Monaghan Woodrow
imiona Woodrow Lenny
nazwisko Monaghan
data urodzenia05.11.1991
miejsce urodzenia Hope Valley
orientacja seksualna Heteroseksualny
miejsce pracy Go Surf
stanowisko pracy Instruktor
narracja Trzecia osoba, czas przeszły
wizerunek Hemsworth Liam
Nigdy nie mógł narzekać na brak czegokolwiek. Zawsze miał wszystko na wyciągniecie ręki, choć rodzice przesadnie go nie rozpieszczali. Od najmłodszych lat uczyli go, że bycie uczciwym człowiekiem, który nie boi się ciężkiej pracy, popłaca. Jako dziecko nie do końca potrafił to zrozumieć, jednak z czasem nabrał nieco pokory i dotarło do niego, że rodzice stawiając mu wymagania, wcale nie robią mu na złość, a chcą zadbać o to, aby nie wyrósł na zarozumiałego buca. A o to nie było wcale trudno, bo miał wszelkie predyspozycje ku temu. Pochodził z dobrze sytuowanej rodziny, dobrze się uczył i nauczyciele go bardzo lubili. Mimo to nigdy nie był przesadny prymusem, a do lizusa zawsze było mu bardzo daleko. I choć o stopnie dbał, aby nie zawieść rodziców, to bardzo szybko odkrył, że to nie nauka, a sport jest dla niego najważniejszy.
Miejsce w szkolnej drużynie koszykówki znalazł bardzo szybko i to nie tylko dlatego, że już jako dziecko był stosunkowo wysoki. Po prostu był dobry. Początkowo rodzice nie brali tego na poważnie, uważali to za jego hobby i sposób, na rozładowanie energii, której młodym chłopcom przecież nie brakuje, jednakże z czasem sami zauważyli, że sport stał się najważniejszą częścią jego życia. Jeśli poczuli jakiekolwiek rozczarowanie związane z tym, że nie przejmie on prowadzonej i rozwijanej przez ojca firmy, to dobrze to ukryli i dali mu w tym zakresie absolutnie wolną rękę, za co do dziś jest im wdzięczny. Nawet jeśli z zawodowego grania nic nie wyszło, bo sam na własne życzenie pogrzebał swoje marzenia w tym zakresie i to nadal jedna z tych rzeczy, z którymi do końca się nie pogodził. Gdyby nie ta pozbawiona sensu bójka, do której dał się sprowokować przez urażoną dumę i własną głupotę, to być może jego życie obecnie wyglądałoby zupełnie inaczej. Niestety sprawy potoczyły się nie tak, jak sobie wymarzył i wpakował kumpla z drużyny do szpitala, a sam skończył zawieszony i bez możliwości grania w drużynie. I to akurat w ostatniej klasie, gdzie mógł starać się o stypendium sportowe i angaż do bardziej profesjonalnych drużyn.
Utracone marzenia to bolesna sprawa, Gdy schrzani się sprawę samemu, ból i złość są jeszcze większe. Przez długi czas nie potrafił się z tym wszystkim pogodzić ani znaleźć sobie nowego kierunku, czegoś innego, czego mógłby się złapać chociaż na chwilę, a przecież coś robić musiał. Z braku innych opcji, zaczął angażować się w pomoc ojcu w firmie. Nie sądził, aby miało być to coś, z czym będzie wiązać przyszłość, jednak angażował się w to coraz mocniej. Trafił do szkoły biznesowej, aby mieć jakiś papier i dalej rozwijał się zawodowo, pod okiem pana Monaghan, który zadawał się pękać z dumy i trudno było tego nie zauważyć. Szczególnie wtedy, gdy Woody zdecydował się na wyjazd do Miami, gdzie miał pomóc w rozbudowaniu kolejnej fili firmy.
Wyjazd nie był spełnieniem jego marzeń, jednak chciał jednocześnie pomóc ojcu i uciec na trochę z Hope Valley. Potrzebował chwili wytchnienia i potrzebował też czegoś, na czym mógł się skupić, więc taka opcja wydawała się naprawdę dobrym wyborem. Ostatecznie też przyniosła dla niego sporo dobrego, a przynajmniej tak mu się wydawało. To tam poznał Timothy'ego, który szybko stal się jego najlepszym kumplem, a z czasem przyjacielem oraz Ferebee. Dziewczynę, która zawróciła mu w głowie jeszcze w Hope Valley, jednak ze względu na swoje plany związane z wyjazdem nawet do niej nie zagadał, aby zaprosić na kawę. Spotkanie w zupełnie innym mieście uznał jednak za zrządzenie losu i przeznaczenie, dlatego też nie zwlekał zbyt długo z zaproszeniem jej na randkę. Zauroczenie zmieniło się w coś więcej i naprawdę uważa, że tworzyli dość udany związek. Przynajmniej przez jakiś czas, gdy potrafili znaleźć chwilę dla siebie. Potem zaczęły się problemy z życiowymi decyzjami i planami. Woody zaczął mocno uciekać w pracę, która nie dawała mu satysfakcji, a mimo to odczuwał presję, aby coś więcej osiągnąć. Nie zauważył nawet, że w czasie gdy on był skupiony na sobie i na poprawianiu wyników, jego dziewczyna zaczęła romansować z jego najlepszym przyjacielem, któremu załatwił pracę w firmie jego ojca, tuż pod jego nosem.
