[Hope Valley]

eventOcean

W tej lokacji możesz zdobyć jedną odznakę:
Pływam na bananie

Napisz przynajmniej cztery posty fabularne o długości minimum 1500 znaków i zgłoś się po odznakę w odpowiednim temacie.

[Oliver Jung]

Zdecydowanie Oliver nie chciał powtarzać sytuacji, a której ponownie miałby trzymać dzieciaki na rękach. Nie miał do nich nic, niektóre potrafiły być naprawdę urocze, ale nie czuł się na siłach, aby się nimi opiekować, nie mówiąc nawet o podnoszeniu z ziemi. Nie był do tego przystosowany, wewnętrznie obawiając się, że coś może im się stać z jego winy. A jak wiadomo jemu problemy nie były potrzebne.
Nic dziwnego, że z ulgą odetchnął jak już wszelkie dzieci dały sobie spokój ze zdjęciami i więcej nikt mu ich na ręce nie wpychał.
-Można. Ale nie wszystkie jednocześnie, nie wiem czy mam cały dzień na to, by siedzieć przed telewizorem. Ale trzy pierwsze można obejrzeć - powiedział i lekko skinął głową. Kto wie, może oglądając natchnie go na serię strojów właśnie z tego? Mógłby przystosować ubrania do codziennego chodzenia, żeby ludzie mieli frajdę. Zawsze był to jakiś punkt do wysokiej reputacji do której dążył.
-Na jakąś? Teraz idziemy przejechać się na bananie. Jesteś mi to winien, Leeds - powiedział triumfalnie, kiedy przebrali się w normalne stroje, które mieli w samochodzie. Wiadomo, że Oliver nie będzie cały dzień w kostiumie paradować, bo było na to za ciepło plus chłopak cenił sobie wygodę.
Narzucił na siebie krótkie spodenki, zapinając koszulkę, dbając o to, by przypadkiem połowa miasteczka nie zobaczyła, jak się przebiera.
-To co, gotowy na przygodę życia? - rzucił, uśmiechając się szeroko. On osobiście miał zamiar dobrze się bawić, skoro już pojawił się w tym miejscu. Co innego, że miał świadomość tego, jaki awers miał George względem wody. Ale skoro Olek musiał trzymać dzieci, on mógł popłynąć razem z nim.
Skierował się w stronę wody, lekko obracając głowę, aby upewnić się, że chłopak idzie w jego ślady. Widać było, że zrobił się jakiś markotny.
-Już nie wymiękaj, nic ci nie będzie. Tam jest pełno uchwytów - rzucił, cicho wzdychając.

George Leeds

[George Leeds]

#11

— No tak, masz rację. Trzy pierwsze będą w porządku, a potem kolejne, żeby obejrzeć wszystkie. — odparł, kiwając głową. Może nawet poszuka w internecie przysmaków stworzonych na wzór tych z Pottera? Fasolki wszystkich smaków i czekoladowe żaby. Tak tematycznie, żeby było fajnie i mogli bardziej poczuć magię.
— Ale… to konieczne? — zapytał, czując jak zalewa go zimny pot na samą myśl, że będzie musiał wejść do wody. Niby się zgodził, ale cholera… nie będzie to łatwe. Zwykły basen go przerażał, a co dopiero miejsce, gdzie to wszystko się stało. Obiecał sobie, że nigdy więcej tam nie wejdzie, a teraz był do tego zmuszany. Ale czy na pewno chwila przytulania do Olivera była tego warta? Po części tak, ale jego samopoczucie do końca dnia może być nieciekawe.
Starał się przeciągać moment pójścia do wody, przebieraniem się, ale ile można ubierać spodnie i koszulkę? Poza tym Oliver zaczął się niecierpliwić, więc musiał się pośpieszyć.
Powoli ruszył za nim, modląc się o to, że Oliver jeszcze zmieni zdanie i pozwoli mu zostać na brzegu, ale na marne. Westchnął, patrząc niepewnie na wodę.
Myśl, że woda jest bezpieczna. Woda jest bezpieczna. Woda jest bezpieczna.
Powtarzał to sobie w myślach, robiąc krok przed siebie. Poczuł przyjemny chłód, ale i tak serce zaczęło walić mu jak oszalałe. Powoli posuwał się do przodu, aż woda zaczęła sięgać mu do połowy ud i wtedy wszystko wróciło. Nie widział przed oczami Olivera i banana na którym mieli płynąć, a rekina, który zacisnął zęby na jego nodze i wodę, która zabarwiła się na czerwono od jego krwi. Poczuł silny ból w miejscu, gdzie teraz znajdowała się blizna, a oddech przyśpieszył.
— Nienieniejaniedamradynienienie — zlepek słów wyleciał nagle z jego ust i zaczął cofać się do tyłu, kręcąc przy tym głową. Musiał w którymś momencie o coś się potknąć i przewrócił się do wody na tyłek. W tym momencie powrócił do rzeczywistości i rzucił Oliverowi przerażone spojrzenie. — Ollie...

