a
Awatar użytkownika
Kucharz, miłośnik piękna, poszukiwacz nadziei.
22
174

Post

Doyle Yael
imiona Seongbin (prawdziwe imię), Yael Kyree (imię w dokumentach)
nazwisko Sin (prawdziwe nazwisko), Doyle (nazwisko w dokumentach)
data urodzenia09.03.1999r. (prawdziwa data) 04.01.1999r. (data z dokumentów)
miejsce urodzenia Daegu (prawdziwe), Tallahassee (w dokumentach)
orientacja seksualna panseksualna
miejsce pracy dorywczo restauracja, na stałe u rodziców Ichigo
stanowisko pracy kucharz
narracja NARRACJA (trzecia osoba / czas przeszły)
wizerunek Min Yoongi
„Przy życiu utrzymuje mnie nadzieja... zbudowana z piasku mych snów.”

To moje życie... słodko gorzkie... trochę szalone i niebezpieczne! Czasami mam wrażenie, że ktoś grał w karty, a jedną z walut był mój los. Przegrał. Moje życie czasami przypomina kiepski żart, a innym razem jazdę na zepsutej kolejce górskiej, rozpędza się coraz szybciej, a ja wiem, że te cholerne pasy mnie nie utrzymają! Chowam twarz w cieniu, niknę w tłumie, choć i tak wiem, że ci których nie chce poznawać i tak mnie zauważą. Od dziecka mam pecha! Niechciany podrzutek bez pochodzenia i tożsamości. To co mam w dokumentach to dane, które musiały zostać tam wpisane. Nie wiem kiedy się urodziłem, nie wiem nawet gdzie! Nie lubię opowiadać o sobie! Pomówmy zatem o kimś innym! To o wiele ciekawsze!
Kiedyś czytałem historię bólu i piękna, swego rodzaju piekło, które było inspirujące. Zresztą nie. Wszystko zależy od tego co dla kogoś jest piekłem, jak bardzo boi się człowiek czegoś, jak bardzo odporny jest na pewne bodźce. Zatem historia życia pewnej malarki była jedną z rzeczy która mnie zainspirowała, zastanawiając przy okazji. Frida Kahlo i jej małe piekło, jeden wypadek, który sprawił, że jej życie zmieniło się diametralnie. Jej ścieżka przez ból, zawiedzione nadzieje, ale i walkę, wielką walkę i upór. Podziwiałem tą kobietę. Potem zdałem sobie sprawę, że życie z bólem jako najwytrwalszym towarzyszem nie jest takie ciężkie jak mi się wydawało. Nie ma we mnie tyle piękna co w tej kobiecie. Historia mego życia nie jest tak fascynująca, ani nie ma w niej aż tylu opowieści, które warto przenieść na ekrany kin. Łączy nas ból. Nie ten sam, ale ten przyjaciel ma wiele odcieni. Ja poznałem parę ich rodzajów. Kocham piękno, uwielbiam sztukę, ale wiem. Zdaję sobie doskonale z tego sprawę, że we mnie nie ma za wiele tego co uwielbiam. To nawet nie jest smutne. Są na świecie rzeczy których się nie da zmienić, trzeba je zaakceptować, tolerować, omijać, a przynajmniej oficjalnie. Dla ludzi, którzy mnie nigdy nie zrozumieją, ani nie zaakceptują tak właśnie powinno być. Milczenie, cisza, lekki uśmiech, który teraz wygląda naturalnie. Tak być powinno i tak właśnie będzie.
Mając niespełna rok zostałem znaleziony na śmietniku. Brudny, strasznie brudny i wystraszony maluch, który pewnie by tam umarł gdyby nie pani, która usłyszała jego cichy płacz. To właśnie ja! Od kiedy pamiętam walczę o wszystko. O zdrowie, o uwagę, o każdy kolejny dzień. Mały, wychudzony i brzydki. Tak się zawsze czułem przy innych dzieciach z sierocińca. Jako ktoś gorszy. Przez lata uczyłem się radzić sobie sam z wszystkim. Szukałem w sobie każdego dnia odrobinę więcej sił, by nie poddać się. Chciałem walczyć o siebie, chciałem kochać i nie poddawać się. Wiem, że to wszystko nie udałoby mi się bez pomocy jednej z pań z domu dziecka. Była naszym przepięknym aniołem, który chciał nam ofiarować namiastkę domowego ciepła. To ona wpoiła w nas miłość do muzyki! Uważała, że cisza jest piękna, ale piękniejsza jest właśnie muzyka! Uczyła nas śpiewu i gry na pianinie. Muzyka była moją ucieczką, czymś co pokochałem całym moim sercem. Wypełniłem swe serce nią, wiedząc doskonale, że nigdy nie będzie mnie stać na edukację