[Kayla McCarthy]

003

Wciąż była zabiegana, dodatkowo chciała zająć się swoim ogrodem, ale najzwyczajniej w świecie nie miała na to czasu. Dzisiaj miała dzień wolny i pomyślała, że to będzie idealny dzień na prace w ogrodzie. Prawie wszystko miała przygotowane. Ziemię, sadzonki i plan. No bez tego to nie ma co. Od rana siedziała w ogrodzie i zastanawiała się co gdzie posadzić, ewentualnie przesadzić. Na dzisiejszy dzień była też umówiona z przyjaciółką i miała nadzieję, że będzie chciała jej pomóc. Ubrudzić rączki w ziemi i tak dalej. Oczywiście da jej ubranie robocze, o to się martwić nie musiała.
Wstawiła wodę na herbatę i włączyła ekspres, gdyby Cavington miała ochotę napić się kawy. Była przygotowana na wszystko. Miała nawet coś na słodko, bo Kayla nie umiała piec. Kucharką była dobrą, ale niestety wyroby cukiernicze jej totalnie nie wychodziły. No chyba, że lubisz jeść ciasta z zakalcem. Co osobiście nie polecam. Steve jak zawsze biegał po domu szukając odpowiedniego miejsca do spania. Oczywiście przyszedł do niej domagając się pieszczot. Zdecydowanie za bardzo go rozpieściła.
- Dzień dobry, wejdź proszę. - Otworzyła jej drzwi, jak tylko usłyszała dzwonek. Ucałowała jej policzek i uściskała ją delikatnie. Miała wyrzuty sumienia, bo ostatnio nie była dobrą przyjaciółką. Miała strasznie dużo pracy w kwiaciarni, pomagała Brantleyowi w przeprowadzce i zwyczajnie na nic nie starczało jej czasu. Ale dzisiaj miała cały dzień dla Noelle i miała zamiar go w pełni wykorzystać.
- Czego się napijesz. Kawy, herbaty? - Poprowadziła je do kuchni, gdzie na blacie stały już dwa puste kubki i zakupione wcześniej babeczki. - Mam jeszcze pytanie, czy nie zechciałabyś popracować ze mną w ogrodzie? Ewentualnie tam posiedzieć? Jest ładna pogoda, a ja mam do przesadzenia kilka kwiatów. Miałabyś ochotę, czy będziesz na mnie zła? - Zerknęła na nią robiąc uroczą minę.

Noelle Covington

[Noelle Covington]

#15

Kayla McCarthy

Po ostatnim zdarzeniu w życiu blondynki trochę zaczęła ona unikać napojów wyskokowych, podnoszących ciśnienie czy jakkolwiek szkodzących zdrowiu. Kawa lub alkohol zostały zastąpione wodą i zieloną herbatą, która detoksykuje organizm, zastanawiała się nad zmianą diety, ale jeszcze chyba do tego do końca nie dojrzała. Kayla zaproponowała jej spotkanie w ogrodzie, a to brzmiało całkiem zdrowo, więc Covington zdecydowała się na to spotkanie. Nie ubierała się zatem jakoś elegancko, a jedynie na luzie, tak żeby było jej wygodnie, zamknęła swojego szczekacza w mieszkaniu, zostawiając mu kość, z którą powinien w tydzień się męczyć i wybrała się do mieszkającej nieopodal sąsiadki. Po drodze kupiła jakąś mieszankę z pestkami dyni i słonecznika, znów dbając o zdrowie swoje i McCarthy. Chyba nadal pozostał jej tylko ten przedziwny smutek i niechęć do wstawania z łóżka. Zadzwoniła, a gdy szatynka otworzyła drzwi to ucałowała ją w policzek, posyłając jej najpiękniejszy uśmiech na jaki potrafiła się zdać.
- Nie pijam już kawy, może być herbata ziołowa? - zapytała, nie wiedząc obecnie, czy Kayla takową ma. Mogła kupić jej w prezencie zestaw zielonych herbat, szkoda że nie pomyślała.
- W ogóle mam małą przekąskę na czas przebywania na świeżym powietrzu. - wręczyła zatem ten woreczek z mieszanką pestek, licząc na to że Kay nie będzie zadawała pytań, przyjmie za to prezent z radością. Chyba nie była jeszcze gotowa by rozmawiać o swoim problemie i o tym, co się stało.
- Mogę ci pomóc, jednak nigdy nie pracowałam w ogrodzie, więc dobrze będzie jeśli mi powiesz co i jak. I pokażesz które to kwiatki, a które to chwasty, bo raz jak pomagałam niani gdy byłam mała to pozostawiałam chwasty, bo miały takie ładne, miniaturowe, niebieskie kwiatki. - zaśmiała się do swoich wspomnień. Ona w sumie ani nie opiekowała się nigdy zwierzątkiem, ani kwiatkiem. O dziwo nawet jej kaktus na oknie umarł, a przecież one podobno nie potrzebują wody, więc dziwne. Teraz w wieku 28 lat uczy się odpowiedzialności za zwierzę to może i nauczy się dbania o kwiatki i założy swój własny mały ogródek na parapecie? Kota nie ma, to jej nie zwali, a pies nie sięgnie tak wysoko. Poza tym tej minie nie potrafiłaby odmówić, McCarthy od razu ją przekonała tym, jak patrzyła na blondynkę.

