evans valentine
imiona Valentine Raven
nazwisko Evans
data urodzenia06/12/1997
miejsce urodzenia Londyn, UK
orientacja seksualna Homoseksualny
miejsce pracy Brak miejsca pracy
stanowisko pracy Aktualnie bezrobotny, podróżujący aspirujący pisarz
narracja narracja trzecioosobowa / czas przeszły)
wizerunek Jaemin Na
✰ Historię Valentine’a należy zacząć od tego, że kiedyś miał kochającą rodzinę, przynajmniej do czasu. Był oczkiem w głowie swojego taty, pogodnego Amerykanina, który rozpieszczał go jak na najmłodsze dziecko przystało, a mamie spędzał sen z powiek i przyprawiał o zawały serca, gdy wszędzie było go pełno, ciągle się wywracał i zaczepiał wszystkie dzieci w sąsiedztwie. Miał starszego o siedem lat brata i o pięć lat starszą siostrę, których bardzo kochał i mimo różnicy wieku, uwielbiał się z nimi bawić, za w starszym bracie zawsze widział niedościgniony wzór. Mieszkali na spokojnych przedmieściach Londynu i nic nie zwiastowało nadchodzącej tragedii.
✰ Sielanka skończyła się pamiętnego dla wielu 11 września 2001 roku, gdy pan Evans zginął podczas ataku na WTC, gdzie przebywał został oddelegowany z pracy. Od tamtego czasu mama pani Evans pomagała jej w opiece nad dziećmi, ale kiedy i jej zabrakło, a także odszkodowania, a fundusze zaczęły gwałtownie się kurczyć, kobieta postanowiła znaleźć nowego męża w nadziei, że pomoże zapewnić jej dzieciom jakąś przyszłość. Był to błąd.
✰ Mężczyzna, który początkowo wydawał się być ideałem, okazał się być nikim innym jak alkoholikiem z długami i skłonnością do przemocy. Najbardziej obrywało się najstarszemu z dzieci pani Evans, który pomimo młodego wieku, starał się stawać zawsze w obronie swojej matki i rodzeństwa. Codzienne awantury, ukrywanie siniaków przed rówieśnikami w szkole, kradzież jedzenia ze sklepu by jakoś przeżyć kolejny dzień - oto z czym musiał zmagać się młody Valentine. Jego jedynym wybawieniem były ucieczki z domu, podczas których spotykał się ze swoim jedynym wówczas przyjacielem. Wtedy tego nie wiedział, ale ten chłopiec był jego pierwszą, dziecięcą miłością. Do dziś jego jedyną pamiątką z życia na starym kontynencie, oprócz fotografii rodziny, którą stracił, jest stara, znoszona bransoletka, jaką od niego dostał.
✰ Kiedy miał zaledwie dziesięć lat, doszło do kolejnej tragedii. Pewnego dnia między ich ojczymem, a najstarszym z rodzeństwa wywiązała się bójka, w wyniku której chłopak został śmiertelnie ugodzony nożem, podobnie jak ich matka, która próbowała go bronić. Starsza siostra Valentine’a , która akurat wróciła ze szkoły, zdążyła złapać go za rękę, wybiec z nim z bloku i wskoczyć w pierwszy lepszy autobus, jaki akurat podjechał na przystanek pod ich domem. Ukrywali się w opuszczonych budynkach przez kilka dni, kradnąc jedzenie na okolicznych bazarkach, w obawie przed tym, że ojczym ich znajdzie i zabije, chcąc pozbyć się świadków. Jednak pewnego dnia, małego Evansa zaczepił na ulicy policjant pytając dlaczego nie jest w szkole, a zrozpaczony chłopiec rozpłakał się i wszystko mu opowiedział.
✰ Dalej poszło już z górki. Złapano ich ojczyma, postawiono mu zarzuty na podstawie dowodów i zeznań sąsiadów oraz dzieci, które zostały umieszczone w sierocińcu, jako że ich ojciec nie miał rodzeństwa, a siostra ich matki, mieszkająca w Seulu, nie wyraziła chęci zaopiekowania się nimi.
✰ Rodzeństwo dosyć szybko zostało umieszczone w rodzinie zastępczej, którą było starsze bezdzietne małżeństwo. Jednak i tym razem nie mieli zbyt wiele szczęścia. Mężczyzna molestował Valentine’a przez dosyć długi czas, nim ten przyznał się do wszystkiego siostrze. Gdy powiedzieli o tym jego żonie, nie uwierzyła im, a w konsekwencji oboje powrócili do domu dziecka.