Oliver Jung

[Oliver Jung]

-Wspaniale. Tylko nie przynoś do jedzenia niczego, czego ja bym nie zjadł - stwierdził jedynie. Lubił oglądać filmy i lubił coś jeść podczas oglądania. Najlepiej niskokalorycznego, bo później jak naszło go na liczenie kalorii, to dostawał palpitacji serca, przez kolejny tydzień spożywając jedynie odpowiednie koktajle.
-Owszem. W końcu mamy się dzielić atrakcjami, tak? A ja mam ochotę przejechać się na bananie - skomentował jedynie. Chyba Leeds nie sądził, że Oliver tak o zgodzi się na wszystko, co ten będzie chciał robić. Poza tym już wcześniej uprzedzał go, że ma zamiar się na takową atrakcję wybrać, więc poniekąd George mógł się psychicznie przygotować.
Sam Jung nie miał najmniejszych problemów z pływaniem, ani przebywaniem w wodzie. Wszak mimo wszystko żył w Hope Valley, a tu do jakiegokolwiek wodnego zbiornika było blisko. Trochę wstyd w dzisiejszych czasach nie potrafić unieść się na wodzie, bo machanie rękami chyba specjalną sztuką również nie było.
-Wiesz, że jeśli się pospieszysz, szybciej będziesz miał to z głowy. No chyba, że później chcesz chodzić wszędzie sam, to spoko, przejadę się z kimś innym - wzruszył ramionami, doskonale wiedząc, że chłopak chciał z nim spędzić ten dzień. Nic dziwnego, że trochę uciekł się do drobnego szantażu, który z całą pewnością zadziała na Leedsa.
Słysząc za sobą plusk wody, przystanął, obracając się. Dostrzegł George’a siedzącego na płyciźnie.
Westchnął, podchodząc do niego.
-Serio? Przecież to jest tylko woda. Nic ci się nie stanie, skoro nawet nie będziesz w niej pływał - zlustrował go uważnie wzrokiem, stojąc nad nim. - Przytrzymasz się mocno, to wszystko - dodał.
Gdyby okoliczności były inne, a i ludzi byłoby znacznie mniej, Oliver pewnie wyciągnąłby do niego rękę, by pomóc mu wstać. Niemniej wewnętrzna blokada, jak również dziwna obawa przez jakimkolwiek kontaktem publicznym, skutecznie go powstrzymała.

George Leeds

[George Leeds]