[Kayla McCarthy]

Przez chwilę przyglądała jej się z dziwnym wyrazem twarzy. Rozumiała niechęć do kawy, bo niektórzy przejmowali się tym, jakie skutki ubocznie niesie ze sobą picie zbyt dużej ilości kawy. Kayla się tym nie przejmowała. Mogła ją pić codziennie. Czasami piła ją na pusty żołądek, bo nie raz zdarzyło jej się zaspać i tylko na to miała czas. Nie wierzyła w to, że kawa wypłukuje magnez i odwadnia organizm. Ona czuła się dobrze, wyniki badań miała nawet ok, więc nie zmieniała swoich przyzwyczajeń.
- Herbata ziołowa? - Odwróciła się otwierając jedną z szafek. Nie miała zbyt wiele hebrat ziołowych, ale zawsze miała opakowanie mięty, melisę i rumianek. Może nie było tego za wiele, ale zawsze coś. - Mam coś, ale nie wiem, czy to pijesz. - Zaczęła wyciągać z szafki pudełka i kłaść je na wyspę kuchenną. - Mam Melisę, miętę i rumianek. Może być?- Spojrzała na nią z nadzieją, że przyjaciółka będzie chciała coś z tego wypić. Gdyby wiedziała, że Noelle przeszła na herbacianą dietę, to przygotowałby się dużo lepiej. Ale przygotuje się na przyszłość. Herbata jednak nie zdziwiła jej tak bardzo, jak pestki, które trzymała w dłoni. Nie mogła wytrzymać, musiała się spytać o co chodzi.
- Noelle…- Zaczęła powoli. Wstawił wodę na herbatę, oparła się o blat i założyła ręce na piersi. - Co się dzieje? Nigdy wcześniej nie piłaś herbat i nagle przychodzisz z…. pestkami. Mam się zacząć martwić? - Zmarszczyła brwi bo naprawdę nie wiedziała co ma zacząć o tym wszystkim myśleć. Do głowy zaczęły przychodzić jej różne dziwne myśli. Czy coś jej stało? A może była poważnie chora? Zaczynała się martwić.
- To nie będzie nic trudnego. Wszystko ci pokaże. Chciałam tylko posadzić kilka kwiatów, które niedawno co zamówiłam do kwiaciarni i pomyślałam, że pięknie będą wyglądać w moim ogrodzie.- Od zawsze uwielbiała kwiaty. Cieszyła się, że nie pracuje już jako księgowa, bo to w ogóle nie dawało jej szczęścia.

Noelle Covington

[Noelle Covington]

