Edward
Spence
data i miejsce urodzenia
15/02/1990r, Hope Valley
orientacja seksualna
Heteroseksualny
miejsce pracy
Hope Valley P.D.
stanowisko pracy
Policjant
narracja
3cia osoba, czas przeszły, ale róźnie bywa
wizerunek
Jesse Lee Soffer
about me
Edward Spence był drugim potomkiem Josepha i Dolores Spenceów. Drugim, bo przed nim pojawił się jeszcze jego starszy o cztery lata brat, który od samego początku swojego życia był największym i prawdopodobnie jedynym oczkiem w głowie ich rodziców. Dlaczego? Już jako niewielkie, trzyletnie dziecko odznaczał się niesamowitą wrażliwością na otaczający go świat, przyrodę, potrafił wysłowić się na wysokim jak na trzylatka poziomie oraz rozwiązywać zagadki czy zadania przeznaczone dla znacznie starszych dzieci. Generalnie rzecz biorąc, Josephowi i Dolores trafiło się nadzwyczaj zdolne dziecko, więc nie mogli zmarnować tego potencjału i już od młodego wieku pchali go w stronę wielkiego świata i wielkiej nauki. W późniejszym czasie stwierdzili również, że nie mogą zmarnować potencjału swoich genów więc postarali się o kolejne dziecko, w końcu co dwóch geniuszy w rodzinie to nie jeden!
Nie spodziewali się jednak takiego obrotu sprawy, bo mimo wielkich planów i ambicji jego rodziców, Eddie w porównaniu do swojego brata okazał się być najnormalniejszym dzieckiem na świecie, który w wieku 3 lat jadł piach, zamiast czytać dzieła Lwa Tołstoja. Od tego momentu jego rodzice wiedzieli, że Eddie nie będzie na pewno synem, z którego będą dumni, dlatego woleli się skupić na potomku, który faktycznie miał szansę wyjść na ludzi.
Wbrew pozorom żadna z tych rzeczy i sam fakt, że jego rodzice nie zajmowali się nim dostatecznie dobrze absolutnie nie wpłynęła negatywnie na jego życie i nie przełożyła się w przyszłości na jakąś traumę czy poczucie beznadziejności i braku odpowiedniej ilości atencji w dzieciństwie. On uważał i do dzisiaj tak myśli, że miał najlepsze dzieciństwo spośród wszystkich swoich kolegów i koleżanek. A już na pewno lepsze od swojego starszego brata, który w wieku 12 lat ćwiczył 3 godziny dziennie grę na skrzypcach, chodził na zajęcia dodatkowe z języka francuskiego, chińskiego i fińskiego, a co dwa tygodnie jeździł do Miami na otwarte wykłady z astrofizyki. W tym czasie mały Eddie biegał ile sił miał w nogach, bawił się ile tylko mógł, a jego jedynym obowiązkiem było pójście do szkoły i ewentualne odrobienie lekcji (choć i tak to też mu średnio wychodziło). W szkole też nigdy nie był piątkowym uczniem, zawsze był tą osobą, która na granicy przechodziła z klasy do klasy, a bardziej słynął z pyskowania do nauczycieli czy podpalania śmietnika raz na tydzień niż z wybitnych osiągnięć naukowych – jak jego brat. Choć wbrew pozorom Eddie, jak na klasowego głupola i pajaca, był naprawdę inteligentny, ale leniwy, wiadomo.