✰ Dzień przed jego dwunastymi urodzinami, doszło do kolejnej straty, którą na długo zapamięta. Jego siostrę, która wracała ze szkoły do sierocińca po lekcjach, śmiertelnie potrącił pijany kierowca. Sprawca uciekł z miejsca wypadku i znaleziono go dopiero po kilku tygodniach. To jednak nie zwróciło chłopcu siostry, po której śmierci na jakiś czas zupełnie zamknął się w sobie. To wtedy odkrył swoją miłość do literatury, a uciekanie w wymyślone światy i zdarzenia było jego sposobem na przetrwanie. Już wówczas zaczął wymyślać nieprawdopodobne historie i zastępować własne traumatyczne przeżycia fałszywymi wspomnieniami.
✰ Valentine spędził resztę swoich nastoletnich lat na zmianę uciekając z sierocińca i będąc przenoszonym do kolejnego. Za każdym razem, gdy jakaś rodzina chciała go przygarnąć, robił wszystko, by jak najszybciej oddawali go z powrotem. Nie potrafił zaufać nikomu na tyle by kiedykolwiek nazwać ich swoją rodziną, nie potrafił też znieść litościwych spojrzeń.
✰ Podczas pobytu u jednej z rodzin zastępczych, gdy miał szesnaście lat, między nim, a synem małżeństwa, które zdecydowało się dać mu dom, zaczęło rozwijać się uczucie. Jednak jego obiekt zainteresowań nie chciał publicznie przyznać się do tego, że jest homoseksualny, i że może łączyć ich coś więcej, a gdy podczas jednej z imprez przyłapano ich w dwuznacznej sytuacji, oskarżył Evansa o to, że to on to zainicjował. Od tamtej pory wytykano go w szkole palcami i jego koledzy znęcali się nad nim z powodu jego orientacji do tego stopnia, że po raz kolejny spakował się i uciekł.
✰ Zdawało się, że szczęście choć raz się do niego uśmiechnęło, gdy tuż przed jego siedemnastymi urodzinami skontaktował się z nim brat jego dziadka od strony ojca oznajmiając mu, że zabiera go do Chicago. Praktycznie nie znał rodziny ojca, ale czy miał coś do stracenia? Po załatwieniu wszystkich formalności, ostatni raz rzucił okiem na Anglię i wsiadł na pokład samolotu, jednak bez większych oczekiwań, że cokolwiek zmieni się na lepsze.
✰ Na miejscu przywitał go zagracony apartament oraz ekscentryczny krewny, który był pisarzem oraz profesorem akademickim wykładającym literaturę na miejscowej uczelni. Początkowo Valentine nie miał do niego zbyt pozytywnego nastawienia, a po tym jak przyłapał wuja na czytaniu jego opowiadań, które pisał sobie do szuflady, omal znów nie uciekł. Jednak mężczyzna przekonał go by został i na długie, jak dla niego, cztery lata stał się jego nową rodziną, nim zabrała go choroba. Za jego namową, Valentine wybrał się na studia pisarskie, chcąc spróbować swoich sił. Mogłoby się wydawać, że jego życie zaczyna wreszcie choć trochę się układać, ale nic bardziej mylnego.
✰ Głupi i smutny po śmierci wuja chłopak, wdał się w romans z jednym z wykładowców. Mężczyzna zbyt szybko zaczął mu stawiać warunki i traktować go jak przedmiot, a kiedy jeden ze studentów przyłapał ich w dwuznacznej sytuacji, jego kochanek, chcąc ratować swoją karierę i małżeństwo, zrzucił całą winę na niego twierdząc, że Valentine próbował namówić go w ten sposób do zaliczenia przedmiotu. Jak nie trudno się domyślić, został skreślony z listy studentów. Okazało się, że to nie koniec kłopotów. Jego wuj miał sporo długów, związanych z leczeniem i uzależnieniami, a komornicy i ludzie, którzy pożyczyli mu pieniądze postanowili w końcu upomnieć się o pieniądze. Evans sprzedał wszystko to, czego nie zabrał komornik, i tylko cudem udało mu się spłacić długi. Znów został z niczym, w dodatku bez dachu nad głową.