— Wiem, wiem. Będzie tylko to co lubisz. — zapewnił. Lubił Olivera rozpieszczać i zdążył się już nauczyć co jadł, a czego nie, więc będzie mógł przygotować dla niego same dobre rzeczy. Nawet te bardzo zdrowe, chociaż paczka chipsów raz na jakiś czas nikomu nigdy nie zaszkodziła.
Skrzywił się. No tak, powinni się dzielić atrakcjami, żeby i Oliver był zadowolony z tego wyjścia, ale czemu musiał wybrać akurat banana? Złośliwa bestia wiedziała, że bardzo się tego boi, a mimo wszystko i tak nalegał przez co George zaczął się czuć mało komfortowo. Mógł go poniżać i traktować jak śmiecia, ale zmuszanie do pływania chyba było najgorszym co mógł mu zrobić.
Ale oczywiście George mu to wybaczy. Za bardzo był nim zauroczony, żeby przez coś takiego przestać za nim latać.
Szantaż zadziałał na pewno, bo nie chciał, żeby Jung chodził po festynie z kimś innym. Mieli razem spędzić ten dzień, robiąc różne rzeczy, więc rozłąka nie wchodziła w grę, ale George musiał najpierw poradzić sobie ze strachem, który go ogarnął jak tylko wszedł do wody.
Zamknął na moment oczy, próbując uspokoić przyśpieszony oddech. Próbował myśleć o czymś miłym, co go uszczęśliwiało, żeby wypędzić z głowy złe wspomnienia. Czy kiedykolwiek będzie w stanie wejść do wody bez strachu przed rekinem?
Otworzył oczy i przeniósł wzrok na Olivera, który stał nad nim. Potrzebował, żeby ten złapał go za rękę i przytulił, mówiąc, że wszystko będzie dobrze. Ale wiedział, że to nie możliwe. Nie tutaj, kiedy dookoła było tylu ludzi. Westchnął ciężko, powoli podnosząc się na równe nogi. Zlustrował spojrzeniem horyzont, modląc się, żeby nie było tam żadnego rekina skuszonego dużą ilością ludzi.
— Nie zostawiaj mnie, dobrze? — zerknął na Olivera, zagryzając nerwowo dolną wargę i powoli ruszył w stronę dmuchanego banana, na którego wsiadł zaraz za Oliverem jak założyli podane im kamizelki i chwycił się mocno uchwytów. Póki nic się nie działo był spokojny, chociaż jego wzrok wciąż uciekał w stronę wody, jakby się bał, że nagle rzeczywiście jakiś rekin się pojawi.

Oliver Jung

[Oliver Jung]

Czuł wewnętrzną ekscytację na samą myśl o przejażdżce. Niemal zapomniał, jak to jest poczuć smak adrenaliny. Praca pochłaniała go ostatnio niemal całkowicie, bo zbliżające się pokazy wymagały od niego sporego pokładu czasu, który poświęcał na tworzenie kolejnych kreacji, którymi miał zamiar olśnić wszelkich krytyków mody. Wszak to właśnie ich zdanie liczyło się najbardziej i to od niego zależało, czy okaże się wschodzącą gwiazdą mody, czy jednak nie będzie miał tam najmniejszych szans. Może później, kiedy będzie miał więcej czasu, zacznie ponownie jeździć na wycieczki, niekoniecznie tylko dlatego po to, aby podpatrzeć, co aktualnie było modne w danym kraju.
Nic dziwnego, że chciał się nacieszyć dzisiejszym dniem, wynosząc z niego najwięcej, jak się dało. Ostatecznie kto wie, kiedy przyjdzie kolejna pora na jakiekolwiek wyjście, które nie będzie kolidowało z jego pracą.
Uśmiechnął się lekko, kiedy okazało się, że odniósł sukces, jeśli chodzi o wymuszanie na chłopaku pójścia z nim. Cóż, prawdę powiedziawszy nawet przez chwilę Oliver nie wątpił, że mu się uda, bo czy nie prawdą było, że George chciał z nim przebywać jak najwięcej?
Lustrował go uważnie z lekko zmarszczonymi brwiami, kiedy chłopak siedział dłuższą chwilę w wodzie, której podobno tak bardzo nie lubił.
-Jak nam zaraz zajmą banana, będę niepocieszony, wiesz? - rzucił, lekko wzdychając. A to z Olivera George się śmiał, kiedy ten starał się znaleźć jak najdalej od os. Teraz widział, jak to jest, kiedy człowiek się czegoś obawiał.
-Czemu miałbym cię zostawić? Przecież jesteś całkiem dobrą służbą - skomentował o dziwo tym razem kusząc się nawet o żartobliwy ton, co u niego nie zdarzało się często; zwłaszcza kiedy rozmawiał z Leedsem.
Usiedli na dmuchanym bananie i Olek odczuł jeszcze większą satysfakcję. Chwilę później ruszyli w stronę głębszej wody, by przypadkiem nie potrącić pływających ludzi.
Złapał się mocniej, kiedy szarpnęło, ale to nijak nie przeszkodziło mu w czerpaniu radości z atrakcji.

