[Hailee Burkhart]

Nie spodziewała się, że spotka tu Taylora. Ostatni raz widzieli się w Hope Valley, chyba na święta, ale nie pamięta dokładne. Przyjechała wtedy tylko na kilka dni i starała się poświecić wszystkim tyle samo czasu. Kilka dni temu wpadła na niego na ulicy. Szła właśnie z pracy do mieszkania i już z daleka go wyostrzyła. Nie byłaby sobą gdyby nie podleciałaby do niego i nie wyściskała za wszystkie czasy. Od słowa, do słowa i postanowiła zaprosić go na drinka. Miała wolny weekend- co rzadko się zdarzało; ale skoro już tu był to czemu nie wykorzystać okazji ?
Chyba trochę za bardzo wystroiła się na to wyjście, ale cóż... kiedyś coś tam miała do Taya, ale jej chyba przeszło. Chyba. Była tak zapracowana, ze nie miała czasu się nad tym zastanawiać. Ostatnio bardzo dużo czasu poświęcała na uczeniu się i odbywania stażu w szpitalu. Rodzice mówili, ze trochę się przepracowuje, ale uspokoiła ich, ze dobrze się odżywia, nawet dobrze sypia i nie ma powodu do zmartwień. Nie ma, bo nie lata po klubach, jak inne koleżanki.
Dzisiaj miało się to zmienić. Ubrała najładniejsza sukienkę, wcale nie myśląc jak to może wyglądać. Postawiła nawet na delikatny makijaż i była gotowa. Rano wysłana mu adres baru, do którego chciała go zabrać. Serwowali tam dobre przystawki i puszczali w miarę dobra muzykę. Jak zawsze była na czas, wiec Willoughby nie czekał na nią długo. Hailee praktycznie nigdy się nie spóźniała. Zawsze przychodziła na czas.
- Cześć, trafiłeś bez problemu?- Przywitała się z nim całując go delikatnie w policzek i weszli do baru. Zamówili drinki i usiedli przy wolnym stoliku. - No i jak podoba ci się Boston? - Spytała sięgając po kieliszek z białym winem. Co jakiś czas zerkała na niego, bo jakoś tak nie mogła się powstrzymać. - Długo masz zamiar zostać ?- Nie chciała być wścibska, ale tez w sumie nie znali się od dziś.

Taylor Willoughby

[Taylor Willoughby]

Życie fotografa okazało się nie być takim prostym, jak początkowo Taylor sobie to wyobrażał. Konkurencja jest dosyć duża, a jeśli chcesz robić coś więcej niż zdjęcia do praw jazdy albo ślubne sesje fotograficzne, to już w ogóle bywa pod górkę. Póki jednak Willoughby był jeszcze przed trzydziestką i nie był związany rodziną, to dla osiągnięcia jakiejś tam kariery, był w stanie podróżować nieco tu czy tam, do miejsca, które oferuje mu ciekawe zlecenia. Tak też było w przypadku Bostonu, pewne wydawnictwo szukało fotografa, który zrobiłby kilka sesji na okładki ich książek, z perspektywą na dłuższą współpracę. To było też zależne o rynku czytelniczego, ale dopóki w modzie było umieszczanie na okładkach pięknych kobiet i idealnych mężczyzn, to mógł sobie wpisać tego typu doświadczenie w CV. Nie była to super artystyczna praca, ale czasem trzeba po prostu popracować dla pieniędzy, a jeśli przy okazji mógł się zmierzyć z nowym doświadczeniem, to już w ogóle spakował walizkę, wynajął mieszkanie na kilka tygodni i tym sposobem znalazł się w Bostonie.
Któregoś popołudnia na ulicy, niemal dosłownie zaatakowała go pewna kobieta. Byłoby to bardzo dziwne doświadczenie w mieście, w którym Willoughby nie ma żadnych głębszych znajomości, gdyby po chwili nie zorientował się, że kobieta nie jest mu wcale taka obca. Po krótkiej wymianie zdań umówili się na któryś z najbliższych wolnych wieczorów, bo w przeciwnym wypadku ponownie spotkaliby się pewnie znów na święta w Hope Valley.
Dziś miał miejsce ten wieczór, Taylor nie był dobrze zorientowany w Bostonie, ale od czego są niezawodne mapy Google, dzięki którym ten zapas, w którym wyszedł z mieszkania, mógł spędzić już w knajpie. - Hej. Było łatwiej niż zakładałem. - odpowiedział obejmując kobietę w pasie, gdy ta całowała go na powitanie. - Tylko przez kilka tygodni zostanę, chyba że współpraca z wydawnictwem mi się przeciągnie, to pewnie będę wracał. - powiedział. - Może nie pozbędziesz się szpiega z Hope Valley tak szybko, jakbyś tego chciała. - puścił oko do Hailee, dodając z rozbawieniem. Mając siostrę studiującą medycynę, Taylor w gruncie rzeczy wiedział, że ludzie, który zdecydowali się na pracę w medycynie, nie mają dużo czasu na szaleństwa, więc Hailee pewne też nie ma wielu sekretów, ale mały żarcik na początek nie zaszkodzi.

