[tallulah whitfield]

5.

Dziewiąty miesiąc ciąży. Dziewiąty. Lula już od kilku poprzednich wyglądała jak piłeczka pingpongowa, ale ewidentnie teraz to już bliżej jej było do nadmuchanego na maksa balonu. A wszystko przez to, że zajadała stresy związane z porodem i to nie było tak, że spożywała jakieś normalne jedzenie, nie, nie, ona delektowała się takimi daniami, że każdy zdrowy człowiek na ich widok by się przeżegnał trzy razy. Słodkie ze słonym, słodkie z kwaśnym, słone z gorzkim - no takie krzyżówki z tego wychodziły, że głowa mała! Optymistycznie starała się też nie myśleć o tym, że te wszystkie nadprogramowe kilogramy po porodzie będzie jakoś musiała zrzucić, a daleko jej było do sportowca roku. Okej, lubiła sobie popływać, pospacerować, ale nic poza tym, żadnych męczących treningów, po których ociekało się potem. Może powinna pomyśleć o znalezieniu sobie trenera personalnego? Kogoś, kto ją będzie dopingował w walce o lepszą siebie? Albo lepiej - może powinna namówić jakąś przyjaciółkę do wspólnych ćwiczeń? W końcu razem zawsze raźniej, prawda? No nic, może jak już urodzi i dojdzie do siebie po tym traumatycznym przeżyciu, to będzie zawracać w tej sprawie głowę Palomie. Dziś jednak przybyła do niej w zupełnie innym celu, a mianowicie po to, by obejrzeć film. Nie byle jaki film, a taki, który wywołał głębokie kontrowersje na całym świecie! Jak wiadomo, takich cudów kinematografii nie można oglądać bez niczego, więc Lula uprzednio zrobiła wielkie zakupy i tak obładowana siatami stanęła u progu drzwi Blackwood. - EJ, PAL, OTWÓRZ - krzyknęła donośnie, bo wiadomo, kobiety w ciąży przez hormony to trochę gorzej radzą sobie z myśleniem i Whitfield nie pomyślała, żeby reklamówki postawić na ziemi i sobie otworzyć samej. No ale w sumie dzięki temu czekaniu na przyjaciółkę, Lula mogła złapać oddech, ponieważ lekkiej zadyszki dostała przez dźwiganie tych licznych torebek z jedzeniem i balastu własnego. Tak, zdecydowanie będzie musiała pomyśleć o wykupieniu karnetu na siłkę!

Paloma Blackwood

[Paloma Blackwood]

#5

Blackwood jak zwykle była zajęta. Ona wiecznie miała coś do roboty za co w sumie była losowi wdzięczna. Lubiła być zajęta, bo nie musiała wtedy myśleć o wszystkich smutkach w swoim życiu i wielkiej samotności jaka ją dotknęła. Miała rodzinę, przyjaciół, znajomych w pracy, ale czy to miało być już wszystko? Nie była przecież stara, jeszcze potrzebowała jakiś odruchów serca i romantycznych relacji. Nie wiedziała tylko gdzie teraz się takich szuka! Ciężko było, bo przecież większość jej znajomych już była w związkach, a tacy nie chcieli się za bardzo wybierać na domówki czy inne imprezki, gdzie można było poznać jakiś nowych ludzi, a w sumie to mężczyzn. Przez pewien czas zastanawiała sie nad tym, czy nie spróbować zarejestrować się na jakimś randkowym portalu, ale doszła do wniosku, że chyba jest na to za stara i za poważna. Zdecydowanie Tindery nie były dla niej. Co nie zmieniało faktu, że czasem chciałaby mieć z kim przejść się za rękę po plaży oglądając piękny zachód słońca. Tak... Pal była romantyczką i nikomu nic do tego!
Siedziała sobie właśnie w swojej sypialni z laptopem otwartym na kolanach, miała trochę emaili do ogarnięcia i trzeba było na to wszystko jakoś ładnie i z główką odpisać. Nie spodziewała sie dzisiaj gości, dlatego mocno się zdziwiła gdy ktoś zaczął się dobijać do drzwi. Odłożyła więc sprzęt na bok, a później zlazła z łóżka i wyszła z sypialni kierując się na dół po krętych schodach. Gdy w końcu udało jej się otworzyć drzwi to od razu uśmiechnęła się na widok brzuchatej przyjaciółki. - A Ty co? Zjadłaś trzy arbuzy? - zapytała z szerokim uśmiechem, bo przecież kto zabraniał żartować z ciężarnych?
- Co tam targasz? Chyba Ci nie wolno nosić w tym stanie - westchnęła wywracając oczami i wyszarpała z rąk Tal te reklamówki, a później otworzyła szerzej drzwi żeby wpuścić kobietę do środka. - Co się stało, że mnie odwiedzasz? Tylko nie mów, że rodzisz... -Pal była mądra i super, ale jednak porodu chyba nie byłaby w stanie własnymi rękami odebrać!