Kayla McCarthy

Racja, to mogło być dziwne, w końcu Noelle zawsze była kawoszem, niewiele przejmującym się skutkami zdrowotnymi picia kawy. Jednak kawa, środki nasenne brane w ilości wręcz uzależniającej oraz alkohol wypity w barze miały swoje skutki, teraz należał się jej zatem pełen detoks. Jak dobrze, że wtedy się nią zainteresował ten brodaty brunet, inaczej tkwiłaby w tym problemie dalej i niszczyła swoje zdrowie, wraz z pojawiającą się depresją.
- Może być również zielona. - odparła blondynka, w sumie dopiero teraz zdając sobie sprawę z tego, że nie wszyscy muszą pijać ziółka tak jak ona. Nie wszyscy przecież mają takiego doła jak ona. Melisa uspokajająca, piła ją teraz przed snem, bo tylko to pomagało jej zasnąć, inaczej nadal cierpiała na bezsenność. Mięta to podobno na problemy trawienne, które hm, też się pojawiły po połączeniu tabletek nasennych z kawą i alkoholem w dodatku z pustym żołądkiem. Rumianek był chyba najbardziej z nich neutralny.
- Poproszę zatem rumianek. Nawodni mnie przynajmniej. - słyszała że jest on moczopędny, ale ma właściwości prozdrowotne, a tego teraz jej było trzeba. Zmieszała się zatem słysząc pytanie ze strony brunetki. Nie chciała jej martwić, ale była jej przyjaciółką, zawsze mówiły sobie wszystko...
- Nie mówiłam ci, ale cierpię na bezsenność. I mam pewne problemy w pracy, więc ostatnio wybrałam się do baru i chyba przesadziłam z alkoholem. Wiesz że zwykle mam mocną głowę, ale zapomniałam że tabletek nie miesza się z alkoholem i całym dniem na samej kawie, bez kanapki, bo nie byłam w stanie niczego przełknąć. - wyjaśniła pokrótce, specjalnie unikając szczegółów, a potem uśmiechnęła się do brunetki chcąc dać tym samym znać, że wszystko jest w porządku, gdy wcale tak nie było.
- Oczywiście wszystko ze mną w porządku, więc nie musisz się martwić, teraz trochę bardziej o siebie dbam. - stwierdziła tak, jakby chcąc przekonać przyjaciółkę, że naprawdę już wszystko jest z nią okej. Pytanie tylko czy ona chciała przekonać Kaylę czy samą siebie?
- W takim razie z chęcią ci pomogę. A już wiesz w którym miejscu jakie, czy będziemy planować gdzie będą najlepiej się prezentowały? - może ogrodnikiem była fatalnym, ale na pewno miała dobry gust i potrafiła ocenić, co gdzie powinno się znajdować by świetnie się prezentować. W końcu była kobietą, a one mają to poczucie dobrego smaku i estetyki we krwi.

[Kayla McCarthy]

Sięgnęła po pudełko rumianku i podeszła do kuchenki, na której stał czajnik. Nalała do niego odrobinę wody. Dla przyjaciółki zrobi rumianek, ale dla siebie przygotuje kawę. Włączyła ekspres. Po kuchni rozniósł się dźwięk mielenia ziaren kawy. Uwielbiała ten dźwięk, ale jeszcze bardziej zapach świeżo parzonej kawy.
Zmarszczyła brwi przysłuchując się tym, co mówiła Noelle. Zaczynała się martwić, ale było jej przykro, że mówi jej o tym dopiero teraz. Jakby jej nie ufała. Odwróciła wzrok zalewając rumianek gorąca woda. Swoje przemyślenia zostawiła dla siebie, nie chciała kłócić się z przyjaciółka, zwłaszcza, ze ta ewidentne miała problemy, którymi muszą się teraz zająć.
- Byłaś u lekarza ? Może warto odwiedzić specjalistę i dowiedzieć się jaka jest przyczyna Twojej bezsenności. - Postawiła przed nią kubek z rumiankiem, a dla siebie sięgnęła po filiżankę małej espresso. Nigdy nie słodzika kawy, nie dolewała też mleka. Zawsze też raz na miesiąc zmieniała kawę, nie chciała przyzwyczajać się do jednego smaku. Lubiła kupować ziarna z różnych zakątków świata. Jak na razie jej ulubiona kawa była arabica z Kolumbii i Indonezji.
- Mimo wszystko i tak się martwię. Nie będę ci mówić, że picie alkoholu na pusty żołądek to zła decyzja. Sama powinnaś o tym wiedzieć.- Odezwała się spokojnym głosem. Objęła palcami filiżankę z kawa. - Martwi mnie tylko, dlaczego wcześniej nic mi nie powiedziałaś. - posłała jej zmartwione i lekko smutne spojrzenie. McCarthy jest zapracowana kobieta, ale dla przyjaciół zawsze znajdzie czas. Nawet 5 minut, zwykła rozmowa czy wymiana sms. Cokolwiek, co mogłoby pomóc przyjaciółce.
- Tak, chyba wiem co gdzie chcę posądzać, ale jeśli miałbyś jakiś lepszy pomysł to oczywiście chętnie posłucham. -. Uśmiechnęła się do przyjaciółki, a następnie upiła nieco gorącej kawy. Tak, Noelle miała świetny gust i wiedziała, że jeśli jakiś kwiat według niej będzie piękniej wyglądał gdzie indziej, to jej to powie, a Kayla posłucha jej i tak zrobi.