Joseph i Dolores dopiero gdy ich starszy syn wybrał się na studia (oczywiście na Harvard, taki był zdolny!) zaczęli trochę bardziej interesować się tym młodszym potomkiem. Również chcieli zrobić z niego ludzi. Z racji, że zdał egzaminy całkiem nieźle po namowach matki postanowił pójść na studia. Oczywiście na koszt rodziców. On niestety miał na siebie trochę inny plan i studia to był jedynie pretekst aby wyprowadzić się do Miami i zostać didżejem. Oczywiście mu się to nie udało, więc zaczął kombinować jeszcze bardziej. Wyprowadził się do Nowego Jorku, gdzie znowu spróbował swoich sił, jednak wielki świat pochłonął go trochę bardziej niż powinien. Zaczęły się wielkie imprezy, narkotyki, alkohol, kobiety, stracił kontakt z rodziną (która i tak go znienawidziła po tym jak okłamał ich, że idzie na studia a ani razu nie pojawił się na campusie), z rzeczywistością i co raz zmieniał miejsce zamieszkania. Nie mógł znaleźć swojego miejsca, gdzie w końcu coś by mu się udało, a każde kolejne niepowodzenie kończyło się przeprowadzką do innego wielkiego miasta, gdzie wszystko się zapętlało. Wszystkie drogi ostatecznie i tak prowadziły do Hope Valley.
Po kilku latach wiecznej tułaczki po całych Stanach Zjednoczonych postanowił jednak z podkulonym ogonem wrócić do rodzinnego miasta, gdzie w końcu chciał zrobić sobie kilkumiesięczny detox od imprezowego trybu życia, a po tym rozpocząć przygodę od nowa ze świeżą energią i zdrową głową. Jak się okazało – został tutaj na zawsze. W między czasie odzyskał kontakt z rodziną, ze starymi przyjaciółmi, znalazł całkiem niezłą pracę, kupił niewielki domek na plaży i od tego czasu żyje mu się dobrze.
- Prawdopodobnie w ciągu całego swojego życia zamienił z bratem w sumie 3 zdania. Kompletnie się z nim nie dogaduje i generalnie są totalnymi przeciwieństwami,
- Ma psa Kamila. Gdy mieszkał w NY miał współlokatora Polaka, który miał tak na imię, z racji, że darzył go ogromną sympatią postanowił nazwać na jego cześć swojego psa,
- Jest policjantem. Prawdopodobnie najgorszym na świecie, który stereotypowo jedyne co robi to je pączki. Pracę tą dostał jedynie dzięki znajomości jego ojca z szeryfem, a nie stracił jej do dzisiejszego dnia, bo i tak nie było, nie ma i prawdopodobnie nie będzie chętnych na to stanowisko,
- Posiada niesamowicie dobrą przemianę materii i mimo kilogramów pączków przyjętych w ciągu dnia ma super ciało,
- Jest beznadziejnie zakochany w swojej najlepszej przyjaciółce, która jest narzeczoną jego najlepszego przyjaciela,
- Bywa głupi, porywczy i czasami szalony, ale za to ma dobre serduszko,
.
Nie spodziewali się jednak takiego obrotu sprawy, bo mimo wielkich planów i ambicji jego rodziców, Eddie w porównaniu do swojego brata okazał się być najnormalniejszym dzieckiem na świecie, który w wieku 3 lat jadł piach, zamiast czytać dzieła Lwa Tołstoja. Od tego momentu jego rodzice wiedzieli, że Eddie nie będzie na pewno synem, z którego będą dumni, dlatego woleli się skupić na potomku, który faktycznie miał szansę wyjść na ludzi.