Hailee Burkhart

[Hailee Burkhart]

Od zawsze chciała zostać pielęgniarka. Wszystko zaczęło się jakoś w liceum, gdy były zajęcia z krojenia żaby. Chyba każdy przez to przeszedł. Ogólnie biologia to był jej ulubiony przedmiot. Zdecydowanie mniej lubiła przedmioty humanistyczne. Potem zgłosiła się do wolontariatu i weekendami pracowała w przeróżnych miejscach. I tak właśnie pojawiła się w Bostonie, w jednej z najlepszych uczelni. Udało się zdać wszystkie egzaminy i odebrać wymarzony dyplom z pielęgniarstwa. Nie wiedziała jeszcze czy tu zostanie, ale bardzo chciała ukończyć staż. Zdobyć jakieś doświadczenie. Potrzebowała tego. Nigdy nie żałowała, ze nie przeżyła tylu imprez, jak jej koleżanki. Oczywiście zaznała studenckiego życia, żeby nie było!
To był pierwszy raz od wielu tygodni, gdy wyszła na miasto. Prawdopodobnie gdyby nie Tay, siedziałby teraz w swoim małym mieszkaniu i przeglądała jakieś dokumenty do szpitala.
Cieszyła się, ze trafił tutaj bez większego problemu. Ona przez pierwsze 3 tygodnie chodziła z włączona aplikacja Google maps. Ale tak ma chyba każdy, kto nagle z małej miejscowości przenosi się do wielkiego miasta. Zaśmiała się z jego żartu. - Szpiega? Oh to tylko dlatego umówiłeś się ze mną na drinka? Myślałam, ze chociaż trochę mnie lubisz... - Udała, że się smuci by pochwali zaśmiać się serdecznie. Napiła się wina. - Nad czym teraz pracujesz ?- Zawsze była ciekawa jego pracy. Hailee uwielbiała robić zdjęcia, nie takie co Taylor, ale w jej telefonie znajdziecie wiele zdjęć z najważniejszych chwil w jej życiu. Najbardziej jednak uwielbiała robić zdjęcia polaroidem, może jakoś nie była najlepsza, ale te zdjęcia posiadały swój charakter.
- Rozmawiałeś ostatnio z Audrey? Ja niestety mam ostatnio sporo dyżurów i szczerze to nie mam kiedy usiąść i porozmawiać z nią dłużej niż 5 minut. - Tak szczerze to sama z siebie , bierze tyle godzin. Nigdy w życiu nie przyzna się do tego, że za dużo pracuje. - Skoro zostajesz tutaj na kilka tygodni może chcesz żebym pokazała ci miasto? - Spytała z nadzieja. Praktycznie nikt jej tutaj nie odwiedzał, ale nie oszukujmy się. Była daleko od domu. Bilety lotnicze były drugie, a ona nie zarabiała dużo. Ostatni raz odwiedzili ja rodzice, ale tylko dlatego ze kończyła studia i chcieli zobaczyć, jak odbiera dyplom. Mogła z nimi wróci, ale tutaj czuła się dobrze. Miała kilku znajomych, ale nie przyjaciół. Przyjaciele zostali w Hope Valley.

