BurkhartHailee
imiona Hailee Avery
nazwisko Burkhart
data urodzenia17.05.1991
miejsce urodzenia Hope Valley
orientacja seksualna Heteroseksualna
miejsce pracy Cape Coral Hospital
stanowisko pracy Pielęgniarka
narracja 3 os / czas przeszły
wizerunek Deutch Zoey
Dawno nic tu nie pisałam, a kiedyś robiłam to codziennie. Pamiętam, jak na 10 urodziny rodzice kupili mi pamiętnik a siostry podarowały mi kolorowe długopisy, żebym mogła go ozdobić, tak jak chce. Wszędzie go ze sobą nosiłam, zapisywałam wszystko co wydarzyło się w moim życiu. Tak, dosłownie wszystko. Ale może zacznę od początku…
Zostałam pielęgniarką! Tak, udało mi się. Ciężko na to pracowałam. Opłacało się siedzieć nad książkami i wysłać milion podań o stypendium naukowe. Chociaż moje wyniki egzaminu SAT niebyły, takie jak chciałam i tak jestem zadowolona. Dzięki temu dostałam stypendium, opuściłam rodzinny dom i spełniłam swoje największe marzenie. Na studiach spędzałam więcej czasu z nosem w książkach, niż na imprezach. Ale nie było tak źle! Zażyłam trochę studenckiego życia. Zaliczyłam pierwszy w życiu zgon, chłopak złamał mi serce, ponownie się zakochałam i znów złamano mi serce, zasnęłam na zajęciach i o mały włos nie zdałam na 1 roku – mam nadzieję, że rodzice nigdy się o tym nie dowiedzą. Pękali z dumy, kiedy odbierałam dyplom! Uścisków nie było końca.
Zaraz po studiach odbyłam staż w szpitalu. W Bostonie zostałam trochę dłużej niż planowałam, ale dzięki temu mogę pochwalić się sporym doświadczeniem.
Rok temu wróciłam do Hope Valley, które praktycznie nic się nie zmieniło. Pierwsze co zrobiłam po przyjeździe to poszłam popływać. Tęskniłam za plażą, szumem oceanu i tą wolnością, którą zawsze tam czułam.
Rodzice pozwolili mi z nimi zamieszkać póki nie znajdę coś swojego. Nie jest źle. Dużo pomagam mamie, a z tatą jak za dawnych lat, w niedzielne popołudnia oglądam mecze footballu.
Oh i zostałam ciocią! Uwielbiam mojego bratanka i przyznaje się bez bicia, że trochę go rozpieszczam, kiedy siostra przywozi go do naszego domu.
Mam tyle na głowie, że nawet nie miałam czasu napisać do mojego najlepszego przyjaciela. Nawet nie wiem, czy jeszcze tu mieszka. Mama mówi, że dawno go nie widziała, a rodzeństwa nawet o to nie pytałam. Powinnam do niego zadzwonić i przeprosić za tyle lat milczenia. Wiem, że to co zrobiłam nie zasługuje na wybaczenie, ale warto spróbować… Kiedyś byliśmy nierozłączni.
Tęsknie za tym…
Zostałam pielęgniarką! Tak, udało mi się. Ciężko na to pracowałam. Opłacało się siedzieć nad książkami i wysłać milion podań o stypendium naukowe. Chociaż moje wyniki egzaminu SAT niebyły, takie jak chciałam i tak jestem zadowolona. Dzięki temu dostałam stypendium, opuściłam rodzinny dom i spełniłam swoje największe marzenie. Na studiach spędzałam więcej czasu z nosem w książkach, niż na imprezach. Ale nie było tak źle! Zażyłam trochę studenckiego życia. Zaliczyłam pierwszy w życiu zgon, chłopak złamał mi serce, ponownie się zakochałam i znów złamano mi serce, zasnęłam na zajęciach i o mały włos nie zdałam na 1 roku – mam nadzieję, że rodzice nigdy się o tym nie dowiedzą. Pękali z dumy, kiedy odbierałam dyplom! Uścisków nie było końca.
Zaraz po studiach odbyłam staż w szpitalu. W Bostonie zostałam trochę dłużej niż planowałam, ale dzięki temu mogę pochwalić się sporym doświadczeniem.
Rok temu wróciłam do Hope Valley, które praktycznie nic się nie zmieniło. Pierwsze co zrobiłam po przyjeździe to poszłam popływać. Tęskniłam za plażą, szumem oceanu i tą wolnością, którą zawsze tam czułam.
Rodzice pozwolili mi z nimi zamieszkać póki nie znajdę coś swojego. Nie jest źle. Dużo pomagam mamie, a z tatą jak za dawnych lat, w niedzielne popołudnia oglądam mecze footballu.
Oh i zostałam ciocią! Uwielbiam mojego bratanka i przyznaje się bez bicia, że trochę go rozpieszczam, kiedy siostra przywozi go do naszego domu.
Mam tyle na głowie, że nawet nie miałam czasu napisać do mojego najlepszego przyjaciela. Nawet nie wiem, czy jeszcze tu mieszka. Mama mówi, że dawno go nie widziała, a rodzeństwa nawet o to nie pytałam. Powinnam do niego zadzwonić i przeprosić za tyle lat milczenia. Wiem, że to co zrobiłam nie zasługuje na wybaczenie, ale warto spróbować… Kiedyś byliśmy nierozłączni.
Tęsknie za tym…
MIEJSCOWY Bayside Vale
