Hellier Kayleigh
imiona Kayleigh Claire
nazwisko Hellier
data urodzenia27/01/1988
miejsce urodzenia Hope Valley
orientacja seksualna homoseksualna
miejsce pracy LANDO AUTO REPAIR
stanowisko pracy mechanik wojskowy/samochodowy
narracja 3os, przeszły
wizerunek Larson, Brie
Kayleigh urodziła się jako drugie dziecko państwa Hellier. Rodzice Kay mają własną kancelarię prawniczą i zawsze chcieli by ich dzieci w przyszłości również mieli bardzo ambitne zawody. I tak naprawdę jedynie najstarszy syn chwilowo poszedł w ich ślady i został prawnikiem. Co się zaś tyczy same Kayleigh. Cóż... można powiedzieć, że od zawsze była ciekawskim dzieciakiem, który nie potrafił usiedzieć grzecznie na dupie przez pięć minut. Ją wszędzie ciągnęło i energii miała tyle co posiadanie dziesiątki dzieci. Króliczek Duracella jej zapewniał pewno roczny zapas baterii.
Dzięki temu, że rodzice nawet dobrze zarabiali to Kay mogła chodzić na wszelkie zajęcie pozalekcyjne, które pomagały jej rozładować tonę energii. Chodziła na zajęcia z gimnastyki. Rodzice wozili ją na jazdę konną, a w późniejszych latach trenowała wszelkie sztuki walki. To ostatnie akurat pomagało jej nie tylko z pozbyciem się energii ale również z koncentracją, już pomijając fakt nauki samoobrony.
Czasy szkole były dla młodej Hellier odrobinę problematyczne. Nie należała do żadnych popularnych grupek, a i lubiła wdawać się w pyskówki co kończyło się kozą. W szkole średniej miała pierwszą dziewczynę przez co również pojawiła się pierwsza poważna fala hejtu, ale na szczęście Kay należała do tego typu osób, które miały w nosie opinie nic nie znaczących dla niej osób. Jedyną opinią jaką się martwiła to ta należąca do rodziców i jej najlepszej przyjaciółki. Rodzice mocno ją wspierali, a przyjaciółka pomagała odpierać ataki niektórych chłopaków w szkole. Z czasem u Kay pojawiło się uczucie do psiapsi, które nie powinno się pojawiać... a raczej nie chciała by się pojawiło. Niestety nad własnymi uczuciami nie ma się kontroli, a Kay zamiast się przyznać i zobaczyć co się wydarzy to wolała zniknąć.
Tak naprawdę zawsze ciągnęło ją w stronę wojska (o tym wszyscy doskonale wiedzieli) i to wydawało się jej najlepszym rozwiązaniem. Dzięki pomocy rodziców zawinęła manatki, przeszła intensywne kilka tygodni treningu i wstąpiła w szeregi Marines. Początkowo nie potrafiła się odnaleźć w nowym świecie, ale nie narzekała. Gdy już na dobre się zakorzeniła w środowisku wojskowych, a jej kompani zaczęli traktować jak jedną z dobrych kumpel to Kay doskonale wiedziała, że podjęła jedną z najlepszych decyzji. Przeszła kolejne szkolenia i została mechanikiem.
Rodzice wyobrażali sobie, że Kay po prostu siedzi w bazie i naprawia auta... prawda jest taka, że jej zawód może i przede wszystkim właśnie tak wygląda, ale Kay musiała być również gotowa do pracy nawet w najcięższych warunkach, a swoje Kay widziała i doświadczyła. Blizna na lewym boku idealnie przypomina, że wojsko to nie zabawa na pistolety na wodę.
W domu była raz z tego co się orientuje. Częściej rodzice przyjeżdżali do mieszkania, które wynajmowała w niedalekiej odległości od bazy. Nie wracała do Hope by nie wpaść na byłą przyjaciółkę. Było jej wstyd za to, że nie odzywała się przez tak długi czas. Sama wiedziała co jej obiekt westchnień porabiał, bo rodzeństwo się dla niej orientowało. Niestety słówkiem nie pisnęli jeśli chodziło o Kay.
Młoda Hellier wróciła do miasta pół roku temu, bo najmłodsza z rodzeństwa, Grace, brała udział w wypadku samochodowym i skończyła na wózku inwalidzkim.
