Woodbourne Harlow
imiona Harlow
nazwisko Woodbourne
data urodzenia14.06.1990
miejsce urodzenia Cape Coral
orientacja seksualna heteroflexible
miejsce pracy Instytut Badawczy Goddarda
stanowisko pracy inżynier nauk kosmicznych
narracja trzecia osoba czasu przeszłego
wizerunek Özdemir, Demet
Kiedy człowiek się budzi, a nagłówki wszelkich gazet, wszystkie wiadomości dudnią litami z jego nazwiskiem, wtedy przestaje się zachowywać logicznie. Co więcej, jakakolwiek logika staje się ostatnia rzeczą, o której się myśli, której daje się jakkolwiek dojść do głosu w głowie przepakowaniej strachem i myślami krążącymi wokół zdarzenia, którym żyją wszyscy. Śmierć. Nie, nie śmierć. Morderstwo. Z zimna krwią, brutalne, opisane tak szczegółowo, ze człowiek nie potrzebuje widzieć zdjęć, aby jednak mieć przed oczami miejsce zbrodni. W tej chwili Harlow żałowała, żałowała, ze nie ma przy sobie nikogo bliskiego, nikogo, z kim mogłaby porozmawiać, komu miałaby szanse przedstawić cały ładunek emocjonalny, który się w niej nagromadził. Wspomnienia za to wracały do letniego popołudnia, cudownie ciepłego, pachnącego słońcem i świeżo skoszoną trawą, kiedy to Harlow będąca u koleżanki na wakacyjnym wyjeździe leżała na leżaku rozstawionym nad basenem. Nie było słychać nic poza śpiewem ptaków, które tak samo jak ona rozkoszowały się tym dniem. Czternastoletnia wówczas Harlow w końcu się jednak zgrzała i zdecydowała wrócić do środka. Jednak to, co tam zastała przeraziło ją doszczętnie. Ciało mamy koleżanki leżało w kałuży krwi, zaraz obok stał jej tata, z nożem w dłoni, powtarzający, ze nie chciał tego zrobić. Chciała uciec, ale nie mogła. Poślizgnęła się i przewróciła, guła w gardle nie pozwalała na jakikolwiek krzyk. Wtedy on podszedł i kiedy Harlow sadziła, ze to koniec, on przykucnął przy dziewczynce.
— Nie chciałem tego zrobić, wierzysz mi? — zapytał ze smutkiem i przerażeniem w głowie. Harlow nie zastanawiała się długo, wola przetrwania sprawiła, ze pokiwała odruchowo głowa, czego najwyraźniej od niej oczekiwał. Zaraz po tym mocno ja przytulił. Wciąż w krwi swojej żony, wciąż z nożem w dłoni. Sadziła, ze to koniec, ze zaraz i ona zostanie zaatakowana nożem, ze zginie, łamiąc rodzinie serce. — Tak bardzo je kochałem — powtarzał niczym mantrę, lekko kołysząc się w przód i w tył z Harlow w ramionach aż... zasnął. Tak po prostu w pewnym momencie zasnął, co dało jej szanse wyplątać się z ramion mężczyzny. Cicho przeszła do pokoju swojej przyjaciółki, jednak tam również zastała nic innego jak martwe ciało. Przerażona tym wszystkim co miło miejsce, cała we krwi wreszcie dotarła do sypialni głównej, w której znalazła telefon i zadzwoniła po pomoc.
Nie pamięta momentu przyjechania policji, pogotowia, pamięta tylko mężczyznę, na którego rękach się na moment obudziła, kiedy wynosił ja z tego przeklętego domu.
Wiele lat terapii musiało minąć nim Harlow stanęła na nogi i na nowo nauczyła się ufać ludziom. W tym czasie uczyła się dużo, znacznie więcej niż powinna, to właśnie we wszelkich procesach zachodzących na Ziemi odnajdując ukojenie. Nie wiedziała skąd się to brało, ale było w niej obecne i sprawiało, ze chociaż odrobine uporządkowała sobie życie. Nie rozmawiała za dużo z rówieśnikami, miała jedna przyjaciółkę, jednak bez względu na ilość próśb i namawiania nie odwiedziła jej nigdy w rodzinnym domu. Ze swojego własnego także ciężko było jej wyjechać, jednak wizja studiowania na Columbia University wygrała, sprawiając, ze Harlow krok po kroku, dzień po dniu uczyła się żyć, funkcjonować między ludźmi. Miała paru znajomych, kilku mężczyzn, których dopuściła odrobine bliżej, jednak przez wiele lat, do czasu pojawienia się Rey’a była właściwie sama. A i jemu od razu nie chciała dać jakiejkolwiek szansy i musiał się sporo napracować żeby poszła z nim na pierwsza i każda kolejna randkę. Miał w sobie to coś jednak, co sprawiało, ze czuła się bezpiecznie i była w stanie na nowo zaufać. Czy to jego urok, czy może fakt, ze był podobny do policjanta wynoszącego ja z domu tamtego fatalnego dnia — nie wie. Pokochała go jednak najbardziej na świecie, cała swoją karierę uporządkowując tak, aby być obok. Po zakończonych studiach dostała prace w Instytucje Naukowym Goddarda, w którym zajmowała się badaniami na temat globalnego ocieplenia i zmian zachodzących na Ziemi. Przez wiele lat wszystko zdawało się iść dobrze, doskonale wręcz. Aż do tego fatalnego dnia, kiedy to dowiedziała się nie tylko o fakcie, ze Rey regularnie ją zdradzał. Dowiedziała się także, ze był podejrzewany o morderstwo, a to przeważyło wszelka szale goryczy. Harlow nie była w stanie nijak sobie z tym poradzić, czując jak demony przeszłości na nowo ja dopadają i przypominają o wszystkim tym, z czym w przeszłości zdawało jej się, ze już się uporała. Zdecydowała się wiec na ucieczkę z Nowego Jorku i powrót w rodzinne strony. W pracy wzięła urlop, choć ostatnim o czym myśli jest powrót do Wielkiego Jabłka. Poszukuje spokoju w Hope Valley z nadzieją, ze w końcu uda jej się jakoś po tym wszystkim pozbierać. Chodzi na nowo na terapie i zastanawia się jak wziąć rozwód żeby nigdy więcej nie musieć spotykać się ze swoim mężem.
MIEJSCOWY Wave Hill