Noelle Covington

[Noelle Covington]

Kayla McCarthy

To było bardzo nie miłe z jej strony, wręcz egoistyczne że nie podzieliła się swoimi problemami z przyjaciółką. Ale żeby dzielić się problemami trzeba najpierw zdać sobie sprawę z tego, że się takowe w ogóle ma, inaczej to wszystko nie ma najmniejszego sensu. Noelle potrzebowała dobić dna, by zauważyć w ogóle problem.
- Tak, byłam raz, przepisał mi jakieś środki nasenne, mówił że pomogą, ale nie pomogły. Jednak zdawałam sobie sprawę z tego, że raczej nie dostanę drugiej recepty, więc kupowałam środki o podobnym działaniu, jednak bez wiedzy lekarza, a one pomagały jedynie na chwilę. Poza tym proponował mi jogę i wizytę u terapeuty. Ze mną jest wszystko w porządku, mam stresujące życie, ale z moją głową jest okej, nie potrzebuję leżeć na niczyjej kozetce i opowiadać o swoich emocjach. - wielu amerykanów ceniło sobie psychologów i terapeutów, a Noelle się ich poniekąd obawiała. W sensie nie lubiła otwierać się przed obcymi ludźmi, wyznawać im to czego się boi, co ją przerasta, od tego są przyjaciele, prawda? Zaś tych nie chciała obarczać swoimi problemami, zwalając je na stres w pracy. Popatrzyła na kubek z herbatką ziołową, podziękowała za niego i poczekała, aż trochę przestygnie. Nie chciała jeszcze poparzyć sobie języka.
- Wiem że tak się nie robi, ale jak poszłam do tego baru to nie do końca byłam sobą. - szukała dla siebie jakiegoś wytłumaczenia, przecież zdawała sobie sprawę z tego jak głupio się zachowała, pijąc alkohol jeszcze pod wpływem działania leków nasennych i to jeszcze na czczo, czy raczej na głodzie. Spuściła wzrok przed karcącym spojrzeniem przyjaciółki.
- Bo sama nie widziałam problemu. Najpierw sądziłam, że to przejdzie, że to chwilowe. Potem poszłam do lekarza i pomogło, ale do momentu aż skończyły mi się tabletki. A potem nawet nie zdałam sobie sprawy z tego, że zamiast sobie pomóc to brnę w to bardziej. Jak zobaczyłam, że mam problem to było już za późno i dlatego teraz dopiero o tym z tobą rozmawiam. - musiała być z nią całkowicie szczera co do swojej sytuacji. To nie tak, że ona nie ufała szatynce, ona po prostu nie zdawała sobie sprawy z tego, że naprawdę potrzebuje pomocy specjalisty, wierząc że ze wszystkim poradzi sobie sama. Teraz było jej przykro że tak zawiodła przyjaciółkę, że zachowała się tak głupio i bezmyślnie wręcz!
- W takim razie pokaż mi co masz za rośliny. Tylko nie kaktusy, mam nadzieję. - nawet nie wiedziała, czy kaktusy można sadzić w ogrodzie, a nie chciałaby się czymkolwiek pokłuć, więc wolała jakieś bezpieczne kwiatki. Wstała z miejsca, rozprostowując nieco nogi. Im szybciej zaczną z tą pracą w ogródku, tym szybciej będzie widać efekty.

[Kayla McCarthy]