muzyczną czy karierę w tej branży. Z wiekiem nauczyłem się to akceptować i cieszyć tym co mi chce ofiarować los! Dał mi przecież cudowną opiekunkę, przyjaciół i talent do gotowania! W domu dziecka najbardziej lubiłem właśnie pomagać w kuchni! Panie nauczyły mnie podstaw, a potem sam szukałem przepisów, nawet starałem się je ulepszać pod siebie! Tworzyć coś nowego! Kocham tworzyć! Nie ważne czy mówimy o gotowaniu czy muzyce. Mógłbym płakać nad sobą, ból mi towarzyszy od dziecka przecież... ale to też swego rodzaju przyjaciel! Nauczyłem się z nim żyć, nauczyłem się być mimo to szczęśliwy. Staram się nie dać przeciwnościom losy, wciąż szukam w sobie siły! Każdego dnia odrobinę więcej siły. Pomimo ran, pomimo złych doświadczeń z dzieciństwa i okresu dorastania, staram się znaleźć w sobie odrobinę miejsca w moim sercu dla innych! Wiem, że znajdę jeszcze w sobie więcej sił! Staram się patrzeć na świat z optymizmem, doszukiwać się w każdej sytuacji pozytywnych stron! Nawet najmniejszych! Walczę o siebie, dla siebie!
Od kiedy pamiętam pracuję. Po skończeniu szkoły średniej i opuszczeniu domu dziecka zacząłem pracować jako kucharz gdzie się tylko dało. Na początku wiadomo, że nie jako pełny kucharz, a jedynie pomoc kuchenna, czy kelner, ale z czasem udało mi się nabrać doświadczenia i pewności. Pracowałem już w wielu miejscach, mam jak na swój młody wiek spore doświadczenie w gastronomii, czym mogę się pochwalić i być z tego dumnym! Nigdy nie planowałem iść na studia. Nie jest mi to na ten moment do niczego potrzebne... choć jakiś kurs dodatkowy kulinarny? Czemu by nie! Zawsze nowe techniki mi się przydadzą, dodatkowa wiedza, którą będę mógł wykorzystać. Nie chce się zatrzymywać w miejscu, chce się rozwijać i szukać nowych marzeń, do których mógłbym dążyć. Staram się cieszyć każdym doświadczeniem, nawet porażka czegoś przecież uczy. Staram się nie poddawać stanom, które mnie mogą pociągnąć znów w dół... tak jak czasami... kiedyś... nie ważne! Nie chce o tym myśleć! Nie chce już o tym mówić! Nie chce użalać się nad sobą.
Miałem ogrom szczęścia niedawno! Udało mi się załapać na pracę u bogatych ludzi. Na początek na próbę miałem gotować dla ich syna tylko podczas przyjęcia z jego okazji. Przy okazji zarobiłem pomagając w jego organizacji! Mega przygoda! Mój przyjaciel, który pracuje u tych państwa i podczas przyjęcia był kelnerem pomógł mi znaleźć tą pracę. Nie wiem do końca czemu państwo zdecydowało się mnie zatrudnić na stałe, ale nie chce tego teraz analizować. Najważniejsze, że tydzień spędziłem w raju! Hawaje! Co prawda sporo było pracy przy przyjęciu, ale i tak miałem nocami czas by się nacieszyć miejscem! Jejku! Pierwszy raz gdzieś poleciałem! Pierwszy raz byłem w tak cudownym miejscu! A teraz mam zamieszkać w pensjonacie z przyjacielem, by móc z nim dojeżdżać do apartamentu naszych pracodawców! Nienawidzę rano wstawać, a tu będę musiał cholernie wcześnie się budzić, by iść z przyjacielem do pracy, ale dam radę! Zarobię sporo dzięki temu i będę mógł pozwolić sobie na lekcje gry na pianina i może uzbieram na jakiś profesjonalny kurs kulinarny? To by było mega! Swoją drogą panicz jest dziwny! Dziwnie na mnie patrzy i przez niego znów budzą się we mnie stare kompleksy. Mam dziwne wrażenie, że widzi we mnie coś paskudnego i brzydkiego. No ale poradzę sobie z tym! Ma prawo tak patrzeć na mnie! To przepiękny młody mężczyzna. Staram się nie myśleć źle o sobie, to tylko zdanie jednej osoby! Wiem, że mogę się podobać ludziom. W swoim życiu miałem parę przygód i z kobietami i mężczyznami. Nie ograniczam się, nie boję nowych znajomości i doświadczeń!

„Staram się nie popełnić znów tego błędu... oczekuję kolejnych burz, nawet w piękny czas. Nauczyłem się cieszyć każdym nowym dniem!"