Wbrew pozorom żadna z tych rzeczy i sam fakt, że jego rodzice nie zajmowali się nim dostatecznie dobrze absolutnie nie wpłynęła negatywnie na jego życie i nie przełożyła się w przyszłości na jakąś traumę czy poczucie beznadziejności i braku odpowiedniej ilości atencji w dzieciństwie. On uważał i do dzisiaj tak myśli, że miał najlepsze dzieciństwo spośród wszystkich swoich kolegów i koleżanek. A już na pewno lepsze od swojego starszego brata, który w wieku 12 lat ćwiczył 3 godziny dziennie grę na skrzypcach, chodził na zajęcia dodatkowe z języka francuskiego, chińskiego i fińskiego, a co dwa tygodnie jeździł do Miami na otwarte wykłady z astrofizyki. W tym czasie mały Eddie biegał ile sił miał w nogach, bawił się ile tylko mógł, a jego jedynym obowiązkiem było pójście do szkoły i ewentualne odrobienie lekcji (choć i tak to też mu średnio wychodziło). W szkole też nigdy nie był piątkowym uczniem, zawsze był tą osobą, która na granicy przechodziła z klasy do klasy, a bardziej słynął z pyskowania do nauczycieli czy podpalania śmietnika raz na tydzień niż z wybitnych osiągnięć naukowych – jak jego brat. Choć wbrew pozorom Eddie, jak na klasowego głupola i pajaca, był naprawdę inteligentny, ale leniwy, wiadomo.
Joseph i Dolores dopiero gdy ich starszy syn wybrał się na studia (oczywiście na Harvard, taki był zdolny!) zaczęli trochę bardziej interesować się tym młodszym potomkiem. Również chcieli zrobić z niego ludzi. Z racji, że zdał egzaminy całkiem nieźle po namowach matki postanowił pójść na studia. Oczywiście na koszt rodziców. On niestety miał na siebie trochę inny plan i studia to był jedynie pretekst aby wyprowadzić się do Miami i zostać didżejem. Oczywiście mu się to nie udało, więc zaczął kombinować jeszcze bardziej. Wyprowadził się do Nowego Jorku, gdzie znowu spróbował swoich sił, jednak wielki świat pochłonął go trochę bardziej niż powinien. Zaczęły się wielkie imprezy, narkotyki, alkohol, kobiety, stracił kontakt z rodziną (która i tak go znienawidziła po tym jak okłamał ich, że idzie na studia a ani razu nie pojawił się na campusie), z rzeczywistością i co raz zmieniał miejsce zamieszkania. Nie mógł znaleźć swojego miejsca, gdzie w końcu coś by mu się udało, a każde kolejne niepowodzenie kończyło się przeprowadzką do innego wielkiego miasta, gdzie wszystko się zapętlało. Wszystkie drogi ostatecznie i tak prowadziły do Hope Valley.
Po kilku latach wiecznej tułaczki po całych Stanach Zjednoczonych postanowił jednak z podkulonym ogonem wrócić do rodzinnego miasta, gdzie w końcu chciał zrobić sobie kilkumiesięczny detox od imprezowego trybu życia, a po tym rozpocząć przygodę od nowa ze świeżą energią i zdrową głową. Jak się okazało – został tutaj na zawsze. W między czasie odzyskał kontakt z rodziną, ze starymi przyjaciółmi, znalazł całkiem niezłą pracę, kupił niewielki domek na plaży i od tego czasu żyje mu się dobrze.
- Prawdopodobnie w ciągu całego swojego życia zamienił z bratem w sumie 3 zdania. Kompletnie się z nim nie dogaduje i generalnie są totalnymi przeciwieństwami,
- Ma psa Kamila. Gdy mieszkał w NY miał współlokatora Polaka, który miał tak na imię, z racji, że darzył go ogromną sympatią postanowił nazwać na jego cześć swojego psa,
- Jest policjantem. Prawdopodobnie najgorszym na świecie, który stereotypowo jedyne co robi to je pączki. Pracę tą dostał jedynie dzięki znajomości jego ojca z szeryfem, a nie stracił jej do dzisiejszego dnia, bo i tak nie było, nie ma i prawdopodobnie nie będzie chętnych na to stanowisko,
- Posiada niesamowicie dobrą przemianę materii i mimo kilogramów pączków przyjętych w ciągu dnia ma super ciało,
- Jest beznadziejnie zakochany w swojej najlepszej przyjaciółce, która jest narzeczoną jego najlepszego przyjaciela,
- Bywa głupi, porywczy i czasami szalony, ale za to ma dobre serduszko,
.
BAYSIDE VALE