Tutaj już nie chodziło o to, żeby kładła się na leżance i opowiadała o swoim życiu. Bo rzeczywiście zgodziła się z przyjaciółką, że była zdrowa i nie potrzebowała terapii. Ale to, że cierpiała na bezsenność ją martwiło. Brantley również cierpiał z tego powodu. Tego nie można zlekceważyć. Do tego stres. Doskonale wiedziała, jak stres może odbić się na naszym zdrowiu.
- Myślę, że się mylisz kochana.- - Odłożyła filiżankę na spodeczek i spojrzała na Noelle zmartwionym wzrokiem. - Jeśli przepisane leki ci nie działają, to powinnaś wrócić do lekarza i poprosić o nowe. To niebezpieczne kupować leki bez recepty. Mogłaś tylko pogorszyć swój stan zdrowia. - To też trochę wina magistra w aptece bo jego obowiązkiem jest mówić o konsekwencjach zażywania takich leków. - Joga może pomóc Ci na stres. Jeśli chcesz możesz jutro wybrać się ze mną na zajęcia. Ja chodzę na 7 zaraz przed pracą. Pomyśl o tym.
Podeszła do niej i potarła dłonią jej ramię. Martwiła się o nią, bo wiedziała, że jej problemy tak szybko nie zniknął.
- Następnym razem zadzwoń do mnie wiesz, że ja zawsze Ci pomogę. - Przyciągnęła ją do siebie i zamknęła w delikatnym uścisku. Chciała w ten sposób okazać jej wsparcie. Nie była sama, miała ją.
- Mam pomysł. Zapomnijmy o tej sytuacji. Nie będę na Ciebie krzyczeć czy się złościć. Już sama wiesz, że zrobiłaś źle nic nie mówiąc i wiem, że następnym razem do mnie przyjdziesz. - Ostatni raz potarła jej ramiona i odsunęła się.
Uśmiechnęła się słysząc zapał w głosie przyjaciółki. Cieszyła się, że ma takie podejście do sprawy. Nie chciała jej do niczego zmuszać. Ona kochała prace w ogrodzie i gdyby mogła, pracowałaby w nim cały dzień. A potem usiadłaby w bujanym fotelu, który miała w ogrodzie i podziwiała swoją ciężką pracę.
- To zapraszam. - Odwróciła się na pięcie i wyszła przez drzwi prowadzące na taras. - Mam hiacynty, bo to idealna pora aby je posadzić. Zamówiłam też szafirek i mam krokusy. - Pokazała koleżance wszystkie sadzonki przygotowane już do posadzenia. Obok leżała ziemia i przyrządy, które pomogą im w pracy.
- Może najpierw się przebierzemy? Mam przygotowane dla Ciebie ubrania, nie chciałam, żebyś ubrudziła te co masz na sobie.- Obie po skończonej pracy będą całe w ziemi i mimo ciuchów i tak będą musiały wziąć szybki prysznic.

Noelle Covington

[Noelle Covington]

Kayla McCarthy

Kayla już znała przypadek kogoś chorującego na bezsenność, więc na pewno mogłaby pomóc blondynce, przynajmniej dając jej wsparcie. A Noelle uparcie twierdziła, że nie ma żadnego problemu, że nie potrzebuje pomocy, że ze wszystkim sobie poradzi sama. Do czasu tak uważała, teraz uświadomiła sobie, że ma problem i zaczęła o nim rozmawiać. To duży krok do przodu. Westchnęła słysząc słowa brunetki, która miała rację. Naprawdę popełniła błąd nie powróciwszy do lekarza, tylko lecząc się "na własną rękę", co sprawiło więcej problemów niż pożytku blondynce, a z choroby i tak wyszła. Wolała jednak tego nie komentować, skupiwszy się na temacie jogi.
- Skoro ty na nią chodzisz to mogę spróbować, ale ciężko mi się skupić na tym, wyciszyć, w dodatku taka wczesna pora? - część kobiety była skłonna by brać udział w takiej jodze, a druga jej część szukała wymówki, by tego nie robić. Ona nie była aż tak cierpliwa, jakby się wydawało, więc te wszystkie ćwiczenia uspokajające ją poniekąd drażniły, bo nie potrafiła się wyciszyć do tego stopnia, by się skupić na ich wykonywaniu. Poza tym ta wczesna pora mimo jej bezsenności wydawała się zbyt wczesna na jakiekolwiek ćwiczenia. No chyba że ćwiczenie powiek i podnoszenia łyżki z musli od miski do otwartych ust sekretarki.
- I mogę dzwonić nawet w środku nocy, nie dając ci spać? - zapytała całkiem serio, bo skoro sama nie mogła zasnąć to mogłaby dzwonić o każdej porze i to dosłownie, nie dając McCarthy spokojnie nacieszyć się snem. Czy brunetka była na to gotowa? Pozwoliła się jej przytulić, ba, potrzebowała tego i przytknęła głowę do jej czoła, albo położyła na ramieniu Kayli, posyłając jej przy tym delikatny uśmiech. Następnie trzeba było skupić się już na kwiatkach, zatem przeszła wraz z gospodynią na taras. Ładne te kwiaty wybrała McCarhty, to musiała jej blondynka przyznać.
- Piękne są, będą się ładnie razem komponować. A czy one są trudne w utrzymaniu? W sensie jakbym takiego trzymała w doniczce na oknie to czy muszę dużo pracy przy nim zrobić, czy nie umrze tak łatwo? - z umiejętnościami Covington to pewnie nawet kaktus by umarł, a poza tym to ona nie widziała nic pięknego w tych kolczastych roślinach. Sztuczne kwiatki były dla niej najlepszym rozwiązaniem, przynajmniej nigdy nie traciły "życia", gdy o nich zapominała. Blondynka spojrzała po sobie, nie była ubrana jakoś elegancko, ale jeśli Kayla proponuje to nie warto odmawiać, prawda?
- Jasne, pokaż co tam przygotowałaś dla najnowszego pomocnika ogrodnika. - podeszła dość entuzjastycznie do tego zajęcia, ciekawa jak sobie poradzi i licząc na to, że nie zniszczy zbyt wiele kwiatków kobiecie. Wiedziała jedno, wkłada się je korzeniami do ziemi, a to już progres dla tak początkującego ogrodnika, jak Covington.