Taylor Willoughby

[Taylor Willoughby]

Taylor zawsze przyjeżdżając do nowego miasta korzysta z mapy w telefonie, to zwyczajnie ułatwia człowiekowi życie. Pewnie pytanie się o drogę byłoby lepsze ze względu na interakcje z ludźmi i możliwość zdobycia w ten sposób jakichś nowych znajomości. Tyle tylko, że gdy jesteś w dużym mieście typu Boston, Nowy Jork czy Miami, to nigdy nie wiesz czy ludzie są już tak bardzo zabiegani, że zatrzymanie ich mogłoby się wziąć z wizytą na szefa na dywaniku. Poza tym biorąc pod uwagę to jak wygląda świat w ostatnich latach, to gdyby taki Taylor pytał przypadkowo spotkanych przechodniów, jak dojść tu czy tam, to mogliby na niego zacząć patrzeć, jakby urwał się z choinki.
- Lubię, lubię, ale na pierwszym miejscu są obowiązki. Sama rozumiesz. - wzruszył lekko ramionami, ciągnąć ten żart. W gruncie rzeczy pewnie i tak dopiero za kilka miesięcy gdzieś między słowami wspomni, że jak był w Bostonie, to spotkał Hailee, więc zdecydowanie lubienie i taka chęć pobycia wśród wciąż bliskiej osoby, były podstawowym i głównym powodem spotkania. - Właściwie to nad niczym godnym większej uwagi. Robię sesje na okładki książek. Niby fajna fucha, ale nie mógłbym się zajmować tym całe życie. - odpowiedział na pytanie przyjaciółki. Taylor chyba najbardziej lubił fotografować ludzi, więc to czym teraz się zajmuje, w pewnym stopniu pokrywa się z jego największą pasją, ale najlepsze są jednak zdjęcia niepozowane. Z tym, że wtedy zaczyna się pracę trochę od drugiej strony, szczególnie gdy chce się uwiecznić jakąś przypadkową osobę, bo wówczas najpierw robisz zdjęcie, a dopiero potem podchodzisz i pytasz czy możesz gdzieś wykorzystać te zdjęcia. - A Ty jak żyjesz? Tylko praca? - zapytał.
- Rozmawiamy dość regularnie, ale w sumie nie jestem w stanie stwierdzić co u niej konkretnego. Wciąż ten sam huragan Audrey, za którym trudno nadążyć. - stwierdził. - Jeśli nie będę Ci zabierał zbyt wiele czasu, to czemu nie. Może trochę bardziej mi się tutaj spodoba. - odparł. Póki co Boston wydawał mu się przeciętny, wiele wieżowców, przez które trudno odróżnić w jakim akurat się jest miejscu i tylko nieco starsze kamienice z czerwonej cegły zdawały się być interesujące.

Hailee Burkhart

[Hailee Burkhart]

Podobało jej się to, że mimo dość dłuższej przerwy wciąż potrafiła z nim swobodnie rozmawiać i odległość, praca i inne sytuacje nie wpłynęły na ich przyjaźń. To była też trochę jej wina, bo rzeczywiście odkąd wyjechała skupiła się tylko na nauce, potem na stażu, a teraz na pracy. Kiedy praktycznie nie miało się życia osobistego, to tak bywa.
- Jak zawsze jestem na drugim miejscu… - Tym razem udała, że płacze, ale dość szybko na jej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. - Powiem ci szczerze, że tęskniłam za Tobą. - Jak zawsze była szczera w tym co mówi. Ona chyba nie potrafiła kłamać. Często szczerość prowadziła do wielu dziwnych sytuacji, ale wciąż uważała, że lepiej powiedzieć prawdę niż skłamać. Lubiła Taylora, może trochę ciut bardziej niż powinna. Nikt jeszcze nie miał wpływu na to, na kim zacznie nam zależeć bardziej niż powinno. Nikomu o tym nie mówiła i nie miała zamiaru. O niektórych sprawach wolała nikomu nie mówić. Nigdy nie wiadomo, czy osoba, która pozna jej tajemnice, nic nie wygada. Nie chciała, żeby Taylor nagle zaczął jej unikać lub traktować inaczej niż teraz.
- Mam nadzieję, że tutaj uda ci się znaleźć coś ciekawego. A co tak naprawdę chciałbyś robić?- Spytała z zainteresowaniem. Zawsze bardzo lubiła słuchać, kiedy mówił o fotografii. Może to właśnie dzięki niemu, sama to pokochała? Mogło tak być.
Uśmiechnęła się słysząc pytanie i stwierdzenie o pracy. - Masz mnie. - Odwróciła na chwilę wzrok. Tak szczerze, to nawet nie ma czym się pochwalić. W jej życiu od dłuższego czasu nie działo się nic ciekawego. Nie podróżowała, jak Taylor, nie szalała z przyjaciółkami na mieście. Właśnie do niej dotarło, jakie miała nudne życie. - Muszę do niej zadzwonić w ten weekend. Wspomnę jej, że przyjechałeś i trzeba się Tobą zaopiekować. - Mrugnęła do niego ponownie żartując. Oczywiście, że nie potrzebował niańki. - Tak, niestety ciągle pracuje, ale masz szczęście i ten weekend mam wolny. Jeśli chcesz możemy jutro zaraz po śniadaniu przejść się po mieście. Postaram się pokazać Ci miasto z jak najlepszej strony. - Uśmiechnęła się dopijając resztę wina. Jeśli drugi kieliszek wypije w tym samym tempie, to zaraz będzie dość ciekawie.

