kieran znał się tyle, co nic. Zabawne, że podobne opowieści ani trochę mu nie przeszkadzały.
-Normalnie powiedziałbym, że niemal niemożliwym jest zatęsknić po zaledwie jednym dni, ale nauczyłem się, że większą przyjemność sprawi ci, jeśli powiem, że tak - odpowiedział, wyciągając przed siebie nogi. W domu mógł robić znacznie więcej, niż w pracy, a tam niestety nie było za bardzo miejsca przy biurku, przy którym siedział. - Pracowałem. Rano piłem kawę. Dodatkowo okazało się, że chyba będę musiał zmienić kawiarnię. A u ciebie? Jestem pewien, że zaraz usłyszę wyjątkowo emocjonującą historię. Kto tym razem wpadł w twoje sidła?

Jaemin Jung

[Jaemin Jung]

Rozmowa z Kieranem dawała mu pewnego rodzaju ukojenie? Odrobinę spokoju? Jeśli w ogóle to można było tak nazwać. Jung przywykł do tego, że praktycznie każdy jego znajomy jest na swój sposób szalony i praktycznie ich spotkania czy rozmowy kończyły się w postaci ciągłych żartów czy przekomarzań. Burreau? Burreau by wyjątkiem i jego przyjaźń Jung cenił sobie najbardziej ze wszystkich, nie był w stanie sobie wyobrazić jego dalszego życia gdyby cokolwiek między nimi się popsuło i Flynn nie byłby już dłużej w nim obecny.
Na samą myśl musiał zacisnąć mocniej zęby by przypadkiem nie uronić żadnej łzy. Zdecydowanie nie powinien wędrować w tak niebezpieczne rejony. Nie kiedy wszystko między nimi było jak najlepiej i nie zapowiadało się, żeby miało się to zmienić w najbliższej przyszłość.
Naprawdę cenił sobie osobę do której nie czuł żadnego pociągu. Jasne Kieran był atrakcyjny, nawet bardzo, ale Jaemin nie widział w nim nikogo więcej niż przyjaciela, jak nie starszego brata. Może dlatego też tak dobrze się ze sobą dogadywali?
- Mówiłem ci już jak cenię sobie to jak starasz się nie sprawiać mi przykrości? Nawet jeśli wiem jaka jest prawda? Mam ochotę cię teraz wyściskać Flynn, no joke. - Zaśmiał się do słuchawki, upijając łyk wina, którego oczywiście musiał trochę wylać na swój biały szlafrok. - Cholera jasna.. - Niemal się nie popluł słysząc wzmiankę o zmianie kawiarni. Co było na rzeczy, że Burreau, który słynie z tego że nie codziennie zmienia obiekt do którego się przywiązuje?
- Woah, woah..czemu tak nagle naszło cię na zmianę kawiarni? I nie zbywaj mnie, że nic. Wiem, że nie lubisz zmieniać miejsc do których się przywiązałeś, a spędzając tam prawie całe swoje dnie jestem w stanie uwierzyć, że się przywiązałeś aż za bardzo. - Ostrożnie odłożył kieliszek z winem, nie wiedząc czego miał się spodziewać, a czuł że to coś grubego. - Nieważne co u mnie. Mów co się stało, no już..

Kieran Burreau

[Kieran Burreau]