[tallulah whitfield]

Samotność nie była niczym przyjemnym, o czym na własnej skórze przekonała się Lula. W końcu to nie było tak, że jej życie było poukładane od A do Z, a w domu wiernie czekał na nią ukochany. Mieszkała w skromnej przyczepie campingowej, ciąża była wynikiem wpadki, a sprawca całego zamieszania o byciu tatusiem dowiedział się zaledwie kilka tygodni temu. Whitfield mogła mu oczywiście powiedzieć na samym początku, ale nie zrobiła tego z bardzo prostego powodu. Nie chciała, by czuł się wobec niej zobowiązany, a znała go na tyle dobrze, że wiedziała, że zaraz wyleci z jakimiś oświadczynami, ślubem i tym samym unieszczęśliwi ich oboje. Przyjaźnili się, dogadywali się praktycznie bez słów, ale nie kochała go i zmuszanie się do czegoś więcej ze względu na dziecko byłoby kompletnym idiotyzmem. Dlatego Tallulah postanowiła nie mówić mu wcale, ale jak to w życiu bywa, w małej mieścinie takie rozwiązania na dłuższą metę się po prostu nie sprawdzają. Bo przecież ona nie sypiała na prawo i lewo z byle kim, więc Percy praktycznie od razu domyślił się, że to on był ojcem. I szczerze to nawet się z tego powodu ucieszyła, bo pomimo głębokiego przekonania, że poradzi sobie ze wszystkim sama, to przyjemnie było mieć wsparcie, kogoś, kto razem z nią będzie zachwycał się każdym kopnięciem małego czy uroczymi, dziecięcymi ciuszkami.
Ale miło też było czasem oderwać się od tego ciążowego zamieszania, zająć czymś innym i tutaj najczęściej Lula zakłócała spokój Pal, no bo komu innemu? W końcu to właśnie Blackwood potrafiła poprawić jej nastrój jednym, głupim tekstem. Zupełnie jak w tym momencie. - Nigdy Ci się to nie znudzi, co? - mruknęła z wielkim urażeniem, ale szeroki uśmiech, który odmalował się na jej twarzy, jasno świadczył o tym, że bardziej ją to rozbawiło niż sprawiło przykrość. - Jeszcze trochę a pęknę - poskarżyła się, wypuszczając posłusznie torebki z rąk, by Pal mogła je przejąć. - Oj tam, oj tam, nie były aż takie ciężkie - zbyła uwagę przyjaciółki, lekceważąco przy tym ręką machając i wchodząc do środka. - Tak, stwierdziłam, że Twój dom to idealne miejsce, żeby puściły mi wody, mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe - rzuciła w ramach żartu, oczami przewracając i teatralnie się za brzuch obejmując, jakby faktycznie ją jakiś skurcz złapał, hehe, taki prank. - W tych reklamówkach jest jedzenie, które będziemy jeść, gdy będziemy oglądać film. Ten z tym takim porywającym laski Włochem i zamykającym je w wielkiej willi, kojarzysz? - spytała przyjaciółkę, jednocześnie pewnie wędrując za nią do kuchni, żeby te przekąski przełożyć do jakichś półmisków, bo wiadomo, seansik na poziomie.

Paloma Blackwood

[Paloma Blackwood]

- Oczywiście, że nie... muszę korzystać póki wyglądasz jak małe sumo, w końcu jestem od Ciebie szczuplejsza - Nie żeby była jakaś gruba ta biedna Paloma, ale jednak do szczypiorkow to nie należała I żeby mieć dobra figurę musiała nieźle pakować na siłowni czy jakiś sportowych zajęciach, a niektórzy mieli po prostu do tego talent i naturalne predyspozycje.- Jasne, jasne... niby nie były, a jednak się zmęczyłas widzę to w Twoich oczach, pamiętaj że reklamówki to nie jedyny ciężar jaki nosisz- rzuciła unosząc brew, bo po prostu ona się martwiła okej!? Nie chciała żeby tu jej zeszła pod drzwiami. Co z niej byłaby za przyjaciółka gdyby na to pozwoliła.
- Spoko mogą odchodzić ale sama wtedy to będziesz sprzątać - tak ja ostrzegla bo jednak bardzo fuj., a nawet trochę bardzo. Zresztą dla niej sam poród był kwestia bardzo fuj fuj. Uważała, że to jest obrzydliwe i zdecydowanie była za adopcja albo cesarskim cięciem. Zresztą jakoś nie mogła sobie wyobrazić siebie w roli matki, to byłoby mega dziwne. Miała zdecydowanie za wiele problemów na głowie jako wolna kobieta, a co dopiero jakby miała zostać matką i może jeszcze żoną. Przejebane na maksa. - Eee... czy to jakiś film o gwałcicielu? - zapytała lekko przerażona, bo nie była tak całkiem przekonana do tego. Trzeba jednak przyznać, że nieco ja zaintrygowała. - Czy ciąża sprawia, że kobiety mają zamiłowanie do jakiś dziwnych rodzajów filmów? - może hormony im siadaly na głowę i co nieco się tam zmieniało na gorsze. W końcu udało im się ogarnąć też to jedzenie i mogły sobie włączyć film. - Dobra to gdzie mam tego szukać? - zapytała włączając telewizor, bo pewnie miała jakiś smart tv, czy tego typu sprzęt.