Kayleigh za cel wzięła sobie opiekę nad siostrą i tym samym chwilowo nie wyjeżdża na misje. Przynajmniej dopóki młoda nie pozbiera się psychicznie po wypadku. Na szczęście Kay będzie miała możliwość powrotu do służby. Ma całkiem wyrozumiałych przełożonych. Tymczasowo jednak znalazła pracę w warsztacie i poświęca praktycznie większość swojego wolnego czasu siostrze, z którą teraz mieszka.
Dzięki temu, że rodzice nawet dobrze zarabiali to Kay mogła chodzić na wszelkie zajęcie pozalekcyjne, które pomagały jej rozładować tonę energii. Chodziła na zajęcia z gimnastyki. Rodzice wozili ją na jazdę konną, a w późniejszych latach trenowała wszelkie sztuki walki. To ostatnie akurat pomagało jej nie tylko z pozbyciem się energii ale również z koncentracją, już pomijając fakt nauki samoobrony.
Czasy szkole były dla młodej Hellier odrobinę problematyczne. Nie należała do żadnych popularnych grupek, a i lubiła wdawać się w pyskówki co kończyło się kozą. W szkole średniej miała pierwszą dziewczynę przez co również pojawiła się pierwsza poważna fala hejtu, ale na szczęście Kay należała do tego typu osób, które miały w nosie opinie nic nie znaczących dla niej osób. Jedyną opinią jaką się martwiła to ta należąca do rodziców i jej najlepszej przyjaciółki. Rodzice mocno ją wspierali, a przyjaciółka pomagała odpierać ataki niektórych chłopaków w szkole. Z czasem u Kay pojawiło się uczucie do psiapsi, które nie powinno się pojawiać... a raczej nie chciała by się pojawiło. Niestety nad własnymi uczuciami nie ma się kontroli, a Kay zamiast się przyznać i zobaczyć co się wydarzy to wolała zniknąć.
Tak naprawdę zawsze ciągnęło ją w stronę wojska (o tym wszyscy doskonale wiedzieli) i to wydawało się jej najlepszym rozwiązaniem. Dzięki pomocy rodziców zawinęła manatki, przeszła intensywne kilka tygodni treningu i wstąpiła w szeregi Marines. Początkowo nie potrafiła się odnaleźć w nowym świecie, ale nie narzekała. Gdy już na dobre się zakorzeniła w środowisku wojskowych, a jej kompani zaczęli traktować jak jedną z dobrych kumpel to Kay doskonale wiedziała, że podjęła jedną z najlepszych decyzji. Przeszła kolejne szkolenia i została mechanikiem.
Rodzice wyobrażali sobie, że Kay po prostu siedzi w bazie i naprawia auta... prawda jest taka, że jej zawód może i przede wszystkim właśnie tak wygląda, ale Kay musiała być również gotowa do pracy nawet w najcięższych warunkach, a swoje Kay widziała i doświadczyła. Blizna na lewym boku idealnie przypomina, że wojsko to nie zabawa na pistolety na wodę.
W domu była raz z tego co się orientuje. Częściej rodzice przyjeżdżali do mieszkania, które wynajmowała w niedalekiej odległości od bazy. Nie wracała do Hope by nie wpaść na byłą przyjaciółkę. Było jej wstyd za to, że nie odzywała się przez tak długi czas. Sama wiedziała co jej obiekt westchnień porabiał, bo rodzeństwo się dla niej orientowało. Niestety słówkiem nie pisnęli jeśli chodziło o Kay.
Młoda Hellier wróciła do miasta pół roku temu, bo najmłodsza z rodzeństwa, Grace, brała udział w wypadku samochodowym i skończyła na wózku inwalidzkim.
Kayleigh za cel wzięła sobie opiekę nad siostrą i tym samym chwilowo nie wyjeżdża na misje. Przynajmniej dopóki młoda nie pozbiera się psychicznie po wypadku. Na szczęście Kay będzie miała możliwość powrotu do służby. Ma całkiem wyrozumiałych przełożonych. Tymczasowo jednak znalazła pracę w warsztacie i poświęca praktycznie większość swojego wolnego czasu siostrze, z którą teraz mieszka.
MIEJSCOWY Bayside Vale