Taylor Willoughby

[Taylor Willoughby]

Często bywa tak, że znajomości z dzieciństwa czy tam nastoletnich lat, nie wytrzymują próby czasu. U Taylora w wielu przypadkach jest wręcz odwrotnie, to znaczy nawet jak kontakt się rozluźnia, to potem tak jak w przypadku Hailee, wystarcza kwadrans i już zdają się być przynajmniej dobrymi znajomymi. Może to kwestia dorastania w niewielkim mieście, a może chodzi o osobowość lub jeszcze coś innego. Jeśli jest dobrze, to nie ma co się nad tym zbyt dogłębnie zastanawiać.
- W końcu znajdziesz kogoś, dla kogo będziesz najpierwsza. - powiedział pocieszająco, nawet głaszcząc blondynkę po ramieniu. Trochę śmiesznie, że facet przed trzydziestką, mówi takie słowa do jeszcze młodszej kobiety, jakby byli co najmniej o 15 lat starsi i mieli za sobą szereg trudnych relacji. - Mnie też Cię brakowało i w ogóle tęsknię za wszystkim, co jest w Hope Valley, ale tam kariery nie zrobimy. - wzruszył lekko ramionami, prostując się na krześle. Czasami trzeba wybierać co jest dla nas w danej chwili najważniejsze, właśnie dlatego Taylor zakończył swój młodzieńczy związek, zostawił rodzinę i przyjaciół i wyjechał do wielkiego świata.
- Z tego co zdążyłem już doświadczyć, to najbardziej lubię fotografować ludzi, najlepiej w takich niepozowanych sytuacjach, ale to nie przynosi pieniędzy, no przynajmniej nie na typ etapie, na którym teraz jestem. - powiedział. Powiedzmy sobie szczerze, że Tay jest dopiero na początku swojej zawodowej drogi, zanim zrobi coś, przez co zostanie zauważony, minie naprawdę dużo czasu. A kto wie czy w ogóle coś takiego się kiedykolwiek wydarzy? Fotografia jako pasja jest czymś najlepszym, jako praca to już nie jest lekki kawałek chleba.
- Żaden pan doktor albo chociaż studencik się wokół Ciebie nie kręci Hailee? - zapytał z niedowierzaniem. Imprezowanie to jedno, ale zaskoczeniem dla Willoughbiego byłoby to, że młoda kobieta z nikim się nie spotyka. Taka dziewczyna z założenia nie powinna narzekać na brak zainteresowania, a gdyby nie przyjaźnie i to wszystko co ich łączyło, to Taylor już jako nastolatek zwiesiłby oko na blondynce.
- Tylko nie narzekaj na mnie za bardzo, bo stwierdzi, że prawie trzydziestoletni facet nie potrafi sobie skarpetek wyprać. - odparł również w żartobliwym tonie.
- Ja też mam wolny weekend, więc dobrze się składa. - stwierdził. Może nie od razu po śniadaniu, ale mogą urządzić sobie całodzienny maraton w swoim towarzystwie. Przy okazji poznawania Bostonu, nadrobią tych ostatnich kilka miesięcy.