✰ Przez jakiś czas pomieszkiwał na zmianę u swojej jedynej znajomej, jaka zechciała mu jeszcze pomóc po całej tej aferze z wykładowcą, oraz w opuszczonych budynkach, gdzie spotkał dilera, dla którego z braku innych perspektyw przez jakiś czas pracował. Kiedy udało mu się uzbierać trochę pieniędzy, kupił używany samochód i uciekł. Żyje tak już od niemal dwóch lat, nigdzie nie pozostając na dłużej niż kilka tygodni. Zawsze gdy uda mu się zarobić na benzynę i jedzenie, rusza dalej. Tym razem trafił do słonecznej Florydy i małego miasteczka, Hope Valley. Może tu uda mu się wreszcie odnaleźć nadzieję na lepsze życie?
★ Boi się krzyku i głośnych, niespodziewanych dźwięków. Od razu zaczyna się wtedy trząść i trudno jest mu się uspokoić. Z tego powodu panicznie boi się też burzy.
★ Do jego ulubionych pisarzy należą Oscar Wilde i Jack Kerouac.
★ Valentine nie posiada zbyt wiele. Ma tylko kilka ubrań i notesów zapisanych po brzegi powieścią, którą chciałby kiedyś wydać, a którą zaczął pisać podczas swoich podróży, oraz dwie ulubione książki, które czyta ciągle na nowo, gdy nie ma co robić. Kiedyś podróżował z nim pies, którego przygarnął, ale kilka tygodni temu musiał go pochować.
★ Mimo tego jak żyje, stara się zawsze mieć wokół siebie porządek i dba o higienę, czy to myjąc się w przydrożnych motelach czy na stacjach benzynowych. Wbrew temu co można by sądzić, nienawidzi bałaganu i niemal obsesyjnie pilnuje porządku.
★ Nowopoznanym ludziom zawsze opowiada najróżniejsze historie na swój temat i w każdym nowym miejscu przedstawia się innym imieniem.
★ Choć na co dzień nadal słychać u niego brytyjski akcent, świetnie wychodzi mu naśladowanie innych akcentów.
★ Koczowniczy tryb życia nie wyklucza dostępu do cywilizacji, musi w końcu mieć jakiś kontakt z potencjalnym chwilowym pracodawcą. Telefon najczęściej ładuje w pracy lub w jakimś motelu, jeśli zostanie mu trochę pieniędzy by się w nim zatrzymać.
★ Jaki jest? Na pewno specyficzny i nie każdy odnajdzie się w jego towarzystwie. Przede wszystkim jest bardzo nieufny, ale jednocześnie lubi też poznawać ludzi. Obiecał sobie, że nigdy więcej do nikogo się już nie przywiąże, mimo to, chętnie nawiązuje nowe znajomości. I tak nie trwają przecież zbyt długo.
✰ Sielanka skończyła się pamiętnego dla wielu 11 września 2001 roku, gdy pan Evans zginął podczas ataku na WTC, gdzie przebywał został oddelegowany z pracy. Od tamtego czasu mama pani Evans pomagała jej w opiece nad dziećmi, ale kiedy i jej zabrakło, a także odszkodowania, a fundusze zaczęły gwałtownie się kurczyć, kobieta postanowiła znaleźć nowego męża w nadziei, że pomoże zapewnić jej dzieciom jakąś przyszłość. Był to błąd.
✰ Mężczyzna, który początkowo wydawał się być ideałem, okazał się być nikim innym jak alkoholikiem z długami i skłonnością do przemocy. Najbardziej obrywało się najstarszemu z dzieci pani Evans, który pomimo młodego wieku, starał się stawać zawsze w obronie swojej matki i rodzeństwa. Codzienne awantury, ukrywanie siniaków przed rówieśnikami w szkole, kradzież jedzenia ze sklepu by jakoś przeżyć kolejny dzień - oto z czym musiał zmagać się młody Valentine. Jego jedynym wybawieniem były ucieczki z domu, podczas których spotykał się ze swoim jedynym wówczas przyjacielem. Wtedy tego nie wiedział, ale ten chłopiec był jego pierwszą, dziecięcą miłością. Do dziś jego jedyną pamiątką z życia na starym kontynencie, oprócz fotografii rodziny, którą stracił, jest stara, znoszona bransoletka, jaką od niego dostał.