Nigdy nie był wielkim fanem rozmów telefonicznych. Znacznie pewniej czuł się prowadząc konwersację twarzą w twarz, gdzie mógł rejestrować wszelkie emocje drugiego człowieka, na ich podstawie dochodząc do pewnych wniosków, których nikt w słowach nie przedstawiał.
Robił jednak wyjątki dla osób takich, jak Jaemin, którego lubił. Owszem, nie był człowiekiem, który mówił takie rzeczy na głos, ale był pewien, że chłopak to wiedział. Inaczej by z nim nie rozmawiał. Takie właśnie było rozumowanie Burreau, który westchnął ciężko, zanim zdążył się powstrzymać. Normalnie nie narzekał, radząc sobie z problemami samemu, ale teraz? Teraz było trochę inaczej, bo jednak istniała sprawa, która mu ciążyła, a którą wypadało się z przyjacielem podzielić.
-Całe szczęście jesteśmy kawałek od siebie i nie możesz tego zrobić. Wiesz przecież, że nie jestem fanem przytulania. Uwielbiam cię, ale wszystko ma swoje granice - powiedział ze śmiechem. Taki już był. Jakoś dotykanie, nawet jeśli związane jedynie z przytulaniem, było dla niego formą bliskości, do której nie był przyzwyczajony. Obcowanie z ludźmi nadal było dla niego pewnym wyzwaniem. Całe życie otoczony był książkami i od czasu wyjazdu jego przyjaciela z dzieciństwa, jakość ciężko było mu na nowo przez to przechodzić.
Po słowach Kierana na temat kawiarni zapanowała krótka cisza. No tak, powinien się domyślić. Jaemin nie był głupi, musiał to wyłapać.
I wyłapał.
-I tak wisisz mi opowieść o tym, co u ciebie - zaznaczył. Pogodził się z myślą, że wszystko będzie musiał powiedzieć, bo przecież chłopak nie da mu spokoju. A jeśli nagle by się rozłączył, już stałby pod jego drzwiami. - Pamiętasz Masona Lee, którego znałem w dzieciństwie? Tego gnojka, który uprzykrzał mi życie nie wiadomo za co? Okazało się, że jest jej właścicielem. Kawiarni, którą tak uwielbiam. Nie mam zamiaru mieć do czynienia z tym człowiekiem, a tym bardziej zasilać jego konta bankowego, chociaż kawę mają świetną. Będę musiał znaleźć inny lokal.

Jaemin Jung

[Jaemin Jung]

Oh jak bardzo się od siebie różnili bo Jung był zdecydowanie uzależniony od wszelkiego rodzaju rozmów, czy to telefonicznych czy to smsów. Po prostu musiał mieć z kim rozmawiać non stop bo inaczej wyszedłby z siebie i stanął obok. Zanudziłby się na śmierć, a wtedy co by było z Jisungiem? Tak, zdecydowanie robił to dla swojego syna, a nie dlatego, że po prostu był uzależniony od telefonu i nie potrafił się do tego przyznać.
Zaśmiał się do słuchawki, przewracając oczami. Kiedyś zmięknie, nikt nie oprze się Jungowi kiedy w ruch wejdą słodkie oczy.
- Zobaczysz, kiedyś zmiękniesz i sam będziesz chciał się przytulić. To tylko kwestia czasu aż cię rozpracuje, Burreau. - Zaśmiał się niczym złoczyńca, już mając przed oczami cały plan jak zmusić burreau do przytulania w dziesięć dni.
- Mason? Mason Lee? Ten Mason Lee który jest jak wrzód na dupie i masz ochotę się go pozbyć, ale ten uparcie tam tkwi i nie ma zamiaru sobie zniknąć? - Przymrużył powieki, przypominając sobie ilość razy kiedy Burreau miał z nim do czynienia. - Co on tutaj w ogóle robi? Myślałem, że już dawno zniknął z twojego życia. Wiesz? Na twoim miejscu wcale nie rezygnowałbym z tamtego miejsca. - Upił łyk wina, krzywiąc sie odrobinę przez jego gorycz. - Tchórząc bo jakiś dupek sobie ma kawiarnie jedynie pokażesz mu, że wygrał z tobą. Ignorowanie go jednak może przynieść lepsze skutki. Przemyśl do Burreau, jego słodko gorzką minę kiedy wchodzisz do jego miejsca, on z uśmiechem cię wita, a ty totalnie to zlewasz jak gdybyś go nie znał. - Słysząc po drugiej stronie nic prócz ciszy westchnął. - Tak, wiem nie jesteśmy w filmie, nie smaruj mi tego perfidnie na twarzy. Zrób jak uważasz, będę cię wspierał blah, blah.
Kieran Burreau