Zdrada przez nie jedną, a dwie bliskie osoby, nie była czymś, czego się spodziewał. Gdy Tim powiedział mu o wszystkim, początkowo uznał to za żart. Mało śmieszny i bardzo nierealistyczny, ale mimo wszystko żart. Niestety wszystko to okazało się gorzką rzeczywistością, a cała sprawa potoczyła się w tempie ekspresowym. Kłótnia, rozstanie i wielki dramat związany z wylaniem Tima z pracy w rodzinnej firmie Monaghan. Nie zrobił tego co prawda celowo, jednak gdy został zapytany o to, czy Tim mógł być zamieszany w jakieś nie do końca legalne kwestie związane z niektórymi sprzedażami, to nie zaprzeczył. Wzruszył jedynie ramionami, dając zielone światło na pozbycie się potencjalnego zagrożenia dla firmy ojca, choć wiedział dobrze, że to nie mogła być prawda i został sam. Bez ukochanej dziewczyny i bez najlepszego kumpla u boku.
Przez jakiś czas probował sobie to poskładać. Skupił się na pracy, wziął na siebie więcej obowiązków. Nauczył się gotować i grać na ukulele, dużo czasu spędzał na plaży surfując i naprawdę wierzył, że jakoś to ogarnie. Ostatecznie jednak zrezygnował z pracy, zostawiając sobie tylko część udziałów w firmie ojca, zrobił kurs na instruktora surfingu i wrócił w rodzinne strony. Do domu, aby zamieszkać z siostrą i być może zacząć wszystko od nowa jakoś lepiej i inaczej. Sam tego jeszcze do końca nie wie.
- właściwie wszyscy, łącznie z rodzicami, mówią do niego Woody, bardzo rzadko słyszy pełną wersję swojego imienia,
- to zdrobnienie sprawiło, że od samego początku został wielkim fanem Toy Story i kocha każdą część i zawsze się na tych bajkach wzrusza,
- na innych produkcjach tego typu też zdarza mu się uronić łezkę, ale oczywiście udaje, że coś mu wpadło do oka,
- ogląda też komedie romantyczne bez żenady i absolutnie nie widzi w tym nic złego,
- ogląda bardzo dużo seriali i filmów, regularnie chodzi do kina i teatru,
- wciąga się w praktycznie każdy serial, reality show i inne tego typu bzdury, więc jeśli chcesz mu podsunąć dla zabawy modę na sukces albo jakiegoś brazylijskiego tasiemca, to pewnie zacznie go nadrabiać w wolnym czasie,
- doskonale nawija makaron na uszy i świetnie sprawdza się w sytuacjach kryzysowych, dlatego też naprawdę dobrze radził sobie w firmie ojca, ale niestety nie sprawiało mu to za grosz satysfakcji,
- surfing to drugi sport, zaraz po koszykówce, który kocha całym sercem i nie wyobraża sobie bez niego życia,
- jest uzależniony od żelków w każdej postaci,
- po rozstaniu z dziewczyną poszedł na kurs gotowania, dzięki czemu rozwinął swoje umiejętności w tym zakresie i teraz potrafi przygotować naprawdę ciekawe i smaczne dania, a nie tylko parówki i jajka na bekonie,
- jest bardzo tolerancyjny, ale jednocześnie też trzyma się mocno swoich zasad i ma duże problemy z wybaczaniem, często też unosi się dumą, czego potem mocno żałuje,
- teoretycznie jest bardziej psią niż kocią osobą, ale tak naprawdę chciałby mieć cały zwierzyniec, bo kocha wszystkie zwierzaczki,
- gdy musi się skupić lub chce oderwać głowę, to słucha muzyki klasycznej, najlepiej Mozarta, ale lubi też Wagnera i Rossini,
- dla równowagi jest także O G R O M N Y M fanem ABBY i zna wszystkie piosenki na pamięć, ale niewiele osób słyszało, jak je śpiewa, bo bardzo nie umie,
- ma doskonałą pamięć do twarzy, ale koszmarną do imion i zawsze coś w nich przekręca,
- jest leworęczny,
- nigdy nie zażywał żadnych cięższych używek, ogranicza się do alkoholu i sporadycznie zdarza mu się zapalić skręta,
- nienawidzi papierosów ani ich zapachu,
- prawdziwa z niego złota rączka, wszystko Ci naprawi i to nie tylko przy użyciu taśmy izolacyjnej i WD–40,
- jest niepoprawnym romantykiem, wierzy w bratnie dusze, przeznaczenie i tego typu sprawy,
- zdaje sobie sprawę z faktu, że początkowo nie był najlepszym starszym bratem, dlatego też teraz mocno stara się to nadrobić i pokazać, że nadaje się do tej roli.