✰ Kiedy miał zaledwie dziesięć lat, doszło do kolejnej tragedii. Pewnego dnia między ich ojczymem, a najstarszym z rodzeństwa wywiązała się bójka, w wyniku której chłopak został śmiertelnie ugodzony nożem, podobnie jak ich matka, która próbowała go bronić. Starsza siostra Valentine’a , która akurat wróciła ze szkoły, zdążyła złapać go za rękę, wybiec z nim z bloku i wskoczyć w pierwszy lepszy autobus, jaki akurat podjechał na przystanek pod ich domem. Ukrywali się w opuszczonych budynkach przez kilka dni, kradnąc jedzenie na okolicznych bazarkach, w obawie przed tym, że ojczym ich znajdzie i zabije, chcąc pozbyć się świadków. Jednak pewnego dnia, małego Evansa zaczepił na ulicy policjant pytając dlaczego nie jest w szkole, a zrozpaczony chłopiec rozpłakał się i wszystko mu opowiedział.
✰ Dalej poszło już z górki. Złapano ich ojczyma, postawiono mu zarzuty na podstawie dowodów i zeznań sąsiadów oraz dzieci, które zostały umieszczone w sierocińcu, jako że ich ojciec nie miał rodzeństwa, a siostra ich matki, mieszkająca w Seulu, nie wyraziła chęci zaopiekowania się nimi.
✰ Rodzeństwo dosyć szybko zostało umieszczone w rodzinie zastępczej, którą było starsze bezdzietne małżeństwo. Jednak i tym razem nie mieli zbyt wiele szczęścia. Mężczyzna molestował Valentine’a przez dosyć długi czas, nim ten przyznał się do wszystkiego siostrze. Gdy powiedzieli o tym jego żonie, nie uwierzyła im, a w konsekwencji oboje powrócili do domu dziecka.
✰ Dzień przed jego dwunastymi urodzinami, doszło do kolejnej straty, którą na długo zapamięta. Jego siostrę, która wracała ze szkoły do sierocińca po lekcjach, śmiertelnie potrącił pijany kierowca. Sprawca uciekł z miejsca wypadku i znaleziono go dopiero po kilku tygodniach. To jednak nie zwróciło chłopcu siostry, po której śmierci na jakiś czas zupełnie zamknął się w sobie. To wtedy odkrył swoją miłość do literatury, a uciekanie w wymyślone światy i zdarzenia było jego sposobem na przetrwanie. Już wówczas zaczął wymyślać nieprawdopodobne historie i zastępować własne traumatyczne przeżycia fałszywymi wspomnieniami.
✰ Valentine spędził resztę swoich nastoletnich lat na zmianę uciekając z sierocińca i będąc przenoszonym do kolejnego. Za każdym razem, gdy jakaś rodzina chciała go przygarnąć, robił wszystko, by jak najszybciej oddawali go z powrotem. Nie potrafił zaufać nikomu na tyle by kiedykolwiek nazwać ich swoją rodziną, nie potrafił też znieść litościwych spojrzeń.
✰ Podczas pobytu u jednej z rodzin zastępczych, gdy miał szesnaście lat, między nim, a synem małżeństwa, które zdecydowało się dać mu dom, zaczęło rozwijać się uczucie. Jednak jego obiekt zainteresowań nie chciał publicznie przyznać się do tego, że jest homoseksualny, i że może łączyć ich coś więcej, a gdy podczas jednej z imprez przyłapano ich w dwuznacznej sytuacji, oskarżył Evansa o to, że to on to zainicjował. Od tamtej pory wytykano go w szkole palcami i jego koledzy znęcali się nad nim z powodu jego orientacji do tego stopnia, że po raz kolejny spakował się i uciekł.
✰ Zdawało się, że szczęście choć raz się do niego uśmiechnęło, gdy tuż przed jego siedemnastymi urodzinami skontaktował się z nim brat jego dziadka od strony ojca oznajmiając mu, że zabiera go do Chicago. Praktycznie nie znał rodziny ojca, ale czy miał coś do stracenia? Po załatwieniu wszystkich formalności, ostatni raz rzucił okiem na Anglię i wsiadł na pokład samolotu, jednak bez większych oczekiwań, że cokolwiek zmieni się na lepsze.