[Kieran Burreau]

Normalnie nie wyrzucał z siebie tak wielu słów, niemniej irytacja płynąca z faktu, że Mason najwidoczniej był mieszkańcem tego samego miasteczka (zupełnie, jakby nie mógł zostawić go w spokoju) co Kieran sprawiła, że chciał wszystko opowiedzieć osobie, u której miało pewność, że go wysłucha. Może czasami się różnili, ale trzeba przyznać, że Jaemin przyjacielem był wyśmienitym i Flynn nie zamieniłby go na nikogo innego.
-Nie liczyłbym na to na twoim miejscu. Wiesz, to jak czekanie na całkowite zwalczenie głodu na świecie - dość nierealne, chociaż upragnione przez wielu - powiedział rozbawiony. Wiedział, że Jaemin był osobnikiem potrzebującym bliskości, ale pod tym względem nie mógł udać się do Burreau, który od podobnych ekscesów raczej stroił. Nie uciekał w popłochu, kiedy ostatecznie komuś się udało go przytulić, ale też nie wyrażał radości, na którą druga strona liczyła.
-Dokładnie ten sam. Mam wrażenie, że on mnie śledzi, albo obrał sobie za punkt honoru utrudniać mi życie tak bardzo, jak to tylko możliwe - powiedział spokojnie, przynajmniej z pozoru. Każdy, kto znał go wystarczająco, potrafił wyczuć pewne drżenia w głosie, które oznaczały rosnącą powoli irytację. Właśnie tak działał na niego Lee. - Naiwnie myślałem, że chociaż tu od niego odpocznę. Co prawda Cape Coral nie jest daleko, ale zawsze to mniejsze prawdopodobieństwo, że na niego wpadnę. A tu proszę, nie ma szans. Jaemin, jasne, że kocham tę kawiarnię i nie zmieni tego fakt, że prowadzi ją ktoś, kto mógłby otrzymać miano mojego wroga, gdybym oczywiście ludzi tak określał. Ale nie chcę niszczyć sobie dnia tylko dlatego, że go tam zobaczę. Jeśli miałbym pewność, że ma wolne. I to nie jest ucieczka, a raczej kompromis zabezpieczenie dla mnie - rzucił spokojnie.
-Naprawdę myślisz, że on pozwoli na to, aby być ignorowanym? To nie jest taki typ osoby. On zrobi wszystko, byleby tylko druga strona zwróciła na niego uwagę, a im bardziej go ignorujesz, tym bardziej daje ci się we znaki - dodał. Tak, znał Masona aż za dobrze. Niestety. - Dlatego łatwiej jest znaleźć lepszy lokal. Albo całkiem zrezygnować z picia kawy. Myślisz, że mają na dowóz?

Jaemin Jung

[Jaemin Jung]