Miejsce w szkolnej drużynie koszykówki znalazł bardzo szybko i to nie tylko dlatego, że już jako dziecko był stosunkowo wysoki. Po prostu był dobry. Początkowo rodzice nie brali tego na poważnie, uważali to za jego hobby i sposób, na rozładowanie energii, której młodym chłopcom przecież nie brakuje, jednakże z czasem sami zauważyli, że sport stał się najważniejszą częścią jego życia. Jeśli poczuli jakiekolwiek rozczarowanie związane z tym, że nie przejmie on prowadzonej i rozwijanej przez ojca firmy, to dobrze to ukryli i dali mu w tym zakresie absolutnie wolną rękę, za co do dziś jest im wdzięczny. Nawet jeśli z zawodowego grania nic nie wyszło, bo sam na własne życzenie pogrzebał swoje marzenia w tym zakresie i to nadal jedna z tych rzeczy, z którymi do końca się nie pogodził. Gdyby nie ta pozbawiona sensu bójka, do której dał się sprowokować przez urażoną dumę i własną głupotę, to być może jego życie obecnie wyglądałoby zupełnie inaczej. Niestety sprawy potoczyły się nie tak, jak sobie wymarzył i wpakował kumpla z drużyny do szpitala, a sam skończył zawieszony i bez możliwości grania w drużynie. I to akurat w ostatniej klasie, gdzie mógł starać się o stypendium sportowe i angaż do bardziej profesjonalnych drużyn.
Utracone marzenia to bolesna sprawa, Gdy schrzani się sprawę samemu, ból i złość są jeszcze większe. Przez długi czas nie potrafił się z tym wszystkim pogodzić ani znaleźć sobie nowego kierunku, czegoś innego, czego mógłby się złapać chociaż na chwilę, a przecież coś robić musiał. Z braku innych opcji, zaczął angażować się w pomoc ojcu w firmie. Nie sądził, aby miało być to coś, z czym będzie wiązać przyszłość, jednak angażował się w to coraz mocniej. Trafił do szkoły biznesowej, aby mieć jakiś papier i dalej rozwijał się zawodowo, pod okiem pana Monaghan, który zadawał się pękać z dumy i trudno było tego nie zauważyć. Szczególnie wtedy, gdy Woody zdecydował się na wyjazd do Miami, gdzie miał pomóc w rozbudowaniu kolejnej fili firmy.
Wyjazd nie był spełnieniem jego marzeń, jednak chciał jednocześnie pomóc ojcu i uciec na trochę z Hope Valley. Potrzebował chwili wytchnienia i potrzebował też czegoś, na czym mógł się skupić, więc taka opcja wydawała się naprawdę dobrym wyborem. Ostatecznie też przyniosła dla niego sporo dobrego, a przynajmniej tak mu się wydawało. To tam poznał Timothy'ego, który szybko stal się jego najlepszym kumplem, a z czasem przyjacielem oraz Ferebee. Dziewczynę, która zawróciła mu w głowie jeszcze w Hope Valley, jednak ze względu na swoje plany związane z wyjazdem nawet do niej nie zagadał, aby zaprosić na kawę. Spotkanie w zupełnie innym mieście uznał jednak za zrządzenie losu i przeznaczenie, dlatego też nie zwlekał zbyt długo z zaproszeniem jej na randkę. Zauroczenie zmieniło się w coś więcej i naprawdę uważa, że tworzyli dość udany związek. Przynajmniej przez jakiś czas, gdy potrafili znaleźć chwilę dla siebie. Potem zaczęły się problemy z życiowymi decyzjami i planami. Woody zaczął mocno uciekać w pracę, która nie dawała mu satysfakcji, a mimo to odczuwał presję, aby coś więcej osiągnąć. Nie zauważył nawet, że w czasie gdy on był skupiony na sobie i na poprawianiu wyników, jego dziewczyna zaczęła romansować z jego najlepszym przyjacielem, któremu załatwił pracę w firmie jego ojca, tuż pod jego nosem.