Hailee Burkhart

[Hailee Burkhart]

Nie była pewna, czy chce być dla kogoś najpierwsza, jak to określił Taylor. Nie może wymagać tego od kogoś,skoro sama stawiała pracę na pierwszym miejscu. - Może. - Uśmiechnęła się. To było miłe, że próbował ją pocieszyć, ale nie potrafiła powiedzieć mu, że wcale tego nie potrzebuje. - Czasami myślę, czy tam nie wrócić, ale boje się, że jak stąd wyjadę to w Hope Valley nie znajdę pracy. - To właśnie przez to wyjechała z małego miasta. Zostawiła rodzinę i najlepszego przyjaciela, żeby ukończyć wymarzony kierunek i mieć po nim pracę. W Bostonie nie miała z tym problemu, tutaj było kilka szpitali, w których ciągle potrzebowali rąk do pracy. Hailee była bardzo rodzinna i nie chciała zostawiać rodziny na tak długo, ale… czasami tak bywa. Nic na to nie poradzą.
- Mam nadzieję, że jednak uda ci się znaleźć coś co cię uszczęśliwi i przyniesie zyski. A przed Bostonem, gdzie byłeś?- Spytała z ciekawością w głosie. Jego praca miała kilka plusów. Mógł podróżować, poznawać inne kultury i jednocześnie robić ciągle to co lubił.
Jego pytanie sprawiło, że poruszyła się nerwowo. Na studiach spotykała się z innymi studentami. Przeżyła kilka zawodów miłosnych, ale też i kilka szczęśliwych związków, które niestety i tak się zakończyły. Dlaczego? Każdy z jej byłych partnerów widział, że więcej czasu poświęcała nauce, niż im. Niestety, ale przyjechała tutaj dzięki temu, że dostała stypendium. Dziekan uprzedził, że jeśli jej średnia będzie spadać mogą cofnąć jej stypendium. Nie mogła na to pozwolić. Jej rodziców nie stać było, żeby opłacić chociaż jeden semestr. - Kiedyś tak, ale teraz jestem sama. Nie mam czasu na związki. - Wzruszyła ramionami. Nie było sensu go okłamywać, wolała powiedzieć szczerze, że nie ma czasu na związki i przelotne romanse. Zaśmiała się słysząc jego słowa. - Postaram się, ale nic nie obiecuję. - Oczywiście żartowała. Nie miała zamiaru mówić czegoś takiego Audrey. - A jest coś co chciałbyś zobaczyć? W pierwszej kolejności możemy iść tam. - Pomyślała, że będąc tutaj już jakiś czas, to może wpadło mu jakieś konkretne miejsce, które bardzo chciał zobaczyć, ale zwyczajnie nie miał czasu tam pójść.

Taylor Willoughby

[Taylor Willoughby]

Taylor teraz pół żartem, pół serio pocieszał Hailee, więc wyszło to całkiem naturalnie. Pewnie gdyby chodziło o pocieszanie jej albo jakiejkolwiek innej przyjaciółki, po rozstaniu z jakimś facetem, to już nie byłoby to takie proste To jest jednak chyba dość powszechne, że facet w pewnych okolicznościach czuje się niczym słoń w składzie porcelany, jeden błędny ruch i katastrofa gotowa, dlatego w sumie dobrze, że blondynka nie zdecydowała się ciągnąć tego tematu. Tay mógłby jej wtedy powiedzieć chyba jedynie tyle, że jest jeszcze młoda i jak dorośnie, to dopiero zobaczy, chociaż on największą swoją miłość przeżył jeszcze jako nastolatek, więc młody wiek też niczego nie wyklucza. Nie ma zasady na miłość. - Ja chyba potrzebuję poważnego upadnięcia na ziemię, żeby zdecydować się na powrót. - odpowiedział. Z jednej strony bardzo tęsknił, ale z drugiej zdawał sobie sprawę, że po powrocie mógłby być albo fotografem instagramowym albo takim robiącym sesje ślubne.
- Na początku przez dłuższy czas mieszkałem w Miami, potem byłem przez chwilę w Nowym Jorku i Filadelfii. - odpowiedział i uśmiechnął się w niemym podziękowaniu za to, że Hailee w niego wierzy. Niby to niewiele, ale w gorszym okresie takie słowa potrafią podnieść na duchu. - Byłem też w Europie, ale tam robiłem prywatnie zdjęcia do portfolio. - dodał po odstawieniu kieliszka na blat.
- Trochę szkoda, tracisz najlepsze lata. - powiedział po wysłuchaniu Burkhart. Z drugiej strony rozumiał to podejście, jedna z jego sióstr też bardzo podobnie żyje i już w szkole średniej trudno było ją odciągnąć od książek. - Zdaję się w całości na Ciebie. - stwierdził podnosząc ręce nieco do góry. Chciał tym przekazać, że jego wiedza na temat Bostonu jest raczej nikła, bo samotnie też nie chciało mu się zwiedzać różnych zakątków miasta, więc Hailee będzie musiała wznieść się na wyżyny swoich umiejętności przewodnika, które pewnie kiedyś szkolili w skautach.