- Jeszcze będziesz mi bił brawo jak tego dokonam. Nie ma rzeczy niemożliwych, Flynn i wiem że gdzieś w środku chowa się w tobie na słodka i kochana wersja. - Niemalże pisnął podekscytowany do słuchawki, wyobrażając sobie takiego uroczego Burreau, a nie tego typowego chłodnego prawnika, którego spojrzenie mogło zamienić się w kamień. - Trzeba tylko dokładnie poszukać.. - Upił łyk wina, krzywiąc się na jego posmak. - Ale już moja w tym głowa żeby znaleźć w tobie tą miłą, pluszową wersję. - Zaśmiał się głupowato, marszcząc brwi. Zdecydowanie wino zaczynało uderzać mu do głowy, ahh, on i jego bardzo słaba umiejętność do picia alkoholu. Może powinien zaczerpać lekcji u jego hyunga?
- Może po prostu jesteś zbyt przewrażliwiony i on tu po prostu mieszka? Nie przyszło ci to do głowy? A może.. - Uśmiechnął się łobuzersko, żałując że nie wybrał sobie wideo rozmowy, życie byłoby wtedy lepsze. - A może to przeznaczenie? Jak w fikach? Enemies to lovers. - Prychnął, wyobrażając sobie spojrzenie jakie mógłby posłać Jaeminowi, ewentualnie powiedzieć mu żeby puknął się w łeb. - Moim zdaniem zdecydowanie jesteś przewrażliwiony na jego punkcie. Ile to już lat minęło staruszku? Nie sądzisz, że czas zakopać ten wojenny topór i po prostu nie dawać mu tej satysfakcji, że w jakikolwiek sposób to spotkanie miało na ciebie wpływ? Wiesz, może i jesteś inteligentny w sprawach prawnych, ale jeśli chodzi o sprawy uczuciowe to jesteś na dnie totalnym. Nie ma dla ciebie ratunku, Flynn. - Westchnął ciężko do słuchawki. - Po prostu tam idź i go ignoruj, to chyba wychodzi ci idealnie, zważywszy na to jak jesteś na mnie poirytowany to potrafisz nie zwracać na mnie uwagi mimo że stoję obok. To bolesne, ale muszę przyznać że jeśli chodzi o ignorowanie to jesteś w tym mistrzem. W końcu mu się znudzi, a jak nie to ja tam wpadnę i zrobię z nim porządek. A na dowóz to zaraz przyjadę i sprzedam ci kopa, nie denerwuj mnie nawet.

Kieran Burreau

[Kieran Burreau]

-Nie wiem, czy powinienem traktować to jako groźbę, to całe przytulanie. Nie może być uścisk ręki, jak w przypadku większości ludzi? Czy ty jednak się do każdego przytulasz? - skomentował z westchnieniem. Mógł się domyślić, że taka będzie odpowiedź przyjaciela. Ostatecznie był dość otwartym człowiekiem, trochę innym z charakteru, niż Kieran, który ograniczał bliskość cielesną do minimum. Nie miał nic przeciwko poklepaniu po ramieniu, uściśnięciu ręki, ale przytulanie, zwłaszcza takie publiczne było dla niego dość dziwne i nie czuł się komfortowo. - Słodka i kochana wersja? Myślałem, że już teraz jestem kochany - skomentował. Domyślał się, że Jaemin żartował. Jak zresztą podczas większości ich rozmów. Jeśli chodziło o tego chłopaka, Burreau nauczył się już rozpoznawać różnego rodzaju zachowania. - Jaemin, ty chyba nie planujesz mnie napastować każdego dnia, co? Pamiętaj, że takie rzeczy są karalne i znam na to paragrafy - powiedział pospiesznie. Oby tylko w głowie rozmówcy nie zrodził się dziwny plan, którego Kieran wcale nie chciał zobaczyć na żywo.
-Tylko mieszka? I tylko pojawia się tam, gdzie ja, tak? Zresztą niech sobie mieszka, zupełnie nie o to chodzi. Chodzi o wszystko inne, jak chociażby wtrącanie się w nie swoje życie - odpowiedział, przykładając telefon do drugiej ręki. Niemal zawsze kiedy rozmawiał o Masonie czuł, że wewnętrznie ogarnia go irytacja. Normalnie umiałby sobie z nią szybko poradzić, ale nie tutaj. W jego przypadku było tak, jakby zamiast zelżeć, złość narastała. - Myślę, że powinieneś przestać pić. Jakie przeznaczenie? Jaka miłość? Cz ty się słyszysz? - westchnął. Wspaniale, nawet własny przyjaciel będzie próbował mu wmówić jakieś dziwne rzeczy.
-On się nic nie zmienił. Nadal jest taki sam, widzę to po wyrazie jego twarzy i ogólnie po wszystkim - skomentował. Zewnętrznie był może wyglądał inaczej, ale Kieran nie chciał uwierzyć w wewnętrzną przemianę. - A może powinienem go w coś wrobić, jak myślisz? Odpowiednie paragrafy i pójdzie siedzieć - zaproponował. - Możesz zrobić porządek już teraz. A na mnie się nie denerwuj. Nie ja zatruwam innym życie - rzucił.

Jaemin Jung