Zdrada przez nie jedną, a dwie bliskie osoby, nie była czymś, czego się spodziewał. Gdy Tim powiedział mu o wszystkim, początkowo uznał to za żart. Mało śmieszny i bardzo nierealistyczny, ale mimo wszystko żart. Niestety wszystko to okazało się gorzką rzeczywistością, a cała sprawa potoczyła się w tempie ekspresowym. Kłótnia, rozstanie i wielki dramat związany z wylaniem Tima z pracy w rodzinnej firmie Monaghan. Nie zrobił tego co prawda celowo, jednak gdy został zapytany o to, czy Tim mógł być zamieszany w jakieś nie do końca legalne kwestie związane z niektórymi sprzedażami, to nie zaprzeczył. Wzruszył jedynie ramionami, dając zielone światło na pozbycie się potencjalnego zagrożenia dla firmy ojca, choć wiedział dobrze, że to nie mogła być prawda i został sam. Bez ukochanej dziewczyny i bez najlepszego kumpla u boku.
Przez jakiś czas probował sobie to poskładać. Skupił się na pracy, wziął na siebie więcej obowiązków. Nauczył się gotować i grać na ukulele, dużo czasu spędzał na plaży surfując i naprawdę wierzył, że jakoś to ogarnie. Ostatecznie jednak zrezygnował z pracy, zostawiając sobie tylko część udziałów w firmie ojca, zrobił kurs na instruktora surfingu i wrócił w rodzinne strony. Do domu, aby zamieszkać z siostrą i być może zacząć wszystko od nowa jakoś lepiej i inaczej. Sam tego jeszcze do końca nie wie.
- właściwie wszyscy, łącznie z rodzicami, mówią do niego Woody, bardzo rzadko słyszy pełną wersję swojego imienia,
- to zdrobnienie sprawiło, że od samego początku został wielkim fanem Toy Story i kocha każdą część i zawsze się na tych bajkach wzrusza,
- na innych produkcjach tego typu też zdarza mu się uronić łezkę, ale oczywiście udaje, że coś mu wpadło do oka,
- ogląda też komedie romantyczne bez żenady i absolutnie nie widzi w tym nic złego,
- ogląda bardzo dużo seriali i filmów, regularnie chodzi do kina i teatru,
- wciąga się w praktycznie każdy serial, reality show i inne tego typu bzdury, więc jeśli chcesz mu podsunąć dla zabawy modę na sukces albo jakiegoś brazylijskiego tasiemca, to pewnie zacznie go nadrabiać w wolnym czasie,
- doskonale nawija makaron na uszy i świetnie sprawdza się w sytuacjach kryzysowych, dlatego też naprawdę dobrze radził sobie w firmie ojca, ale niestety nie sprawiało mu to za grosz satysfakcji,
- surfing to drugi sport, zaraz po koszykówce, który kocha całym sercem i nie wyobraża sobie bez niego życia,
- jest uzależniony od żelków w każdej postaci,
- po rozstaniu z dziewczyną poszedł na kurs gotowania, dzięki czemu rozwinął swoje umiejętności w tym zakresie i teraz potrafi przygotować naprawdę ciekawe i smaczne dania, a nie tylko parówki i jajka na bekonie,
- jest bardzo tolerancyjny, ale jednocześnie też trzyma się mocno swoich zasad i ma duże problemy z wybaczaniem, często też unosi się dumą, czego potem mocno żałuje,
- teoretycznie jest bardziej psią niż kocią osobą, ale tak naprawdę chciałby mieć cały zwierzyniec, bo kocha wszystkie zwierzaczki,
- gdy musi się skupić lub chce oderwać głowę, to słucha muzyki klasycznej, najlepiej Mozarta, ale lubi też Wagnera i Rossini,
- dla równowagi jest także O G R O M N Y M fanem ABBY i zna wszystkie piosenki na pamięć, ale niewiele osób słyszało, jak je śpiewa, bo bardzo nie umie,
- ma doskonałą pamięć do twarzy, ale koszmarną do imion i zawsze coś w nich przekręca,
- jest leworęczny,
- nigdy nie zażywał żadnych cięższych używek, ogranicza się do alkoholu i sporadycznie zdarza mu się zapalić skręta,
- nienawidzi papierosów ani ich zapachu,
- prawdziwa z niego złota rączka, wszystko Ci naprawi i to nie tylko przy użyciu taśmy izolacyjnej i WD–40,
- jest niepoprawnym romantykiem, wierzy w bratnie dusze, przeznaczenie i tego typu sprawy,
- zdaje sobie sprawę z faktu, że początkowo nie był najlepszym starszym bratem, dlatego też teraz mocno stara się to nadrobić i pokazać, że nadaje się do tej roli.
MIEJSCOWY isla de flores