[tallulah whitfield]

- Jeśli już o sumo mowa, to ja nie wiem, jak oni żyją z takimi nadprogramowymi kilogramami, ja się ledwo po schodach wspinam, bo nie widzę własnych stóp, Pal - to było takie typowe narzekanie z serii dlaczego bycie w ciąży z ssie? I prawdę powiedziawszy, to te dziewięć ostatnich miesięcy było dla Luli lepszą antykoncepcją niż pigułki. Tyle co musiała się namęczyć, tyle co ją nudności bliżej zapoznały z toaletą... Nie chciała mieć nigdy więcej styczności z żadnym facetem, ba, była gotowa sobie nawet jakiś pas cnoty zakupić, by w tym mocnym postanowieniu wytrwać! - Jak ty już rzeczy widzisz w moich oczach, to może też jesteś w ciąży? Bo to podobno ciężarne mają wyczulone zmysły - podzieliła się z nią ciekawostką, którą wyczytała w jakimś super mądrym poradniku dla kobiet na kozetce u ginekologa. I coś rzeczywiście w tym było, bo słuch jej się wyostrzył do tego stopnia, że w swojej przyczepie słyszała doskonale, jak sąsiedzi kłócą się o to, kto nie spuścił deski klozetowej. Choć może to nie było dzięki instynktowi przyszłej mamy, a po prostu to była zasługa cienkich ścian, no nie wiadomo, okej. - No dobra, dobra, ale to chyba wtedy będziesz musiała odebrać poród, bo nie wiem, czy dam radę tańczyć z mopem i jednocześnie powstrzymywać skurcze - zauważyła rezolutnie, rozkładając się wygodnie na kanapie i kładąc sobie na brzuchu miskę z chipsami, no, miał on jednak jakieś zalety! Mało kulturalnie wcisnęła sobie garść do ust, bo jednak przez to tachanie siatek nieco zgłodniała już, ale omal nie wypluła zawartości, gdy Paloma wspomniała o gwałcicielu. - No co Ty opowiadasz, przecież Włosi nie gwałcą, DUH - no proste, jak przystawia się do Ciebie jakiś Italiano, to majtki Ci mają z automatu zlecieć, bo przecież on ma pełne prawo z racji swojego pochodzenia, by Cię podrywać i to każdej porze dnia i nocy. - Ale odpowiadając na Twoje pytanie, chyba tak, bo w ciągu minionych miesięcy obejrzałam więcej filmów gangsterskich niż za swoje całe życie - przyznała z lekkim zażenowaniem, odkładając miseczkę z jedzonkiem gdzieś na bok, by lepszą pozycję znaleźć, ponieważ znów coś ją zaczynało kuć w krzyżu od tego dźwigania dodatkowych kilogramów. - Na Netlixie jest, jak nie masz konta, to podam ci dane do mojego - poinstruowała, nie ruszając się z miejsca, bo wierzyła, że Paloma z tym zadaniem doskonale poradzi sobie sama. - Film nazywa się 365 dni - dodała, nogi przed siebie wyciągając i kładąc je na jakiś puchaty podnóżek stojący w pobliżu.

Paloma Blackwood

[Paloma Blackwood]