[Kayla McCarthy]

McCarthy od zawsze wstawała rano. Miała to po mamie, która od zawsze wstawała razem z kurami. Jej mama uważała, że szkoda dnia na spanie do 10. Nigdy nie pozwoliła dzieciom spać dłużej niż do 8:30. Im była starsza, tym coraz częściej wstawała razem z mamą i pomagała jej przygotowywać dla wszystkich śniadanie.
- Ja chodzę rano, bo tak mi pasuje. Ty możesz pójść na późniejsze zajęcia. Jeśli chcesz wybiorę się z Tobą, ale aktualnie zbliżają się święta, więc mam mało czasu, ale może w weekend? A próbowałaś już jogi sama czy z instruktorem?
To oczywiście było jej zdanie, ale uważała, że najlepiej jest zacząć od zajęć z instruktorem, który pomoże w poprawnym ustawieniu, pokaże, jak dokładnie wykonać daną pozycję i udzieli kilku rad. Ucieszyła się, gdy przyjaciółka odwzajemniła jej uścisk.
- Tak, możesz dzwonić nawet w środku nocy. - Posłała w jej kierunku łagodny uśmiech. Ona mówiła całkiem serio. Przyjaźń z Noelle była dla niej bardzo ważna, dlatego zabolało ją to, że nie przyszła do niej od razu, tylko leczyła się na własną rękę, co mogło dla zakończyć się bardzo źle. Ale całe szczęście przyjaciółka zrozumiała swój błąd i wiedziała, że teraz sytuacja się nie powtórzy.
- Nie, ale trzeba pamiętać o tym, żeby je przesadzić do większej doniczki, kiedy już podrosną no i musisz pamiętać o regularnym podlewaniu. One potrzebują dużo wody, więc tak co drugi dzień będziesz musiała je podlewać. - Wierzyła, że przyjaciółka da sobie radę. Najważniejsze to pamiętać o podlewaniu a z całą resztą bardzo chętnie jej pomoże.
- To chodź, w kuchni położyłam ciuchy i pokaże ci łazienkę, w której będziesz mogła się przebrać. - O takie nastawienie jej chodziło i nie sądziła, żeby przyjaciółka mogła coś zniszczyć lub źle sadzić sadzonki. Wierzyła w nią i we wszystkim jej pomoże.
- Mam dla ciebie ogrodniczki i koszulkę. Buty też chcesz? Na pewno coś znajdę. - Mówiąc to przekazała w jej ręce ubrania i pokazała łazienkę, w której mogła się przebrać. Dała jej tyle czasu ile potrzebowała. Sama wróciła do kuchni, żeby dopić kawę. Ona była już gotowa, wystarczyło tylko założyć rękawiczki.
- Gotowa? - Spytała przyjaciółki, która pojawiła się w kuchni.

Noelle Covington

[Noelle Covington]