Hailee Burkhart

[Hailee Burkhart]

Siedząc teraz z Taylorem w barze nie sądziła, że naprawdę za jakiś czas rzeczywiście się spakuję i wróci do rodzinnego miasta. Wyjeżdżając z miasta chciała zacząć wszystko od nowa. Miała nadzieję, że jednak życie w dużym mieście jest dla niej. Więcej możliwości, szansa na awans, własne mieszkanie i jak to ona: szansa na znalezienie kogoś z kim naprawdę będzie chciała spędzać czas. Nie kontynuowała już tego tematu, bo nie chciała przyznać się do tego, że nie miała na to czasu. Oczywiście chciałaby, żeby ktoś taki się pojawił, ale wszystko w swoim czasie. Przeżyła kilka zawodów miłosnych i chyba na razie jej wystarczy.
- Ja planuje wziąć urlop i wyjechać. Tęsknię za plażą i rodzicami. Poza tym mam sporo urlopu i muszę go w końcu wykorzystać.- Musiała też jakoś udobruchać rodziców, bo coraz bardziej się o nią martwili. Rzeczywiście przyjeżdżała do nich tylko na święta.
- Och to widzę, że trochę zwiedziłeś. - Zerknęła na jego twarz - Gdzie podobało się najbardziej? I w ogóle Europa, wow zazdroszczę. - Hailee rzadko kiedy wyjeżdżała za granicę. Kiedyś, gdy była mniejsza, rodzice często planowali różne wycieczki. Teraz, gdy ich pociechy dorosły i każdy poszedł w swoją stronę, podróżowali sami. Strasznie się cieszyła, gdy dostawała od nich pocztówki.
- Może. Wzruszyła ramionami. - Chwilo nie żałuje. Mam dwadzieścia parę lat, dopiero co skończyłam jedną z lepszych uczelni i szczerze to chyba chce najpierw postawić na karierę. Jeszcze nie widzę się z obrączką na palcu i z gromadką dzieci. - Oczywiście wiele jej koleżanek już dawno była po ślubie i planowały drugie dziecko. Hailee uważała, że na wszystko ma jeszcze czas. Była młoda i nawet jeśli nie latała co weekend po klubach, była zadowolona z tego co ma.
- Hmmm…- Zastanowiła się chwilę i wyciągnęła telefon z torebki. - Jest kilka ciekawych miejsc. Koniecznie musimy iść na rynek Quincy i pokaże ci najstarszą dzielnicę Beacon Hill. Myślę, że spodobają ci się te wszystkie stare kamienice. A wieczorem możemy iść na Hatch Shell i posłuchać różnych artystów. - Mówiła przeglądać Facebooka szukając atrakcji na weekend. Czasami otrzymywała powiadomienia o wydarzeniach, które działy się w mieście.
- Co ty na to?- Uniosła głowę spoglądając na niego.