George Leeds

[George Leeds]

Jakimś cudem Jung umiał na niego wpłynąć, nawet jeśli chodzi o coś, czego najbardziej się obawiał. Każda woda, która sięgała mu ponad kolana wydawała się być zagrożeniem, gdzie mógł czyhać na niego rekin, który chciałby dokończyć to co zaczął. Ile to razy budził się z krzykiem, bo to wszystko znowu mu się śniło. Ile to razy czuł przeszywający ból w nodze, kiedy wspominał tamten dzień, chociaż tak bardzo nie chciał. Nie umiał wyrzucić tego z głowy i zapomnieć, zwłaszcza żyjąc w miejscu, gdzie dostęp do wody był tak prosty.
Służbą. Był dobrą służbą i nic poza tym. Całkiem zignorował żartobliwy ton Junga, przejmując się jedynie jego słowami. Bo na co liczył? Nie powie mu przecież, że go lubi. Pewnie nigdy czegoś podobnego nie usłyszy z jego ust, zwłaszcza publicznie, bo ktoś w każdej chwili mógł ich podsłuchiwać. A tak bardzo chciałby, żeby Oliver przestał przejmować się opinią publiczną, która przecież nie zniszczy go za to, że jednak umawia się z mężczyzną, a nie kobietą. Przecież ilu projektantów było w homoseksualnych związkach i jakoś nikomu to nie przeszkadzało. Jedyną przeszkodą byli rodzice Olivera, ale chyba najbardziej powinno się dla nich liczyć szczęście dziecka, prawda?
Zacisnął mocniej palce na uchwytach, mając nadzieję, że jakoś przetrwa bez ataku paniki, ale kiedy dmuchanym bananem szarpnęło mocniej przylgnął do pleców Olivera, obejmując go mocno w pasie.
— To jest… okropne… — mruknął, opierając policzek o jego ramię i zaciskając mocno powieki, żeby nie patrzeć. Wolał nie widzieć co się dzieje dookoła, a skupić jedynie na bliskości Olivera, który nie miał wyjścia i musiał go znosić przez resztę jazdy, bo inaczej dostanie gorszego ataku paniki, a nie chciał psuć ludziom zabawy. Zwłaszcza Jungowi, który tak bardzo się na to nastawił, a George miał dopilnować, żeby wrócił do domu zadowolony. Oby tylko nie był zły za to co zrobił, bo niby nie wolno mu było go dotykać, ale potrzebował go. Ciepło i zapach projektanta pomagały mu przetrwać ten traumatyczny moment.

Oliver Jung

[Oliver Jung]