Kayla McCarthy

Pod tym względem Noelle bywała leniuszkiem, lubiła sobie po prostu poleżeć w łóżku, no chyba że Fifi już skomlała że jej mały psi pęcherzyk nie wytrzyma dłużej, wtedy to wybierała się z sunią na spacer. A skoro teraz cierpiała na tą bezsenność, to zdarzało się, że sen pojawiał się właśnie rankiem, Noelle nie chciała zatem wystawić Kayli, bo akurat jej się zaśnie na pół godziny. Lepsze to, niż nic.
- Chyba lepiej gdybyś wybrała się ze mną, bo inaczej zabraknie mi motywacji, by iść samej. - to była akurat prawda w przypadku Covington, która obecnie naprawdę potrzebowała sporo motywacji do działania.
- I równie dobrze możemy pójść po świętach na takie zajęcia, nie spieszy mi się. - to przynajmniej świadczyło o tym braku motywacji i zapału blondynki do ćwiczeń. Pod tym względem może być ciężko, z sadzeniem kwiatków na pewno pójdzie łatwiej.
- Kupiłam płytę z ćwiczeniami jogi, puściłam dzień pierwszy i poddałam się w trakcie tej sesji ćwiczeniowej, serio. - czyli tak, ćwiczyła sama i kompletnie jej to nie szło, poza tym jej pies myślał że to jakaś nowa forma zabawy i jej najzwyczajniej w świecie przeszkadzał, a więc blondynka ciągle się rozpraszała i przez to nie skupiała się na ćwiczeniach. Może lepiej by było jednak ćwiczyć z instruktorem na jakiejś sali? Przynajmniej nie powinno być rozpraszaczy w postaci biegającego, skaczącego na ciebie małego szczekacza.
- Okej, zapamiętam. - zaskoczyła ją jednak tym Kay, że Noe może do niej dzwonić nawet w środku nocy, pewnie będzie się starała jednak tego nie robić, nie chcąc mieć McCarthy na swoim sumieniu. Jednak liczyła na to, że już więcej nie popełni tak głupich błędów, nauczyła się na jednym, w dodatku dosadnym.
- Musiałabym sobie zaznaczyć w kalendarzu. Oprócz podlewania one jeszcze potrzebują jakichś środków dodatkowych? - kwiatki te były naprawdę ładne i fajnie by było udekorować sobie nimi parapety, ale Covington wciąż miała pewne obawy wobec tego, czy jest w stanie utrzymać je przy życiu, odpowiednio o nie dbając. Pod tym względem pies był lepszy bo umiał o sobie przypomnieć, kwiatki raczej na nią nie zaszczekają i nie wydadzą z siebie żadnego głosu. Wzięła rzeczy na przebranie i wróciła niebawem do kuchni gotowa już do prac ogrodowych.
- Mam adidasy, więc nie trzeba. - jednak Noelle trochę była niższa od Kay, więc pewnie te ubrania mogły być nieco na nią za duże, ale dawała radę. Zakładam że przeszły już do ogrodu, w rękawiczkach, gotowe do pracy. Blondynka wzięła pierwszą z doniczek.
- Okej, mam już kwiatka, dałabym go w centrum, bo jest wyjątkowy na tle innych, niech się wyróżnia. To co mam robić? - zapytała, a do tego to widać było że akurat jest zmotywowana na maksa.

[Kayla McCarthy]

Pójście tam po świętach był naprawdę dobrym pomysłem, bo teraz miała sporo na głowie. Dodatkowo pomagała Brantleyowi urządzić nowy dom i w tajemnicy przygotowywała dla niego kwiaty w doniczkach, które mógłby sobie postawić w salonie lub jadalni. Sam wybierze. Miała nadzieję, że ucieszy się z tej niespodzianki. Nie tylko dlatego nie miała czasu. W okresie świątecznym miała dużo większy ruch i zamówień, a zaraz po świętach będą walentynki i w tym czasie również będzie miała ręce pełne roboty. Styczeń na zajęcia jogi, był dobrym pomysłem.
- Myślę, że w styczniu będzie najlepiej. Pójdziemy tam gdzie ja chodzę. Instruktorka jest bardzo miła, spodoba ci się tam. - Uśmiechnęła się szczerze wierząc, że tak będzie. Joga naprawdę jej pomagała. Uspokajała i wyciszała jej organizm. Praca z klientem nie była łatwa, wręcz przeciwnie była stresująca. Potrzebowała chwili wytchnienia, skupić się tylko na sobie bo inaczej zwariowałaby już dużo wcześniej.
- Dlatego te zajęcia bardzo ci się przydadzą. - Całe szczęście, że Noelle jej o tym powiedziała i dzięki temu mogła zabrać ją na prawdziwe zajęcia z jogi i może dzięki temu pozbędzie się chociaż jednego ze swoich problemów.
- Możesz też zastosować odżywki. Każdy kwiat potrzebuje innej i jeśli chcesz możesz takie kupić u mnie. Kwiaty też, tylko daj znać co byś chciała. - Jeśli będzie chciała to da jej kilka kwiatków i szczerze nie wierzyła w to, że potrzebowała zapisywać to w kalendarzu. Przecież czasami wystarczyło spojrzeć na roślinę i sami zaczęliśmy się zastanawiać nad tym, kiedy je ostatnio podawaliśmy. To przychodziło samo.
Widziała, że przyjaciółka była zmotywowana, to dobrze bo naprawdę miały sporo pracy, aż nawet zaczęła się zastanawiać, czy nie będzie miała jej za złe tego jak spędzają popołudnie.
- Ja zawsze zaczynam od ułożenia je jeszcze w doniczkach, żeby zobaczyć, jak to będzie wyglądało. - Wzięła krokusy i zaczęła je układać w rzędzie, a rząd wyżej ustawiła doniczki z hiacyntami. - Coś w tym stylu… co myślisz? Jeszcze myślałam nad tym, żeby posadzić je na zmianę. Krokus, hiacynt i tak dalej. - Kucnęła na trawie zastanawiając się jak to zrobić. - Jak już wiem, jak to ułożyć muszę wykopać dołki i wsadzimy do nich sadzonki, zasypiemy odrobiną ziemi i musimy porządnie je nawodnić. - Uniosła głowę patrząc na przyjaciółkę, mając nadzieję, że się nie wycofa.