Taylor Willoughby

[Taylor Willoughby]

Będąc pielęgniarką pewnie nie tak trudno byłoby Hailee dostać pracę w samym Hope Valley, czy w którymś z okolicznych miasteczek. Co innego, że perspektywy rozwoju już nie będą takie obiecujące, bo gdyby chciała zostać jakąś pielęgniarką anestezjologiczną, to już nie tak łatwo. No i pewnie też różne sprawy rodzinne mogą spowodować powrót Hailee. Gdyby na przykład ojciec Taylora zachorować, to pomimo, że większość jego dzieci mieszka w Hope Valley, to również Taylor mógłby porzucić wszystko i wrócić do miasteczka. Wiadomo, nikt by nie chciał takiego scenariusza, ale ich rodzice nie stawali się już młodsi i bardziej zdrowi, choć w przypadku ojca Willoughbych na plus działa to, że po dziś dzień jest on aktywy fizycznie i ma córkę uczącą się na lekarkę.
- Ja chyba dopiero na święto dziękczynienia pojadę. - powiedział może nawet z lekką nutą zazdrości, bo plaża i woda, to druga rzecz po rodzinie, której najbardziej mu brakuje z Hope Valley, będąc gdzieś w świecie.
- Najlepiej pracowało się w Nowym Jorku, to że to miasto przez całą dobę tętni życiem jest bardzo stymulujące. Z kolei najbardziej podobało mi się w południowej Hiszpanii, gdzie czuć już trochę kulturę północnej Afryki i ludzie mają zupełnie inną aurę. - odpowiedział na pytanie kobiety. Rozmarzył się trochę i wrócił myślami do tamtych wspomnień, w tamtych miejscach nawet światło wydawało się być inne. W Bostonie póki co nie udało mu się wyłapać tej magii.
- W ogóle gratuluję, bo jeszcze nie miałem okazji. Teraz przydałby się jeszcze jakiś żenujący prezent. - stwierdził, będąc gdzieś tam dumny z małej Hailee. Wszyscy z poważnymi zawodami i porządnym wykształceniem robili na nim wrażenie, pewnie dlatego, że wiedział, że on nie miałby do tego głowy.
- Brzmi jak dobry plan. Wezmę ze sobą aparat, skoro tak rzadko się widujemy, to Cię trochę pomęczę. - skinął głową na propozycje blondynki i sięgnął do butelkę z piwem.

Hailee Burkhart

[Hailee Burkhart]

Może i o pracę nie było trudno, ale też chodziło o wynagrodzenie. Wiadome jest, że w większym mieście praca jest dużo lepsza. Można była częściej złapać dodatkowe godziny, a nawet coś na boku, bo zawsze znajdzie się , ktoś kto pilnie potrzebował pielęgniarki. Hailee, jak na razie nie mogła narzekać. Pracy miała dużo, ale nie mogła przewidzieć, na jak długo.
- Oh ja pewnie też. Mama mi nie podaruje, jak nie przyjadę.- Jej rodzina była ze sobą bardzo związana. Zdarzyło jej się nie raz kłócić z rodzeństwem, ale ostatecznie zawsze byli dla siebie oparciem. Dla przyjaciół i rodziny była w stanie zrobić bardzo dużo. Nawet wrócić do miasta, za którym teraz nie specjalnie tęskniła.
- Fajnie, że udało Ci się trochę pozwiedzać. I przy okazji robisz to co kochasz najbardziej. - Spojrzała na niego uśmiechając się delikatnie. Rozumiała go doskonale. Kiedyś myślała o tym, żeby zostać wolontariuszem i wyjechać wraz z innymi do Afryki, aby tam pomagać w leczeniu dzieci i dorosłych.Nie miała nic przeciwko ciężkiej pracy, liczyło się tylko to, żeby pomagać innym.
- Oh dziękuję Taylor i prezent nie jest konieczny. - Nie była taka, od rodziców również niczego nie wymagała. Chciała jedynie by byli z niej dumni. Nie stać ich było opłacić córce tak drogą uczelnię, to chociaż mogła postarać się otrzymując stypendium naukowe. Chociaż tyle mogła.
- O nie, nie, nie… - Zaprzeczyła od razu odchylając się do tyłu. - Zabieram cię, żebyś podziwiał miasto, a nie robił mi zdjęcia. - Zaśmiała się serdecznie. Napiła się wina i kontynuowała swoją wypowiedź. - Zgodzę jeśli sam pozwolisz zrobić sobie kilka zdjęć.- Uniosła wysoko brwi czekając na jego odpowiedź.
Miło było znów spędzić z nim trochę czasu i ona mówiła poważnie. Jemu również miała zamiar zrobić kilka zdjęć. Chciała pokazać mu Boston z najlepszej strony i miała nadzieję, że jej się to udało.

2x zt/ Taylor Willoughby