- Pomyśl sobie, że za niedługo będziesz mieć małe bobo, które sprawi, że nagle stracisz wszystkie kilogramy... i może też chęci do życia- powidziała uśmiechając się do niej. Chodziło jej oczywiście o to, że będzie zmęczona i pewnie głodna i niewyspana! - W razie co mogę być dobrą ciocią i przyjdę Ci pomóc- była dobra koleżanka nie? W fazie co wpadnie do niej i trochę maleństwo przybawi... chociaż jak będzie mieć brudną pieluchę to wtedy od razu odda dziecko we właściwe ręce żeby ten problem Tal sama rozwiązała!
- No chyba spożywczej- zaśmiała się, do ciąży przecież trzeba było dwojga, a Paloma nie miała niestety jakiegoś rozbudowanego życia uczuciowego żeby mieć możliwość spłodzenia potomka. W sumie to nie miała za bardzo czasu na to żeby nawet chodzić na randki, a co dopiero na zostanie matką. Miała na głowie całą winnice, swoją firmę i ojca robiącego problemy. Z dzieckiem by już na pewno nie dała siebie rady.
- Założę rękawice I dam radę, pewnie gdzieś na YT za odpowiednie tutoriale- niby to był taki żarcik, A jednak nie chciałaby odbierać niczyjego porodu, pewnie by się wtedy porzygała. Pal nie miała najbardziej odpornego żołądka.
- Maaam netflixa, nie jestem aż tak zacofana- wywrocila oczami, bo o co ją ta psiapsia tutaj podejrzewała. Paloma w wolnych chwilach jakieś seriale i filmy oglądała, nawet jeżeli tych seriali nie było za wiele. - Hmmm chyba powinnam się dac porwać takiemu papa Italiano, od razu życie wtedy ciekawsze- A skoro Włosi nie gwałcą to nie ma się co obawiać nie? - O mój Boże, zapowiada się na długo seans - tak sobie zażartowala, a później odpaliła to co trzeba było i usiadła na kanapie. - Czyli, że po tym filmie nas najdzie ochota na szybki numerek z jakimś pierwszym lepszym gościem? - zapytała - Ty już masz w sumie dość sprawnie działający środek na antykoncepcję- hehehe już bardziej w ciąży nie będzie co nie?!

tallulah whitfield

[tallulah whitfield]

- Czy Ty w ogóle jesteś w stanie wyobrazić sobie mnie jako matkę? Ja czasem zostawiam zakupy w sklepie... Boże, a co jak zapomnę zabrać to dziecko ze szpitala? - zmartwiła się całkiem poważnie, patrząc przy tym na Pal z zauważalną trwogą odmalowaną na twarzy. No potrzebowała, by ktoś jej powiedział, że wszystko będzie dobrze, okej? Nie mogła przecież samą siebie prosić o poradę, bo to zdecydowanie świadczyłoby o tym, iż coś z nią było nie tak. W końcu kto gada do własnego odbicia w lustrze? - Oooo, bardzo mnie to cieszy! Nie możesz się już z tego wycofać, słowo się rzekło - zadecydowała, aż z ulgą w dłonie klaszcząc i obdarzając jednocześnie przy tym przyjaciółkę szerokim uśmiechem. - Chociaż muszę przyznać, że nie wiedziałam, że lubisz dzieci - dodała z nutą zaskoczenia w głosie, marszcząc przy tym nieco brwi. Czy Paloma jej kiedyś wspominała, że potrafi się takimi małymi bąbelkami zajmować? Nie pamiętała, ale hej, była w zaawansowanej ciąży, więc miała pełne prawo, by mieć problemy z pamięcią, to podobno jeden z syndromów, a tak przynajmniej sobie wmawiała Whitfield, kiedy ostatnio w papciach wyszła z domu. - Czyli wciąż nie poznałaś wybranka swojego życia? - zapytała z dramatyzmem, kładąc sobie przy tym dłoń na sercu. Nie, w byciu singlem nie było niczego złego, to w szukaniu miłości na siłę leżał problem. - Teraz o tym fajnie się żartuje, ale te wszystkie filmy o porodzie to wcale nie brzmią zachęcająco, wiesz? Te kobiety strasznie krzyczą - poskarżyła się, ciężko pod nosem wzdychając, no bo kto po obejrzeniu takiego dokumentu z pełną świadomością, z czym to się wiąże, zdecydowałby się na dziecko? No nikt, chyba że jakiś masochista, okej! Cud narodzin, ciekawe dla kogo... - Tylko skąd TAKICH Włochów - tu pomachała dłonią w stronę telewizora, gdzie w chwale blasku i glorii pojawił się główny bohater. - Wziąć tu w Hope Valley, co? Myślisz, że można wrzucić do Internetu ogłoszenie? - zastanowiła się na głos, po czym gdy nie doszła do żadnego powalającego wniosku, wzruszyła obojętnie ramionami i władowała sobie ciasteczko do buzi. NO BARDZIEJ JUŻ CHYBA NIE PRZYTYJE. - Tak się może wydarzyć - potwierdziła, głową kiwając powoli i kładąc sobie ręce na zaokrąglonym pokaźnie brzuchu. - Ale mnie na to nie pisz, jakby ktoś się mną zainteresował w tym stanie, to bankowo jest on zwyrolem - stwierdziła z filozoficzną miną, wymownie spoglądając na te swoje wszystkie nadprogramowe kilogramy. - No, ale Ciebie mogę dopingować, kiedy ostatnio się z kimś umówiłaś, co? - spytała, przenosząc spojrzenie na przyjaciółkę, ale tylko na moment, bo wiadomo, ten cud filmografii sam się nie obejrzy, prawda?

Paloma Blackwood