Noelle Covington

[Noelle Covington]

Kayla McCarthy

Noelle miała bardziej stałą pracę, więc nie miała takich sytuacji gdy w jakimś okresie czasu będzie więcej pracowała, w innym mniej, zwykle było bardzo optymalnie i regularnie, więc była w stanie dostosować się do Kay pod tym względem. Jednak biznes kwiatowy rządził się swoimi prawami i na pewno na walentynki będzie dość spory ruch u McCarthy.
- A jest to spora grupa osób? W zbliżonym do nas wieku czy różnym? - już wiedziała że instruktorka jest miła, więc chciała się dowiedzieć czegoś więcej. Na pewno w grupie ćwiczy się raźniej, bo nie chce się odstawać od reszty, a instruktor jest w stanie pomóc skorygować źle wykonywane ćwiczenie. Jednak blondynka obawiała się tego, że jako początkująca i to w dodatku z małymi zasobami cierpliwości, będzie bardzo odstawać do grupy. Praca z klientem nigdy nie należała do łatwych, a sporo też zależy od klienta, a niektórzy ludzie potrafili być okropni. Noelle też się z takowymi zmagała na co dzień i przydałoby się jej takie uspokojenie czy odprężenie po trudnym dniu w pracy z bucowatym klientem, który jak nie mógł się wyżyć na swoim prawniku, to postanowił zrobić to na kancelaryjnej sekretarce. Czasem też zdarzało się pracownikom kancelarii fuknąć na Covington, przypominając jej jednocześnie gdzie jest jej miejsce w hierarchii firmowej. Tak, te zajęcia na pewno by jej pomogły.
- Tobie bardzo pomagają? - zapytała, bo chciała znać szczerą opinię blondynki na temat jogi, czy naprawdę była takim ukojeniem zszarganych nerwów jak mówią? Ale co jeśli ma się problemy ze znalezieniem swojego zen, czy ze skupieniem na konkretnym ćwiczeniu poprzez życie w ciągłym biegu?
- Na początek najlepiej coś, co nie wymaga dużej ilości pielęgnacji, ale nie kaktus tylko roślinę z jakimś bujnym kwiatem, w dodatku małą. Jeśli sobie z nią poradzę to zgłoszę się po bardziej ambitne kwiatki. - zaproponowała, zdając się poniekąd na zdanie McCarthy, która była tutaj przecież ekspertem od roślin i na pewno wiedziała, jakie kwiatki są doskonałe dla nowicjusza w tej dziedzinie. Wiadomo że tak jest iż jak spojrzysz na kwiat to się zastanawiasz kiedy go się podlewało, ale zabiegana Noelle nie zwracała zbyt wiele uwagi na szczegóły i pewnie by o takim kwiatku, który sam nie zawoła, to by o nim zapomniała. Na szczęście po coś są powiadomienia w telefonie. Gdy już jednak były w ogrodzie to blondynka przyjrzała się obu układom kwiatów i w jej mniemaniu styl naprzemienny był lepszy od nudnego wzorku składającego się z dwóch rzędów kwiatów.
- Ja bym posadziła je naprzemiennie, raz krokus, raz hiacynt, albo zrobić z nich koło, hiacynty dać jako koło wewnętrzne, a krokusy jako zewnętrzne, a może jednak na odwrót? - pokazała Kay co miała na myśli, więc ułożyła najpierw jedno kółko, potem drugie, by następnie dokonać zamiany kwiatów. Dalej nie była pewna czy wyższe kwiaty dać do środka czy na zewnątrz, spojrzała zatem pytająco na właścicielkę ogrodu.
- Nie brzmi to jakoś skomplikowanie, więc jakoś damy radę. W ogóle to ty pamiętasz, która roślinka z jaką może żyć z zgodzie obok siebie, a z jaką nie? - zawsze Noelle zastanawiało to, że Kay tyle wiedziała o kwiatach, ciekawe czy znała te wszystkie przykłady symbiozy bądź wręcz przeciwnie, konkurencji wśród roślin. A może był do tego specjalny poradnik, na którym głównie opierała się właścicielka kwiaciarni?