Obrazek Yael i Kyree to hebrajskie imiona i oznaczają "wznosić się" oraz "pan" w ujęciu bóg. Imiona należały do chłopca Amerykanki Chińskiego pochodzenia, która w swoim życiu pogubiła się strasznie. Prostytutka i narkomanka nie potrafiła zająć się swoim dzieckiem i porzuciła je nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Działo się to w tym samym czasie kiedy Seongbin został porwany podczas noworocznej "wycieczki" z rodziną do stanów. Oboje dzieci znaleziono 04 stycznia, jedno z nich zmarło w szpitalu. Przez bałagan w dokumentach i błędy policji rodzina Seongbina dostała informacje, że ich maluszek zmarł. Dziecko przez złe traktowanie przez matkę i pewnie też jakiegoś klienta było w takim stanie, że identyfikacja nie była do końca możliwa.
Obrazek Kobieta po roku od porzucenia dziecka przypomniała sobie o swoim "aniołku" i starała się go odzyskać. Nawet jej się to udało dzięki nowemu związkowi i przez parę lat chłopiec przebywał w delikatnie ujmując złych warunkach. Aż do chwili kiedy znów go "matce" odebrali i wrócił do domu dziecka. Z matką miał kontakty aż do pełnoletności, kiedy ostatecznie zerwał z nią znajomość czując, że chce go jedynie wykorzystać i krzywdzić. On sam nie lubi opowiadać o swej przeszłości, ani matce. Wstydzi się tego i czuje się przez to gorszy od innych.
Obrazek Co kocha? Kolor niebieski, koty, słodko ostry smak, smocze owoce, borówki, jabłka, zieloną herbatę, grę na pianinie, gotowanie, chodzenie boso po domu, długie spanie, zmieniać kolor włosów, dostawać kwiaty, koce, przytulać się.
Obrazek Nie ma talentu do języków obcych zupełnie! Jest typowym umysłem ścisłym i z matematyką, fizyką i chemią radził sobie o wiele lepiej niż z historią czy jeżykami. Oprócz angielskiego, w którym porozumiewa się na poziomie native speaker, mówi też po chińsku.
Obrazek Jest romantykiem. Czeka na tą jedną jedyną osobę, w której zakocha się bez pamięci! W związku potrafi jednak być zazdrosny i zaborczy. Innymi jego wadami jest też jego upór i reagowanie na niekomfortowe dla siebie sytuacje "ucieczką", przez co popsuł parę relacji.

"Pomimo kłód, które rzuca mi pod nogi los... pomimo "srogich zim" mego życia, które mroziły me serce... pomimo wszystkich mych upadków i błędów... dam sobie radę! Znajdę w sobie jeszcze więcej sił!"
PRZYJEZDNY midtown avenue
Obrazek
mów mi/kontakt
Blue Cat#3033
a
Awatar użytkownika
<3
00
000

Post

Twoja karta została zaakceptowana!


Cieszymy się, mogąc Cię gościć w Hope Valley. Prosimy, czuj się u nas jak w domu! Aby ułatwić Ci rozpoczęcie rozgrywki, przygotowałyśmy listę tematów, które powinieneś odwiedzić w pierwszej kolejności:
> relacje zapewnią Ci niekończące się możliwości rozwoju postaci;
> telefon pozwoli Twojej postaci kontaktować się z przyjaciółmi;
> w kalendarzu możesz porządkować swoje rozgrywki, by już zawsze pamiętać o odpisach.

Koniecznie zerknij też do forum z odznakami i wybierz te, które chciałbyś zobaczyć w swoim profilu! I pamiętaj — w razie jakichkolwiek wątpliwości, nie wahaj się z nami kontaktować!
przyjezdnypowodzenia!
The Best Coder of 2020 WŁADZA BĄBELEK - dla każdego, z okazji Dnia Dziecka 2020! SŁODKIEGO, MIŁEGO ŻYCIA - dla każdego, z okazji trzech miesięcy aktywności forum! SIR - dla wszystkich Panów z okazji Dnia Chłopaka 2020! LADY - dla wszystkich Pań z okazji Dnia Kobiet 2021! 1 ANNIVERSARY - dla każdego, z okazji roku aktywności forum! MEOW MEOW - dla każdego, z okazji Dnia Kota! SEX TELEFON - za rozegranie wyzwania z "Challenge me!" LILY OF THE VALLEY - za rozegranie wyzwania z "Challenge me!" TRUST ME, I'M A DOCTOR! - za rozegranie wyzwania z "Challenge me!" BARANEK SHAUN - za rozegranie wyzwania z "Challenge me!"
mów mi/kontakt
administrator
Zablokowany