Thomas od samego rana był u swoich rodziców, ponieważ tata w końcu skończył robić altankę, którą trzeba było zamontować w ich okazał obiedzie. Mimo, że był po ciężkim dyżurze to z wielką chęcią pojechał z samego rana do swojego rodzinnego domu, oczywiście Lydia mu towarzyszyła. Kochał tego dzieciaka jak swoje własne, w zasadzie dziewczynka jest teraz jego własnym dzieckiem, ale nie chce by ona zapomniała o swoich rodzicach, chociaż jak na razie dzieciak nie bardzo wie co się dzieje. Nie pyta już za często o swoją mamę i tatę, bo była malutka, gdy wziął ją pod swoją opiekę. Nie zdziwił się, kiedy okazało się iż to on jest prawnym opiekunem dziewczynki.
Nie było mowy o tym by mała nie pojechała z nim do jego rodziców, jego matka by na to nie pozwoliła. Każdy z nich odczuł śmierć bliźniaka Thomasa, ale nie załamywali się, część niego i bratowej Warrena mają przed oczami i to było dla nich ogromnym szczęściem. Miał do pracy na popołudniu, także spokojnie mógł pomagać swoim rodzicom w ogrodzie. Pani Warren oczywiście przygotowała dla niego obiad i zarzekała sie, że spakuje my również coś pysznego do pracy, nie oponował. Blondyn bardzo lubił domowe posiłki, sam lubił i potrafił gotować, jednak nie zawsze mi się chciało.
Trochę z ojcem się namęczyli by wszystko wyglądało tak jak trzeba, a przede wszystkim by było stabilne. Jeszcze tego by brakowało, żeby komuś się to zawaliło na głowę lub poleciało na kogoś. Nikomu nie jest potrzebna taka tragedia, prawda? No właśnie, a na pewno nie im.
Gdy wziął prysznic, zjadł pyszny posiłek i pojechał do pracy. Lyd została dzisiaj u swoich dziadków.
W pracy kilka godzin zleciało mu na konsultacjach swoich pacjentów, którzy znajdowali się na oddziale. W pewnym momencie spotkał się z Ann na korytarzu i oboje wybrali się do szpitalnej kawiarni na dobrą kawę i coś słodkiego
- W końcu trochę przerwy. - uśmiechnął się do dziewczyny wzdychając.
Ann Hamilton
a
