[Marcy Shumway]

To musiało być powołanie, no po prostu musiało. Bo faktycznie, sporo osób poszło tam z jakichś dziwnych względów, pewnie przez wakacje, czy coś… a ostatecznie robiło ogromną krzywdę zarówno sobie, jak i tym wszystkim uczniom, którzy przecież chcą się czegoś nauczyć. I nie zawsze chodziło o naukę materiału, ale też o naukę życia, tak po prostu. Ludzie nie doceniają tego, jaki wpływ miała szkoła na młode umysły, na młode nastroje, pasje i…. no charaktery. A to, czy nauczą się wtedy empatii, tolerancji i pewnej delikatności w obejściu, wpływa na ich całe życie. Bo to teraz, w szkole to są te kluczowe lata, które potem wpływają na to, jakimi dorosłymi będą. I zły nauczyciel może to spieprzyć. Nie mówiąc o tym, że może zniechęcić nowego Einsteina do nauki fizyki, chemii, czy matmy, czy no, jakiegoś odpowiednika, który się zniechęci, zamiast odkrywać nowe, wspaniałe rzeczy.
- Nigdy nie miałam zbyt dobrej pamięci do dat - przyznała, całkiem szczerze, a potem westchnęła siebie cicho - No niestety, nie można mieć chyba samych ekstra nauczycieli - dodała, wyginając usta w podkówkę. Oczywka sama zamierzała być tym super nauczycielem, jednym na milion!
- To co rodzicie z nimi robią i czy sami czytają wpływa dość mocno na dzieciaki. Jak wybierają bajkę z tableta, zamiast wspólnego czytania książkowej to… no dzieci się uczą, zapamiętują i powielają ich zachowanie - przyznała, krzywiąc się delikatnie. Bo przez to się wycofywali w swój świat i budowali mur, między sobą, a rodzicami…. co mogło mieć tragiczne skutki. Albo przynajmniej nieodwracalne, bo zepsuje relacje czasem diabelnie ciężko odbudować.
- Wiesz, zawsze marzyłam o należeniu do takiego filmowego klubu książki…. albo klubu ogrodników - przyznała, z rozbawieniem lekkim. - Zwłaszcza, że zabijam większość roślin, więc podszkolenie się by mi się przydało…. - dodała ciszej, trochę zawstydzona, no ale nie będzie okłamywać Trinity Morrow . W jej klasie roślinki żyły tylko dlatego, że podlewali je woźni, a nie ona.
- A myślisz że zadziałałby myk z ocenami z aktywności za dodatkowe lektury? - zapytał, myśląc na głos. Sama nie miała takich problemów, przedszkolaki jeszcze do końca nie czytały…. mogli co najwyżej rozmawiać o opowiadanych i oglądanych bajkach.
- Nie będę kłamać, to czasem ciężkie - przyznała, z rozbawieniem - ale jak pomyślisz o tym, że właśnie znajduje kochający dom, to pewnie będzie łatwiej…. Możesz też się postarać zawsze mieć nowe kotki do pokochania w kolejce - dodała, bo cóż, przekładanie uczuć z jednego obiektu na drugi to przecież całkiem popularna metoda radzenia sobie ze smutkiem po porzuceniu.
- Tak, no chyba że te małe, one latały stadami - przypomniała z rozbawieniem, bo trochę gatunków podobnych jednak było. Ale owszem, sama smocza słodycz!
- Żeby być nauczycielką plastyki, nie musisz malować jak Picasso - wywróciła oczami i zaśmiała się cicho. - Ale jasne, nadawałbyś się - dodała i sama też skończyła swoje dzieło. I była z siebie całkiem zadowolona!

[Trinity Morrow]

Chyba jeszcze nigdy nie spotkała kogoś kto miał samych świetnych nauczycieli. Zawsze znalazł się ktoś, kto lubił męczyć, dręczyć i zasypywać ich pracami domowymi. Triny akurat nie miała problemu z pracami domowymi, bo lubiła się uczyć. Starała się zawsze mieć dobre oceny, nie tylko dla siebie, ale nooo ojciec mocno naciskał na jej edukację. Dlatego ciągle nie może przeżyć tego, że jego córka zamiast ekonomii wybrała pedagogikę.
- Tak, zauważyłam, że większość rodziców daje swoim dzieciom tablety, żeby sami mieli spokój. - Niestety taka była prawda. Nigdy nie miała prawa mówić komuś, jak kto ma wychować swoje dzieci. Ona wiedziała, że w życiu nie popełni tego błędu. Chociaż sama nie wiedziała, kiedy będzie mieć własne dzieci, bo na razie nic się na to nie zapowiada.
- Serio? Dam ci znać, jak zbiorę jeszcze kilka innych osób i może niedługo spotkamy się w bibliotece lub u mnie w domu. - Uśmiechnęła się na samą myśl, że ten klub naprawdę mógłby powstać. - Oh to już wiem, żeby w przyszłości kupić ci kaktusa, on nie musi być często podlewany. - Zażartowała śmiejąc się cicho. Jedni mieli rękę do roślin i inni nie. I nie ma co się przejmować. Zastanowiła się chwilę nad jej pomysłem. Zagryzła wargę i zaczęła intensywnie myśleć, czy rzeczywiście ten pomysł mógłby przejść. - Wiesz, że to jest bardzo dobry pomysł? Muszę to jeszcze dokładnie przemyśleć. Dziękuję. - Uśmiechnęła się do niej z wdzięcznością. Miło było porozmawiać z kimś na temat pracy, a zwłaszcza z kimś kto doskonale ją rozumiał i pomógł rozwiązać dany problem. -Pomyślę nad tym. Dziękuje, że mi o tym powiedziałaś. - Kolejny raz uśmiechnęła się do niej z wdzięcznością.
Obie były zadowolone ze swoich dzieł. Dzieciakom też świetnie poszło. Postanowiły się już się zbierać. Dzieci były przeszczęśliwe. Mieli jutro tu wrócić i zrobić zdjęcia.

Marcy Shumway 2x zt/ Wybacz, że kończę dopiero teraz, ale coś nie ma weny na Trinity i ciężko mi zebrać się do postów na niej...