Przejażdżka na bananie była strzałem w dziesiątkę, przynajmniej według Olivera, który świetnie się bawił. Podobało mu się to, że motorówka nie szarpała, jak również fakt, że woda przyjemnie ich ochlapywała. Tak, z całą pewnością brakowało mu podobnych wakacji i chwili spokoju, kiedy nie myślałby o projektach. Jak tu jednak dać sobie z nimi spokój, kiedy człowiek chciał coś w życiu osiągnąć. Nie był tak beztroski, jak chociażby Leeds. Poza tym był zdecydowanie bardziej ambitny i zależało mu na rozgłosie. Zdanie innych miało znaczenie i kłamał każdy, kto uważał, że jest inaczej. Ludzie mogli zaprzeczać, ale zawsze się przejmowali na swój sposób. U Olivera, który normalnie miał wywalone na ludzi, którzy jego zdaniem byli mało wartościowi i nie mieli większego wpływu na jego przyszłość, wszystko rozgrywało się na płaszczyźnie biznesowej. Jedna wyjątkowo zła opinia znaczącego krytyka i już mógł sobie strzelać w łeb.
Lekko się wzdrygnął, czując na sobie dłonie George’a, kiedy ten objął go w pasie, dodatkowo mocno przytulając się do jego pleców. Czyli faktycznie tak bardzo się bał, chociaż każdy z nich miał na sobie kamizelkę ratunkową, a na dodatek wystarczyło jedynie trzymać się uchwytów. Najwidoczniej Leeds spragniony był bliskości.
Bezwiednie, zaciskając mocniej jedną dłoń na plastiku, by przypadkiem nie spaść, położył drugą na jednej z tych należących do chłopaka. Tyle dobrego, że tak daleko od brzegu nikt nie mógł ich zobaczyć, więc ten jeden raz mógł się poświęcić.
-Przecież nic ci się nie stanie. W razie czego ratownik siedzi w motorówce - powiedział, lekko obracając głowę, chociaż nie miał pewności, czy ten w ogóle to usłyszy. Mimo wszystko na około było trochę głośno, a szum wody potrafił skutecznie wszystko zagłuszyć. - Zresztą zaraz i tak będziemy wracać - dodał, chociaż to już bardziej do siebie. Szkoda, ale wiedział, że wiecznie przejażdżka trwać nie będzie.
Przyłapał się na myśli, że ciepło bijące od chłopaka było przyjemne, ale zaraz skupił się na utrzymaniu równowagi, musząc ponownie złapać uchwyt obiema dłońmi.

George Leeds

[George Leeds]

Jazda na bananie może byłaby fajna, gdyby nie bał się wody. Ale bał się, więc to było cholernie traumatyczne doznanie i nie mógł się tym rozkoszować tak jak wszyscy. Dobrze, że na świecie było wiele różnych rozrywek i nie musiał ograniczać się jedynie do tych wodnych.
Zadrżał, czując dłoń Olivera na swojej. Gest ten zadziałał dziwnie uspokajająco i na jego przerażonej twarzy pojawił się lekki uśmiech, ale nie odsunął się od niego. Jakoś czuł się bezpieczniej, będąc tak blisko Olivera i mogąc go obejmować. To był właściwie jedyny moment, kiedy mógł go w ten sposób dotykać bez obawy, że ktoś ze znajomych Olivera ich na tym przyłapie i będą się potem musieli tłumaczyć. Dobrze, że chociaż w domu mógł sobie pozwolić na więcej, bez obawy o wściekłość Junga, że zrobi coś nie tak.
Mruknął coś pod nosem w odpowiedzi na jego słowa o ratowniku. No tak, był w motorówce, ale wcale mu to nie pomagało. Nie myślał o tym, gdy woda otaczała go z każdej strony i wspomnienie wpływało na wszystkie jego zmysły. Zupełnie tak, jakby znowu tamten dzień stał się rzeczywistością i nie mógł nic z tym zrobić. Czuł wszystko to co wtedy i miał nadzieję, że to ostatni raz, kiedy musiał coś takiego przeżywać.
Resztę przejażdżki dalej wtulał się w Olivera, skupiając się na jego osobie, dzięki czemu jakoś dotrwał do końca. Kiedy tylko wszystko się skończyło, ostrożnie puścił projektanta, zeskoczył z dmuchanego banana, oddał kamizelkę i najszybciej jak tylko mógł wrócił na plażę, gdzie usiadł na piasku, obejmując nogi rękami. Oddychał powoli, żeby się uspokoić. Najgorsze już chyba za nim, bo na zawody surfingowe chyba go nie zaciągnie? Widział jak się zachowywał tutaj, a co dopiero tam, co już całkiem przypominało warunki w jakich dorwał go rekin. Nie ważne jak bardzo lubił Junga i chciał zrobić dla niego wszystko, tak surfing odpuści sobie do końca życia, nawet jeśli ten zostawi go na resztę dnia.

// zt. x2

Oliver Jung