✰ Na miejscu przywitał go zagracony apartament oraz ekscentryczny krewny, który był pisarzem oraz profesorem akademickim wykładającym literaturę na miejscowej uczelni. Początkowo Valentine nie miał do niego zbyt pozytywnego nastawienia, a po tym jak przyłapał wuja na czytaniu jego opowiadań, które pisał sobie do szuflady, omal znów nie uciekł. Jednak mężczyzna przekonał go by został i na długie, jak dla niego, cztery lata stał się jego nową rodziną, nim zabrała go choroba. Za jego namową, Valentine wybrał się na studia pisarskie, chcąc spróbować swoich sił. Mogłoby się wydawać, że jego życie zaczyna wreszcie choć trochę się układać, ale nic bardziej mylnego.
✰ Głupi i smutny po śmierci wuja chłopak, wdał się w romans z jednym z wykładowców. Mężczyzna zbyt szybko zaczął mu stawiać warunki i traktować go jak przedmiot, a kiedy jeden ze studentów przyłapał ich w dwuznacznej sytuacji, jego kochanek, chcąc ratować swoją karierę i małżeństwo, zrzucił całą winę na niego twierdząc, że Valentine próbował namówić go w ten sposób do zaliczenia przedmiotu. Jak nie trudno się domyślić, został skreślony z listy studentów. Okazało się, że to nie koniec kłopotów. Jego wuj miał sporo długów, związanych z leczeniem i uzależnieniami, a komornicy i ludzie, którzy pożyczyli mu pieniądze postanowili w końcu upomnieć się o pieniądze. Evans sprzedał wszystko to, czego nie zabrał komornik, i tylko cudem udało mu się spłacić długi. Znów został z niczym, w dodatku bez dachu nad głową.
✰ Przez jakiś czas pomieszkiwał na zmianę u swojej jedynej znajomej, jaka zechciała mu jeszcze pomóc po całej tej aferze z wykładowcą, oraz w opuszczonych budynkach, gdzie spotkał dilera, dla którego z braku innych perspektyw przez jakiś czas pracował. Kiedy udało mu się uzbierać trochę pieniędzy, kupił używany samochód i uciekł. Żyje tak już od niemal dwóch lat, nigdzie nie pozostając na dłużej niż kilka tygodni. Zawsze gdy uda mu się zarobić na benzynę i jedzenie, rusza dalej. Tym razem trafił do słonecznej Florydy i małego miasteczka, Hope Valley. Może tu uda mu się wreszcie odnaleźć nadzieję na lepsze życie?
★ Boi się krzyku i głośnych, niespodziewanych dźwięków. Od razu zaczyna się wtedy trząść i trudno jest mu się uspokoić. Z tego powodu panicznie boi się też burzy.
★ Do jego ulubionych pisarzy należą Oscar Wilde i Jack Kerouac.
★ Valentine nie posiada zbyt wiele. Ma tylko kilka ubrań i notesów zapisanych po brzegi powieścią, którą chciałby kiedyś wydać, a którą zaczął pisać podczas swoich podróży, oraz dwie ulubione książki, które czyta ciągle na nowo, gdy nie ma co robić. Kiedyś podróżował z nim pies, którego przygarnął, ale kilka tygodni temu musiał go pochować.
★ Mimo tego jak żyje, stara się zawsze mieć wokół siebie porządek i dba o higienę, czy to myjąc się w przydrożnych motelach czy na stacjach benzynowych. Wbrew temu co można by sądzić, nienawidzi bałaganu i niemal obsesyjnie pilnuje porządku.
★ Nowopoznanym ludziom zawsze opowiada najróżniejsze historie na swój temat i w każdym nowym miejscu przedstawia się innym imieniem.
★ Choć na co dzień nadal słychać u niego brytyjski akcent, świetnie wychodzi mu naśladowanie innych akcentów.
★ Koczowniczy tryb życia nie wyklucza dostępu do cywilizacji, musi w końcu mieć jakiś kontakt z potencjalnym chwilowym pracodawcą. Telefon najczęściej ładuje w pracy lub w jakimś motelu, jeśli zostanie mu trochę pieniędzy by się w nim zatrzymać.
★ Jaki jest? Na pewno specyficzny i nie każdy odnajdzie się w jego towarzystwie. Przede wszystkim jest bardzo nieufny, ale jednocześnie lubi też poznawać ludzi. Obiecał sobie, że nigdy więcej do nikogo się już nie przywiąże, mimo to, chętnie nawiązuje nowe znajomości. I tak nie trwają przecież zbyt długo.
TURYSTA everglades
